WŁADCZYNIE 1250

Guta von Habsburg

Urodziła się 13.III.1271 r. w Rheinfelden jako córka króla niemieckiego (od 1273 r.) Rudolfa I Habsburga i jego pierwszej żony Gertrudy von Hohenberg. Kiedy miała 5 lat jej ojciec, wraz z królem Czech Przemysłem Ottokarem II, postanowił, że Guta lub jedna z jej sióstr poślubi pięcioletniego królewicza Wacława. Do formalnych zaręczyn doszło w 1279 r. Młodzi pobrali się w 1285 r. w Chebie. Po weselu Rudolf zabrał córkę ze sobą do Niemiec pod pretekstem zepsucia panującego na praskim dworze. Chodziło mu o związek królowej wdowy Kunegundy Halickiej z Zawiszą z Falkenštejna. W 1287 r. Wacław sprowadził żonę do Czech. Mieli dziesięcioro dzieci: Przemysła, Wacława III (przyszłego króla Czech i Polski), Agnieszkę, Annę I Przemyślidkę, Elżbietę I Przemyślidkę, Gutę, Jana I, Jana II, Małgorzatę i Gutę (?). Guta na dworze czeskim wprowadziła niemieckie zwyczaje. Guta podobnie, jak jej ojciec, nienawidziła Zawiszy z Falkenštejna. Udało jej się doprowadzić do jego uwięzienia. Starała się o zgodę między swoim mężem i bratem Albrechtem, księciem Austrii. Dzięki niej przez kilka lat byli sojusznikami. Albrecht potrzebował tego przymierza do zdobycia korony niemieckiej, a Wacław - do ekspansji na Polskę i Śląsk. Guta wspierała te plany i odgrywała przy tym niebagatelną rolę w polityce zagranicznej Czech. W 1297 r. została koronowana. Zmarła 18.VI.1297 r. w Pradze po urodzeniu ostatniej córki Guty i dwa tygodnie po koronacji.