Izabela de Villehardouin
Urodziła
się około 1260/1263 r. jako najstarsza córka i dziedziczka Wilhelma II de
Villehardouin, księcia Achai, i jego drugiej żony Anny Komneny Dukainy.
Pierwszym narzeczonym Izabeli został Andronik Paleolog, syn cesarza bizantyńskiego
Michała VIII. Do zawarcia tego związku nigdy nie doszło. W V.1267 r., w
Viterbo, został zawarty traktat między ojcem Izabeli, królem Sycylii i
Neapolu Karolem I Andegaweńskim i wygnanym cesarzem Konstantynopola Baldwinem
II. Na jego mocy Karol został księciem Achai i Morei, a dziedzice Wilhelma i
Baldwina mieli poślubić dzieci Karola. 28.V.1271 r. Izabela wyszła za mąż
za Filipa Andegaweńskiego, syna Karola I Andegaweńskiego. Filip w 1274 r.
został tytularnym królem Tessaloniki, ale zmarł już 01.I.1277 r., jeszcze
przed swym ojcem. 01.V.1278 r. zmarł ojciec Izabeli. Zgodnie z traktatem z
Viterbo nowym księciem Achai został jej teść, Karol I Andegaweński. Zmarł
on 07.I.1285 r. i jego następcą został jego syn, Karol II. 16.IX.1289 r.
drugim mężem Izabeli został Florent
z Hainaut. Owocem tego związku była córka Matylda. W 1289 r. Karol II nadał
Izabeli i Florentowi tytuły księżnej i księcia Achai. Warunkiem było to, że
Izabela, po ewentualnej śmierci swego męża, nie wyjdzie po raz kolejny za mąż
bez zgody Karola. Florent zmarł 23.I.1297 r. Od tej pory Izabela rządziła
Achają i Moreą sama ze swego zamku Nesi w Kalamacie. 12.II.1301 r. poślubiła
Filipa I Sabaudzkiego, pana Piemontu. Mieli 6. dzieci, w tym m.in.: Marię,
Małgorzatę
Sabaudzką,
Alicję, Amadeusza i Jakuba. Od tej pory para ta dzieliła się władzą. Filip był
autorytarnym władcą. W 1304 r. zbuntowało się przeciwko parze książęcej
chłopstwo greckie, które było udręczone wysokimi podatkami. W 1306 r. Filip
i Izabela zostali wezwani na dwór Karola w Neapolu. Filipa oskarżono o
nielojalność i niewspieranie Karola podczas jego wyprawy przeciwko Epirowi.
Izabela miała nie poprosić swego suwerena o zgodę na zamążpójście. Oboje
zostali pozbawieni władzy nad Achają i Moreą na rzecz syna Karola II, Filipa
I z Tarentu. Mąż Izabeli 11.V.1307 r. zrezygnował ze swoich praw do księstw
Achai i Morei w zamian za hrabstwo Alby. Izabela odseparowała się od niego i
osiadła w Hainaut. Stamtąd walczyła o odzyskanie swych księstw. W latach
1289-1307 była także baronową Karyteny i Bucelet (Arakloven). W 1311 r.
uczyniła swą starszą córkę Matyldę
dziedziczką Achai i Morei. W tym samym roku
jej młodsza córka Małgorzata
Sabaudzka
odziedziczyła po niej baronię Karyteny. Zmarła
23.I.1312 r.