WLADCZYNIE 1250

	hrabina Maria I de Lusignan, Eu i Guines oraz pani Issoudun (Francja) 1250-1260
	hrabina Małgorzata de Neuilly, Passawa i Akowa (Grecja) 1250-1315
	W Passawie była następczynią swego ojca Jana II de Neuilly. Mężami Małgorzaty byli: Guibert de Cors, Wilhelm z Werony, pan części Eubei, i Jan de Saint-Omer z Teb. W 1262 r. została wysłana do Konstantynopola jako zakładniczka za uwolnienie swego stryja, Wilhelma de Villehardouin, księcia Achai. Akowę odziedziczyła po swym wuju Gautierze II de Rozières. Przez 2 lata i 2 dni nie mogła objąć tego dziedzictwa z powodu swojej nieobecności. Wtedy wuj unieważnił nadanie. Trzeci mąż Małgorzaty sprzeciwił się temu i zażądał zwrócenia jej dziedzictwa. Spotkało się to z kolei z odmową parlamentu zebranego specjalnie w Glarentza. Książę Wilhelm ustąpił i nadał Małgorzacie 1/3 baronii. Pozostałe 2/3 znalazły się w rękach jego własnej córki, także Małgorzaty.
	hrabina Jolanta I de Châtillon-sur-Marne, Nevers, Auxerre i Tonnerre (Francja) 1250-1254
	Katarzyna z Limburga, Francja	księżna-regentka Lotaryngii Górnej 1251-1255
		pani Bitche i Gondreville 1251-1255
	Mahamandalesvara Ganapamba, Guntur (Indie) po 1251
	Była córką cesarza Ganapati w Andhrze i młodszą siostrą jego następczyni, Rudrammy Devi (Rudradevy). Z początku rządziła Gunturem wraz z mężem. Po 1251 r. używała tytułu Mahamandalesvara, co oznaczało samodzielnie panującą władczynię.
	pani Marchesina Ghisi, Skyros, Skiatos i Skopelos (Grecja) około 1251- przed 1298
	Była następczynią swego ojca Jeremiego Ghisi, pana Andros. Wyszła za mąż za Wawrzyńca Tiepolo, który w 1268 r. został dożą Wenecji. Jej siostra Isabetta była dziedziczką wyspy Amorgos.
	pani Isabetta Ghisi, Amorgos (Grecja) około 1251-?
	Była następczynią swego ojca Jeremiego Ghisi, pana Andros. Wyszła za mąż za swego kuzyna Filipa Ghisi. Jej siostra Marchesina Ghisi odziedziczyła wyspy Skyros, Skiatos i Skopelos.
	politycznie wpływowa księżna Eufemia Odonicówna, księstwo opolsko-raciborskie (Polska) 1251-1281/1282
	księżniczka-wojowniczka Khutulun, Imperium Mongolskie (Wielka Orda) 1251-?
	Była bratanicą wielkiego chana Kubilaja. Słynęła z męstwa i urody. Nie chciała wyjść za mąż.
	chanowa-regentka Organa-katun, chanat czagatajski (większość terytorium Azji Środkowej) 1252-1260
	Była wdową po chanie Kara Hülëgü i rządziła po jego śmierci w imieniu syna, Mubaraka Szaha. Matka i syn byli muzułmanami.
	hrabina Zofia Sophie von Ravensberg w Fryzji (Niemcy) około 1252/1253
	Zostawiła hrabstwo biskupowi Utrechtu.
	księżna i hrabina-regentka Łucja di Caccamo-Segni, księstwo Antiochii i hrabstwo Trypolisu (Liban) 1252-125?
	politycznie wpływowa chanowa Chabi, Imperium Mongolskie (Wielka Orda) i Chiny 1252-1281
	Należała do grona najbliższych doradców swego męża, wielkiego chana Kubilaja. Popierała buddyzm tybetański.
	królowa-regentka Placencja z Antiochii	Cypr 1253-1261
		Królestwo Jerozolimskie w Akce (Izrael) 1257-1261
	królowa-regentka Małgorzata Burbon-Dampierre, Nawarra (Hiszpania) oraz hrabstwo Szampanii (Francja) 1253-1256
	Była córką Archambauda VIII, pana Burbonii. W 1231 lub 1232 r. została żoną Tybalda IV, króla Nawarry i hrabiego Szampanii. Ich dziećmi byli: Eleonora, Tybald V, Beatrycze, Piotr, Małgorzata i Henryk III. Po śmierci męża Małgorzata rządziła Nawarrą i Szampanią jako regentka w imieniu Tybalda V. Zmarła w 1256 r.
	rani Umadevi, Travancore (Indie) 1253-1282
	królowa-regentka Eleonora Prowansalska, Anglia (Wielka Brytania) 06.VIII.1253-29.V.1254
	hrabina-regentka Cecylia des Baux, Sabaudia, Moriana, Chablais, Aosta i Susa (Włochy) 1253-1259
	Była córką Barrala de Baux i Sybilli z Anduze. W 1244 r. została drugą żoną Amadeusza IV, hrabiego Sabaudii, Moriany i Chablais, księcia-bajlifa Aosty oraz księcia Aosty i markiza Susy. Ich dziećmi byli: Bonifacy, Beatrycze, Eleonora i Konstancja. Cecylia rządziła po śmierci męża jako regentka w imieniu syna Bonifacego. Zmarła w 1275 r.
