WŁADCZYNIE 1250

Eleonora Prowansalska

Urodziła się około 1223 r. w Aix-en-Provence jako druga córka Rajmunda Berengara IV, hrabiego Prowansji i Beatrycze Sabaudzkiej. Siostrami Eleonory były: Małgorzata Prowansalska (królowa Francji), Sancza Prowansalska (żona Ryszarda, hrabiego Kornwalii i antykróla Niemiec) i Beatrycze Prowansalska (królowa Sycylii).

Podobnie jak jej babka, matka i siostry, Eleonora słynęła z urody. 13.I.1236 r. została żoną króla Anglii Henryka III. Młodzi spotkali się osobiście po raz pierwszy podczas ceremonii ślubnej w katedrze w Canterbury. Ich dziećmi byli: Edward I Dłogonogi (przyszły król Anglii), Małgorzata (przyszła królowa Szkocji jako małżonka króla Aleksandra III), Beatrycze, Edmund Crouchback, Ryszard (istnienie niepewne), Jan (istnienie niepewne), Wilhelm (istnienie niepewne), Katarzyna i Henryk (istnienie niepewne). Królowa kochała wszystkie swoje dzieci, ale ulubieńcem matki był najstarszy Edward.

Piękna monarchini zdobyła serce swego małżonka i wielki wpływ na rządy nad krajem. W 1249 r. przekonała Henryka do tego, aby uczynił pierworodnego Edwarda księciem Gaskonii. Razem z nią na królewski dwór przyjechało jej wielu "kuzynów" (nazywanych Savoyards). Jej wpływ na męża budził zazdrość wśród angielskich baronów, co prowadziło do utarczek.

Eleonora władała Anglią jako regentka w okresie 06.VIII.1253-29.V.1254. Jej mąż bronił w tym czasie swoich posiadłości w Gaskonii we Francji. Henryk III zmarł 16.XI.1272 r. Nowym władcą Anglii został Edward I Długonogi. W momencie śmierci męża Eleonora była jedyną osobą w królestwie mianowaną do rady królewskiej. Edward w owym czasie przebywał na krucjacie w Ziemi Świętej. To ona wydała zgodę na zniszczenie starej pieczęci królewskiej i utworzenie nowej. Wydała także deklarację o rozpoczęciu panowania przez nowego króla. Nie rządziła jednak w tym czasie jako regentka. Edward wrócił do kraju w 1273 r. Eleonora otrzymała tytuł królowej wdowy i zajęła się wychowywaniem kilkorga swoich wnuków. Zarządzała swoją wielką oprawą wdowią w Amesbury. W 1286 r. udała się do zakonu, ale pozostała w kontakcie z ukochanym synem i swoją siostrą Małgorzatą. Syn radził się jej w sprawach państwowych od czasu do czasu. Królowa Eleonora Prowansalska zmarła 26.VI.1291 r. w Amesbury.