Dokuz-chatun
Pochodziła z mongolskiego plemienia Keraitów. Była chrześcijanką. Poślubiła Hulagu, wnuka Czyngis-chana. Utworzył on państwo Ilchanidów na Bliskim Wschodzie. Dokuz-chatun i Hulagu mieli co najmniej troje dzieci: syna Abakę oraz córki Bibi-chatun oraz Padiszah-chatun. Dokuz-chatun rządziła państwem Ilchanidów w latach 1257-1267 jako regentka w imieniu syna Abaki. Potem do 1282 r. była samodzielną władczynią. Obalił ją Tekuder.
Inne źródła mówią, że Hulagu zmarł w 1265 r. Abaka miał rządzić w latach 1265-1282. Dokuz-chatun wspierała chrześcijan. W 1258 r. Hulagu zdobył Bagdad i urządził tam rzeź ludności. Dokuz-chatun wyjednała u niego zgodę na oszczędzenie życia chrześcijanom, nakazała odbudować kościoły chrześcijańskie. Mnich Hayton (Hetum) z Korykos, w swojej kronice "Kwiat historii Wschodu", pisał, że Dokuz-chatun "była chrześcijanką pochodzącą z rodu Trzech Mędrców, którzy przyszli złożyć hołd narodzonemu Panu". Posiadała "chutbę" (modły za władcę) w meczetach. Była to najwyższa oznaka legalnej władzy.