	pani Beatrycze Sabaudzka, Busca, Roncaglia, Fontanile i Scarnafiggi (Włochy) 1253-1259
	Była córką Amadeusza IV, hrabiego Sabaudii, Moriany i Chablais, księcia-bajlifa Aosty oraz księcia Aosty i markiza Susy, oraz jego pierwszej żony Anny Burgundzkiej. Swoje posiadłości odziedziczyła po śmierci ojca. Pierwszym mężem Beatrycze był Manfred III, markiz Saluzzo (zmarł w 1244 r.). 21.IV.1247 r. Beatrycze została żoną króla Sycylii Manfreda. Owocem tego związku była córka Konstancja.
	pani Małgorzata Sabaudzka, Valli di Matthie, Collegno i Pianezza (Włochy) 1253-1254
	Była córką Amadeusza IV, hrabiego Sabaudii, Moriany i Chablais, księcia-bajlifa Aosty oraz księcia Aosty i markiza Susy, oraz jego pierwszej żony Anny Burgundzkiej. Swoje posiadłości odziedziczyła po śmierci ojca. 09.IX.1235 r. wyszła za mąż za Bonifacego II, margrabiego Montferratu i króla Tessaloniki. Zmarł on 12.VI.1253 r. Małgorzata po raz drugi wyszła za mąż za Aymara III, hrabiego Valentinois. Zmarła w 1254 r.
	hrabina-dziedziczka Adelajda, Tyrol (Austria) 1253
	Urodziła się około 1218/1220 r. jako córka Alberta III, ostatniego hrabiego Tyrolu, i Uty von Frontenhausen-Lechsgemünd. Wyszła za mąż za hrabiego Meinhard III von Görtz. Odziedziczyli Tyrol po śmierci ojca Adelajdy. Ich dziećmi byli: Adelajda, Meinhard (przyszły hrabia Görz i Tyrolu), Albert (przyszły hrabia Görz i Tyrolu) i Berta. Meinhard III zmarł 22.VII.1258 r. Adelajda zmarła 26.V.1279 r.
	opatka Małgorzata I von Plessen, klasztor Gandersheim (Niemcy) 1253-1305
	Pochodziła z arystokratycznej rodziny.
	opatka Elvira Fernández, klasztor Santa Maria la Real de Las Huelgas w Burgos (Hiszpania) 1253-1260
	Król wyposażył ją w prawie królewskie prerogatywy. Sprawowała nieograniczoną świecką władzę nad ponad 50. wioskami.
	księżna Anna, Mačva (Serbia) 1254-1263
	chanowa-regentka Boraqcin, chanat kipczacki (Złota Orda) 1255-1257
	Była wdową po Batu-chanie. Rządziła w imieniu syna Sartaka i wnuka Ulagczy.
	hrabina-dziedziczka Małgorzata von Hohenstaufen, Altenburg, Zwickau, Chemnitz etc. (Niemcy) 1255-1270
	opatka Elżbieta I, klasztor Frauenmünster oraz pani Zurychu (Szwajcaria) 1255
	Posiadłości klasztoru obejmowały miasto Zurych oraz inne tereny w kantonach Uri i Schwyz.
	opatka Matylda III von Wunnenberg, klasztor Frauenmünster oraz pani Zurychu (Szwajcaria) 1255-1269
	Członkini rodziny arystokratycznej, która miała posiadłości w Niemczech i Szwajcarii.
	pani Joanna de Fougères, Fougères (Francja) 1256-po 1273
	hrabina Marjorie, Carrick (Wielka Brytania) 1256-1292
	margrabina Izabela, marchia Namur (Belgia) 1256-1298
	chanowa Dokuz-chatun, państwo Ilchanidów (Iran)	regentka 1257-1267
		samowładczyni 1267-1282
	opatka Kühnheit Pinzinger, klasztor Niedermünster w Regensburgu (Niemcy) 1257-1259
	hrabina-regentka Adelajda Holenderska	Holandia i Zelandia (Holandia) 1258-1266
		Hainaut (Belgia) 1280-1284
	królowa Małgorzata Samborówna	regentka Danii 1259-1264
		pani Estonii i Virlandii oraz Lolland-Falster (Dania) 1266-1282
	Rudradeva, Kakatiyas (Indie)	regentka 1259
		rani-samowładczyni 1262-1295/1296
	Jej prawdziwym imieniem było Rudramma (Rudramba). Była najstarszą córką Ganapati Devy, władcy Andhry. Formalnie, poprzez starożytną ceremonię Putrika, została uznana za syna i władcę. Wtedy nadano jej męskie imię Rudradeva. Uczono ją jazdy konnej, walki i taktyki wojskowej. Po śmierci ojca rządziła bardzo dobrze. Wygrywała bitwy. Przed 1293 r. mianowała współwładcą swego wnuka Ptatapę, który został także jej następcą. Jej siostra Ganapamba rządziła Gunturem.
	opatka Jutta, klasztor Obermünster w Regensburgu (Niemcy) 1259-przed 1265
	opatka Wilburg von Lobsingen, klasztor Niedermünster w Regensburgu (Niemcy) 1259-1261 i 1271-1273
	Być może w 1257 r. pełniła obowiązki przeoryszy. Jej rodzina posiadała zamek Lobsingen w latach 1133-1277.
	wicehrabina Alicja I de Beu, Châteaudun oraz pani de Mondoubleau i Saint Calais (Francja) 1259(1260)-1300
	hrabina Adelajda Brabancka, Boulogne (Francja) ok. 1260-1265
	opatka Gertruda I von Anhalt, klasztor Gernrode (Niemcy) 1260-1275
	Była córką księcia Anhalt, Henryka I, i Ermengardy Turyńskiej.
	opatka Ewa, klasztor Santa Maria la Real de Las Huelgas w Burgos (Hiszpania) 1260-1262
	Jej władza była równa władzy biskupiej.
	faktyczna władczyni królowa Maria Laskarina, Chorwacja i Dalmacja (w owym czasie Węgry) 1261-1267
	królowa Kunegunda Halicka, Czechy	politycznie wpływowa 1261-1278
		regentka 1278-1285
	księżna-regentka Terken-chatun, Fars (Iran) 1261-1263
	Była żoną atabega (władcy) Sa'da II bin Abi Bakra bin Sa'da bin Zangiego. Na stanowisku władczyni Farsu zatwierdził ją Hulagu, chan państwa Ilchanidów. Potem Terken-chatun poślubiła swego krewnego, który zabił ją w pijackim szale i następnie zbuntował się przeciw władcy państwa Ilchanidów. Został pokonany i zabity w 1263 r. W tym samym roku Hulagu na nową władczynię Farsu mianował Abiszę Hadud-chatun, córkę Terken-chatun.
	4. hrabina Małgorzata de Lacy, Salisbury (Wielka Brytania) 1261-1306/1310
	politycznie wpływowa caryca Irena Laskarina Asenina, Bułgaria 1261-około 1270
	księżniczka-regentka Izabela z Lusignan, Cypr i Królestwo Jerozolimskie 1261-1264
	hrabina Maria I, Menteith (Szkocja w Wielkiej Brytanii) 1261-1295
	Była młodszą córką Muireadacha II, hrabiego Menteith. Być może w 1258 r. poślubiła Waltera Stewarta. W latach 1233-1261 hrabiną Menteith była jej starsza siostra Izabela. Od 1259 r. Walter domagał się w imieniu Marii władzy nad Menteith. W 1261 r. Izabela została pozbawiona władzy i aresztowana pod zarzutem otrucia pierwszego męża, Waltera Comyna. Jej następczynią została Maria I. Synami Marii i Waltera byli Aleksander i Jan. Walter Stewart żył dłużej od swej żony.
	dziedziczna hrabina Heilwig von Tecklenburg (Niemcy) 1261-1264
	politycznie wpływowa królowa Zofia Eriksdotter, Szwecja 1261-1277
	opatka Tutta IV von Putingen, klasztor Niedermünster w Regensburgu (Niemcy) 1261-1262
	opatka Gertruda II von Stein, klasztor Niedermünster w Regensburgu (Niemcy) 1262-1273
	Członkini bawarskiej rodziny arystokratycznej.
	hrabina Jolanta II Burgundzka, Francja	Nevers 1262-1280
		Auxerre i Tonnerre 1262-1273 (niepewne)
	hrabina Małgorzata Burgundzka, Tonnerre (Francja) 1262-1308 lub 1273-1308
	przywódczyni religijna Wilhelmina Blažena, sekta guglielminitów (Włochy) ok. 1262-1281
	hrabina Adelajda (Alicja) Burgundzka, Auxerre (Francja) 1262-1290 lub 1273-1290
	księżna Perejasława Halicka, księstwo mazowieckie (Polska)	regentka 1262-ok. 1270
		współwładczyni 1270-ok. 1276/1279
	Prawdopodobnie była córką księcia halickiego Daniela Romanowicza i Anny Mścisławówny. Po 31.VIII.1247 r. została wydana za mąż za księcia mazowieckiego Siemowita I. Z tego związku pochodzili: Konrad II, Bolesław II i Salomea. Litwini najechali na Mazowsze w noc świętojańską 1262 roku. Władca – Siemowit I – został ścięty na miejscu, znaczna liczba ludności została wzięta do niewoli, zburzone zostały grody: Jazdów, Czersk, Płock. Zdruzgotany został cały aparat władzy książęcej i potencjał militarny Mazowsza. W odbudowie księstwa ważną rolę odegrała żona Siemowita, księżna Perejasława. Najpierw sprawowała władzę jako regentka w imieniu synów, a potem współrządziła z nimi. Zmarła w 1283 r.
	hrabina Grapela dalle Carceri, pierwsza triarchia Eubei (Grecja) 1262-?
	Jej następcą był Gaetano.
	wicehrabina Maria I, Meaux (Francja) 1262-1272
	Urodziła się po 1194 r. Była córką Jana I de Montmirail, wicehrabiego Meaux i Ferté-Ancoul, i Helvisy de Dampierre. W 1212 r. poślubiła Enguerranda III de Coucy, hrabiego de Roucy i du Perche. Ich dziećmi byli: Raul II de Coucy, Enguerrand IV de Coucy, Jan de Coucy, Maria de Coucy i Alicja de Coucy. Owdowiała w 1243 r. W 1262 r., po bezpotomnej śmierci swego brata Mateusza, została wicehrabiną Meaux. Zmarła 20.IX.1272 r.
	pani Izabela de Fortibus, wyspa Wight (Wielka Brytania) 1262-1293
	opatka Matylda IV von Hardenberg, klasztor Essen (Niemcy) 1262-?
	Jej następczynią została w nieznanym czasie Agata lub Hemelburg von Hardenberg.
	opatka Urraca Alfonso, klasztor Santa Maria la Real de Las Huelgas w Burgos (Hiszpania) 1262-1266
	wicehrabina Maria, Limoges (Francja) 1263-1291
	atabeg Abisza Hadud-chatun, Fars (Iran) 1264-1286
	cesarzowa-regentka Xie Qingdau, dynastia południowych Sung (Chiny) 1264 i 1274-1276
	Izabela z Ibelinu, Liban	pani Bejrutu 1264-1282
		pani Roche-sur-l’Ognon 1277-1282
	pani Alicja de la Roche, Roche-sur-l’Ognon (Liban) 1264-1277
	baronowa i pani Izabela, Beaujeu (Francja) 1265-1297
	politycznie wpływowa księżna Ksenia Tarauska, Twer i Włodzimierz (Rosja) 1265-1312
	opatka Gertruda II, klasztor Obermünster w Regensburgu (Niemcy) 1265-?
	politycznie wpływowa chanowa Maria Despina Palaiologina, państwo Ilchanidów (Iran) 1265-1282
	opatka Joanna de Dreux (de Brenne), klasztor Fontevraud (Francja) 1265-1276
	księżna Matylda von Braunschweig-Lüneburg, Niemcy	regentka Anhalt-Aschersleben 1266-1270
		opatka klasztorów Gernrode i Frose (jako Matylda I) 1275-1295 lub 1275-1296
	Lucina de Candida Pistore, hrabina Malty i pani Candii 1266-1296 lub `1285-1296lub 1296-1300`
	Znana także jako Lukina. Była córką Wilhelma de Candia Pistore. Jej mężem był Rajmund de Moncada, z którym miała co najmniej dwóch synów i jedną córkę.
	Urraca Martinez, klasztor Santa Maria la Real de Las Huelgas w Burgos (Hiszpania) 1266-1271
	księżna-regentka Eufrozyna Opolska, Kujawy (Polska) 1267-1275
	opatka Elżbieta I, klasztor Nivelles oraz pani ziemska (temporaire) i duchowa Nivelles (Belgia) 1267-około 1277
	Beatrycze I, Francja	hrabina Charolais 1267-1310
		pani Burbonii i Saint-Just 1288-1310
	księżna Maria, Lemnos [Stalimene] (Grecja) 1267-1270
	Jej mężem był wielki książę Paweł Navigajoso.
	Beatrycze Sabaudzka, Francja	baronowa Faucigny 1268-1310
		hrabina-regentka Viennois, d'Albon, Grenoble i Gap 1269-1270
	tytularna królowa Maria II, Jerozolima (Izrael) 1268-1277
	pani Izabela van Brunesheim Tienen (ok. 1250-1280), Breda (Holandia) 1268-1280
	Odziedziczyła tę posiadłość po śmierci swego brata, Henryka V. Jej mężem był Arnold van Leuven-Gaasbeek, który rządził Bredą po jej śmierci. Jego następcą w 1287 r. został ich syn, Raso I van Gaveren.
	opatka Bertrada II, klasztor Kwedlinburg (Niemcy) 1270-1308
	opatka Elżbieta II von Wedtzikon, klasztor Frauenmünster i pani Zurychu (Szwajcaria) 1270-1298
	Była córką pana Ulryka von Wetzikon. Za jej czasów przeorysza kierowała politycznym i kulturalnym życiem Zurychu. Wprowadziła styl gotycki w budownictwie. Za jej rządów owo benedyktyńskie opactwo znalazło się u szczytu swej potęgi. Biła własne monety, dzierżawiła urzędy celne i uczestniczyła w mianowaniu burmistrzów. Odgrywała także ważną rolę w zewnętrznej polityce miasta. W 1273 r. przyjmowała w Zurychu króla niemieckiego Rudolfa I Habsburga.
	pretendentka Agnieszka von Baden, Austria 1270-1279
	hrabina Matylda von Saarbrücken, Saarbrücken (Niemcy) 1271-1274
	baronowa Helena Angelina Doukaina, Karytaena, Korfu etc. (Grecja) ?-1271
	politycznie wpływowa Padiszah-chatun, państwo Ilchanidów (Iran) 1271-1295
	opatka Herburgis von Ehrenfels, klasztor Göss bei Leoben (Austria) przed 1271-1283
	opatka Urraca Diezof, klasztor Santa Maria la Real de Las Huelgas w Burgos (Hiszpania) 1271-1273
	królowa-regentka Elżbieta Kumańska, Węgry 1272-1277
	opatka Wilburgis von Leuchtenberg, klasztor Obermünster w Regensburgu (Niemcy) 1272-przed 1286
	Pochodziła z rodziny hrabiów von Leuchtenberg z Bawarii. Nie wiadomo, do kiedy rządziła. Ryksa I von Leuchtenberg była przeoryszą od 1286 r.
	Jolanta I de Lusignan, Francja	pani Fougères po 1273-1314
		pani Lusignan, Couhe i Peyrat 1308-1314
		hrabina La Marche 1308-1314
	hrabina Małgorzata Andegaweńska, Andegawenia, Maine i Perche (Francja) 1273-1299 lub 1290-1299
	opatka María Gutiérrez II, klasztor Santa Maria la Real de Las Huelgas w Burgos (Hiszpania) 1273-1287
	zrzekła się praw do sukcesji Eleonora Sabaudzka (1250-1296), Piemont (Włochy) 1273
	Była córką Tomasza II, hrabiego Piemontu, i Beatrycze di Fieschi. Mężem Eleonory był Ludwik I z Beaujeu.
	opatka Elżbieta I von Stauf (lub Stauffin von Stauffenburg), klasztor Niedermünster w Regensburgu (Niemcy) 1273-1276
	Joanna I	królowa Nawarry (Hiszpania) 1274-1305
		hrabina Szampanii, Brie, Maine, Troyes i Meaux (Francja) 1274-1305
	Blanka z Artois	królowa-regentka Nawarry (Hiszpania) 1274-1276
		hrabina-regentka Szampanii i Brie (Francja) 1274-1284
	caryca Maria Palaiologina Kantakuzena, Bułgaria	politycznie wpływowa 1274-1277
		faktyczna władczyni 1277
		regentka 1277-1278
	politycznie wpływowa królowa Maria Brabancka, Francja 1274-1285
	regentka Xi, dynastia południowych Sung (Chiny) 1274-1276
	Rządziła w imieniu wnuka, Kung Ti. Zmarła w 1296 r. w Tybecie jako mniszka. W 1276 r. regentką Jiling została cesarzowa Yang.
	Sybilla z Armenii Małej	księżna-regentka Antiochii (Syria) 1275
		hrabina-regentka Trypolisu (Libia) 1275
	Ballamahadevi, prowincja Barahkanyapura (Karnataka w Indiach)	współrządczyni prowincji ?-1275
		regentka 1275-1292
	hrabina Izabela I de la Roche, Karytena, współwładczyni Teb (Grecja) 1275-1280
	Po śmierci jej pierwszego męża, Geoffroi de Briel de Bruyères, hrabstwo Karyteny dostało się Wilhelmowi de de Villehardouin, księciu Achai. Ten pozwolił jej zachować połowę hrabstwa. Rządziła nim i Tebami razem z drugim mężem, Hugonem de Brienne, hrabią Lecce. Mieli dwoje dzieci.
	politycznie aktywna królowa Jolanta Aragońska, Kastylia (Hiszpania) 1275-1300
	politycznie aktywna księżna Blanka Francuska, Kastylia (Hiszpania) 1275-1310
	cesarzowa-regentka Yang-shi, dynastia południowych Sung (Chiny) 1276-1279
	królowa Helena Andegaweńska, Duklja (Czarnogóra), Zeta (Czarnogóra), Travunia (Bośnia i Hercegowina), Plav (Czarnogóra) i Poibarje (dorzecze rzeki Ibar w Kosowie, Serbii i Czarnogórze) 1276-1309
	baronowa Małgorzata de Villehardouin, Akova i pani... (Grecja) 1276-1315
	Była córką Wilhelma de Villehardouin, księcia Achai. Po raz pierwszy wyszła za mąż za Isnarda, pana de Sabran. Po jego śmierci poślubiła Ryszarda Orsiniego, hrabiego Kefalonii i Graviny w latach 1284-1291, wikariusza generalnego Korfu w latach 1286-1289 oraz bajlifa Achai mianowanego przez księżną Izabelę w 1297 r. Małgorzata zmarła w więzieniu.
	opatka Jadwiga Kropflin, klasztor Niedermünster w Regensburgu (Niemcy) 1276-1285
	Był to klasztor benedyktynek w Bawarii.
	opatka Izabela I Davoir, klasztor Fontevraud (Francja) 1276-1284
	Członkini francuskiej rodziny arystokratycznej.
	przywódczyni opozycji Irena Komnena Palaiologina, Bułgaria i Cesarstwo Bizantyńskie 1277-1284
	przywódczyni opozycji Teodora Palaiologina Komnena Kantakuzena, Cesarstwo Bizantyńskie 1277-1282
	opatka Aleide I van Beerbeke, klasztor Nivelles, pani tymczasowa (Temporaire) i duchowa miasta Nivelles (Belgia) 1277-?
	Nie wiadomo jak długo trwały jej rządy. Opatka Elżbieta II van Burget rządziła do 1287 r.
	opatka Matylda II von Waldeck, klasztor Herford (Niemcy) 1278-1288
	W 1290 r. następną przeoryszą została Irmgard.
	księżna Matylda Brandenburska, oprawa wdowia w księstwie zachodniopomorskim (Polska) 1278-1316
	Była najmłodszą córką margrabiego brandenburskiego Ottona III i królewny czeskiej Bożeny (Beatrycze). W 1266/1267 r. została trzecią żoną księcia zachodniopomorskiego Barnima I. Barnim I Dobry zmarł 13.XII.1278 r. Wdowa po nim walczyła do 1295 r. z pasierbem Bogusławem IV o swą oprawę wdowią i o ziemie dla swego syna, Ottona I. Zmarła w 1316 r.
	margrabina Izabela Pallavicini, Bodonitza (Grecja) 1278-1286
	Była następczynią swego brata Urbertino. Po swej starszej siostrze Mabilii odziedziczyła posiadłości w Parmie. Jej mężem był Antoine le Flamenc. Nie mieli dzieci.
	hrabina Alicja dalle Carceri, trzecia triarchia Eubei (Grecja) 1278-1296
	hrabina Ermengarda, Limburg (Belgia) 1279-1283
	Była córką Walrama IV, hrabiego Limburga, i Judyty z Cleves. W 1276 r. wyszła za mąż za Renauda I, księcia Geldrii. Nie mieli dzieci. Ermengarda zmarła w 1283 r.
	hrabina Eleonora Kastylijska, Ponthièu i Montreuil (Francja) 1279-1290
	księżna Beatrycze, Eubea (Grecja) 1279-1328
	Odziedziczyła księstwo po ojcu.
	hrabina Joanna I de Châtillon, Blois, Chartres, Dunois, pani de Châtillon, Châteaurenault, Avesnes, Guise i Crécy (Francja) 1279-1292 (w Chartres tylko do 1286 lub 1291 r.)
	księżna Elżbieta, Maczwa (Serbia) 1280-1282
	królowa-regentka Ingeborga Eriksdatter, Norwegia 1280-1284
	hrabina Sachette, Nikli (Grecja) 1280-1320
	Odziedziczyła hrabstwo po ojcu Hugonie. Rządziła nim wraz z mężem, Androuinem de Villers.
	pani Małgorzata, Lisarea i Morena (Grecja) 1280-1289
	Odziedziczyła te posiadłości po śmierci swego brata, seniora Wilhelma. Rządziła nimi z Payenem de Sastenay.
	hrabina Joanna de Dreux, Braine (Francja) 1281-po 1304
	Była córką Beatrycze, hrabiny Montfort-L'Amauri, i Roberta IV, hrabiego de Dreux. Przed 1302 r. poślubiła Jana IV de Pierrepoint, hrabiego Roucy (zmarł w 1302 r.). Dwa lata później poślubiła Jana de Bar, pana de Puisaye.
	papieżyca Manfreda Visconti da Pirovano, sekta guglielminitów (Włochy) 1281-1300
	hrabina Anna, delfinat Viennois i Albon (Francja) 1282-1298
	pani Eschiva z Ibelinu, Bejrut (Liban) 1282-1312
	politycznie wpływowa Bibi Terken, Kerman (Iran) 1282-1289
	Była najstarszą córką Dokuz-chatun i Hulagu, władcy państwa Ilchanidów.
	księżna-dziedziczka Gwenllian ferch Llywelyn, Wales, Gwynedd i królewska rodzina Aberffraw (Wielka Brytania) 1282-1337
	królowa-gubernator Konstancja II Sycylijska, Sycylia (Włochy) 1283-1285
	hrabina Guillemette de Neuchâtel, Montbélard (Francja) 1283-1317
	Katarzyna I de Courtenay	tytularna cesarzowa Łacińskiego Cesarstwa Konstantynopola 1283-1307/1308
		pani Courtenay (Francja) i księżna Achai (Grecja) 1283-1307/1308
	Małgorzata z Lusignan	pani Tyru (Izrael) 1283-1291
		tytularna księżna Antiochii (Syria) ?-1308
	hrabina Konstancja de Moncada, Bigorre (Francja) 1283-1284
	opatka Eufemia, klasztor Göss bei Leoben (Austria) 1283-1298
	cesarzowa Teodora Megale Komnena, Cesarstwo Trapezuntu (Turcja) 1284-1285
	tytularna królowa Irena z Montferratu, Królestwo Tessaloniki (Grecja) 1284-1317
	opatka Małgorzata I de Pocey, klasztor Fontevraud (Francja) 1284-1304
	sułtana Maat Layla, Harrar (Etiopia) 1285-1287
	Była następczynią swojego brata. Rządziła semickojęzycznym islamskim plemieniem w Etiopii.
	hrabina Joanna I, Rethel (Belgia) 1285-1328
	Była córką Hugona IV, hrabiego Rethel, i Izabeli z Grandpré. 16.XII.1290 r. wyszła za mąż za Ludwika de Flandre-Dampierre (zmarł w 1322 r.), hrabiego Nevers. Ich dziećmi byli: Joanna Flandryjska i Ludwik de Crécy. Hrabina Joanna zmarła w 1328 r.
	opatka Kunegunda IV Hainkhover (Hainkoverin), klasztor Niedermünster w Regensburgu (Niemcy) 1285-1300
	królowa Agnieszka Brandenburska, Dania	królewski szeryf hrabstwa (Royal County Sheriff) Lolland-Falster 1286
		regentka Danii 1286-1294
	królowa Małgorzata, Szkocja i Orkady (Wielka Brytania) 1286-1290
	baronowa N.N., Chalandritsa (Grecja) 1286-?
	Była nastąpczynią swego ojca Mikołaja de la Tremouille. Rządziła razem z Jerzym Ghizim.
	pani Anna Komnene Dukaina, Kalamata i Clermont (Grecja) ?-1286
	Była córką despoty Epiru Michała II Komnena Dukasa i Teodory Petraliphainy. W 1259 r. pierwszym mężem Anny został Wilhelm II Villehardouin, książę Achai. Mieli dwie córki: Izabelę i Małgorzatę. Wilhelm zmarł w 1278 r. Drugim mężem Anny został Nicholas II z Saint Omer, pana Teb. Anna zmarła w 1286 r.
	baronowa Kassandra Sanudo, Milos (Grecja) około 1286
	Nie wiadomo czyją była następczynią i jak długo rządziła. François Sanudo jest wspominany około 1300 r.
	opatka Ryksa I von Leuchtenberg, klasztor Obermünster w Regensburgu (Niemcy) 1286-1292
	księżna-regentka Helena Angelina Komnena Dukaina, Ateny, dziedziczka Lamii i Larissy (Grecja) 1287-1294/1295
	księżna-regentka Salomea Pomorska, księstwo inowrocławskie (Polska) 1287-1294
	Urodziła się po około 1233 r. Była córką Sambora II, księcia lubiszewsko-tczewskiego, i Matyldy Meklemburskiej. Około 1268 r. wyszła za mąż za Siemomysła, księcia inowrocławskiego. Ich dziećmi byli: Leszek, Przemysł, Kazimierz III, Eufemia, Fenenna i Konstancja. Po śmierci męża Salomea rządziła księstwem inowrocławskim w imieniu synów wraz z ich stryjem Władysławem Łokietkiem. Zmarła około 1313 r.
	politycznie wpływowa królowa Guta von Habsburg, Czechy 1287-1297
	opatka Elżbieta I van Burget, klasztor Nivelles, pani tymczasowa (Temporaire) i duchowa (Spirituelle) Nivelles (Belgia) ?-1287
	Przeorysza klasztoru Nivelles była księżną Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego oraz polityczną przywódczynią miasta Nivelles.
	opatka Izabela I, klasztor Nivelles, pani tymczasowa (Temporaire) i duchowa (Spirituelle) Nivelles (Belgia) 1287-1293
	opatka Anna I de Glère, klasztor Remiremont (Francja) około 1287
	Do czasu tej nominacji była przeoryszą klasztoru Säckingen oraz administratorką Masevaux. Na stanowisko opatki Remiremont wprowadził ją król niemiecki Rudolf I Habsburg. Potem została ekskomunikowana za uzurpację tego urzędu.
	opatka Berenguela López, klasztor Santa Maria la Real de Las Huelgas w Burgos (Hiszpania) 1287-1295
	Łucja z Poitiers	hrabina Trypolisu (Liban) 1287-1289
		tytularna księżna Antiochii 1287-po 1292 lub 1287-około 1299
	politycznie wpływowa księżna Gryfina Rurykowiczówna, księstwa łęczyckie, sieradzkie, krakowskie oraz ziemia sandomierska i sądecka (Polska) 1288-1303/1309
	hrabina-regentka Beatrycze z Avesnes, Luksemburg 1288
	Urodziła się około 1250/1255 r. jako córka Baldwina z Avesnes. Około 1260/1261 r. wyszła za mąż za hrabiego Luksemburga Henryka VI. Ich dziećmi byli: Baldwin, Henryk VII (przyszły hrabia Luksemburga i król niemiecki) i Walram. Po śmierci męża rządziła jako regentka w imieniu syna Henryka. Zmarła 01.III.1321 r.
	Izabela de Villehardouin, Grecja	księżna Achai i Morei 1289-1307
		baronowa Karyteny i Bucelet (Arakloven) 1289-1307
	Anna Palaiologina Kantakuzena, Grecja i Albania	despoina Tesalii (Neopatras) 1289-1295
		despoina-regentka Epiru 1296/1298-po 1313
	politycznie wpływowa Hypomone, Tesalia (Grecja) 1289
	pani María Díaz I de Haro, Vizcaya (Hiszpania) 1289-1295, 1310-1322 i 1326-1334
	księżna-współwładczyni Tomasina Morosini (1240-1300), Węgry 1290-1300
	Była córką patrycjusza weneckiego Michała Morosiniego. Wyszła za mąż za Stefana Pogrobowca, księcia Slawonii i syna króla Węgier Andrzeja II. Współrządziła Węgrami wraz z synem, królem Andrzejem III Weneckim.
	antykrólowa Maria, Węgry 1290
	wicehrabina Małgorzata de Moncada, Béarn (Francja) 1290
	Była córką wicehrabiego Béarn, Gastona VII. Jej mężem był Roger Bernard III de Foix, któremu w 1290 r. przekazała władzę. W 1302 r. Béarn odziedziczył ich syn Gaston VIII.
	opatka Laure-Félicité de Dombasle, klasztor Remiremont, pani Saint Pierre i Metzu (Francja) około 1290
	W 1295 r. została księżną Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego i podpisała pokój z księciem Lotaryngii Fryderykiem III, który kończył spór o terytoria.
	opatka Irmgard von Wittgenstein, klasztor Essen (Niemcy) 1290-1323
	Jej wuj, arcybiskup Kolonii Siegfried von Westerburg, z pomocą "Pröbstin" Matyldy von Rennenberg, ogłosił ją następną opatką Essen w miejsce Berty I von Arnsberg. Zrobił to po tym, gdy uczynił ją opatką Herford. Berta jednak w 1245 r. uzyskała poparcie papieża. Opactwo znalazło się pod jego bezpośrednią ochroną. Arcybiskup Kolonii nie miał od tamtej pory nic do powiedzenia w sprawach opactwa Essen. Po śmierci Berty w 1292 r. ponownie była kandydatką na przeoryszę, ale bez powodzenia. Do 1304 r. była antyopatką wobec Beatrycze II von Holte.
	opatka Adelajda von Grieningen, klasztor Rottenmünster (Niemcy) 1290
	Członkini niemieckiej rodziny arystokratycznej.
	władczyni Kürdüjin, Iran	Kerman 1291-1295
		Fars 1319-13??
	opatka Beatrycze II von Holte, klasztor Essen (Niemcy) 1292-1327
	opatka Jolanta de Steyne, klasztor Nivelles, pani tymczasowa (Temporaire) i duchowa (Spirituelle) Nivelles (Belgia) 1293-1340
	Przeorysza klasztoru Nivelles była księżną Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego oraz polityczną przywódczynią miasta Nivelles.
	opatka Katarzyna I de Vaudemont, klasztor Remiremont (Francja) około 1293-około 1303
	hrabina Joanna de Guînes, Guines (Francja) 1293-1331
	Była jedynym dzieckiem i dziedziczką Baldwina de Guines, hrabiego Guines, i Joanny de Montmorency. Poślubiła Jana III, hrabiego Eu. Z tego związku pochodzili Raoul I de Brienne i Maria. Joanna owdowiała 11.VII.1302 r. Zmarła we IX.1331 r.
	baronowa Tamara Komnena Angelina Dukaina, Bonditza i Lepanto (Grecja) 1294-1311
	księżna Matylda von Habsburg, Niemcy	współ-regentka Bawarii Górnej 1294-1298/1300
		pani Vohbergu, Neuburga, Burglengenfeldu, Reidenburga, Ingolstadt, Aichach, Landsbergu i innych bawarskich miast w Szwabii 1294-1304
	królowa-regentka María de Alfonso de Meneses de Molina, Kastylia i León (Hiszpania) 1295-1301 i 1312-1321
	królowa Wakaakaa, Buton (Indonezja) od 1295
	Była założycielką państwa w południowo-wschodnim Suwasi, ale rządziła tylko wyspą Buton. Jej następczynią została córka, Bulawambona.
	królowa Bulawambona, Buton (Indonezja) po 1295
	Była córką królowej Wakaakai. Rozszerzyła swe panowanie na inne terytoria.
	księżna Joanna z Akki, pani Glamorgan i Walii (Wielka Brytania) 1295-1307
	hrabina Sybilla, Pallars-Sobirá (Hiszpania) 1295-1327
	Była następczynią Ramóna Rogera I (1288-1294). Od 1297 r. rządziła z Hugonem I de Mataplana.
	dziedziczna pani Beatrycze Szampańska, l'Isle-sous-Montreal (Liban) ?-1295
	opatka Urraca Alfonso II, klasztor Santa Maria la Real de Las Huelgas w Burgos (Hiszpania) 1295-1326
	księżna Agnieszka de Cicon, Karystos (Grecja) 1296-1317
	Była następczynią Felicii dalle Carceri. Współrządziła z Bonifacym da Verona. Jej następczynią została Maria.
	sułtana-regentka Malika i-Dżahan, sułtanat Delhijski (Indie) 1296
	Była żoną Dżalal-ud-dina Firuza Chaldżi, pierwszego władcy tego sułtanatu z dynastii Chaldżiów. Miała z nim być może dwóch synów: starszego Arkalego Chana i młodszego Rukn-ud-dina Chaldżi (ten na pewno był jej synem) i prawdopodobnie nieznaną z imienia córkę. W 1296 r. jej mąż został zamordowany przez swego siostrzeńca (lub bratanka) i zięcia, Ala-ud-dina Chaldżi. Malika osadziła na tronie swego młodszego syna i sama rządziła w jego imieniu jako regentka. Ala-ud-din wkroczył do Delhi 03.X.1296 r. z głową wuja zatkniętą na pice i sam ogłosił się władcą sułtanatu. Obaj synowie Maliki zostali oślepieni a ona znalazła się w więzieniu.
	politycznie wpływowa księżna Elżbieta Kaliska, księstwo legnickie i wrocławskie (Wrocław) 1296-1304
	Matylda z Hainaut	pani de Braine-le-Comte i de Hal (Belgia) 1297-1331
		królowa Tessaloniki (Grecja) 1313-1316
		księżna Achai i Morei (Grecja) 1313-1331
	księżna-regentka Agnieszka Habsburżanka, Saksonia-Wittenbergia (Niemcy) 1298-13??
	tytularna sędzina Joanna Visconti, Gallura i Cagliari (Włochy) 1298-1339
	opatka Herradis von Praitenfurt, klasztor Göss bei Leoben (Austria) 1298-1322
	opatka Irmengarde II von Ummendorf, klasztory Gernrode i Frose (Niemcy) 1298-1307 lub 1296-1305
	Znana także jako Irmingarde.
	opatka Elżbieta III von Spiegelberg, klasztor Frauenmünster, pani Zurychu (Szwajcaria) 1298-1308
	politycznie wpływowa królowa Märta Duńska, Szwecja 1298-1318
	politycznie wpływowa cesarzowa Eudoksja Paleologina, Cesarstwo Trapezuntu (Turcja) 1298-1302
	caryca-regentka Smilcena, Bułgaria 1298-1299
	politycznie wpływowa despoina Maryna Smilcena, Kran (Bułgaria) 1298-1355
	królowa Izabela de Bruce, Norwegia	politycznie wpływowa w Norwegii 1299-1358
		dziedziczka Olandii (Szwecja) 1357-1358
	opatka Ryksa II von Dornberg, klasztor Obermünster w Regensburgu (Niemcy) 1299-?

NASTĘPNE