królowa Kamauliwahine,
Molokai (Hawaje) |
||
de facto
hrabina-regentka Beatrycze, Edessa (Izrael) |
||
hrabina Uta
von Schauenburg, Schauenburg (Niemcy) |
||
hrabina-regentka Hodierna, Trypolis (Izrael) |
||
opatka Adelajda III von Sommerschenburg, Niemcy |
klasztor
Gandersheim 1152/53-1184 |
|
klasztor
Kwedlinburg 1161-1184 |
||
hrabina-współwładczyni
Konstancja Francuska, Tuluza (Francja) |
||
opatka Hadwig von Wied,
klasztor Essen (Niemcy) |
||
Opatka Gerresheim i założycielka klasztoru benedyktynek Schwarzrheindorf w Bonn. Była siostrą arcybiskupa Kolonii Arnolda von Wied. | ||
opatka Audeburge
de Haute-Bruyère, klasztor Fontevraud (Francja) |
||
hrabina-dziedziczka
Judyta von Hernstein, Falkenstein i Hernstein (Niemcy) |
||
Data jej urodzin i śmierci nie jest znana. Była jedynym dzieckiem hrabiego Herranda II von Hernstein i Zofii von Vohburg. Pierwszym mężem Judyty był Nizo von Raitenbach. Miała z nim syna, Konrada von Hohenfela. Drugi raz wyszła za mąż za Albero Wolfa von Bocksberga. Z tego związku pochodził Albero Wolf von Bocksberg junior. W 1155 r., po śmierci ojca, została dziedziczką Falkenstein i Hernstein. Swe prawa przekazała księciu Ottonowi. | ||
pani Mahaut-Matylda de
Bourgogne (1150-1192), Montpensier i hrabina de Grigon (Francja) |
||
Była córką hrabiny Agnieszki de Thiern (panowała ok. 1140 r.). | ||
przywódczyni rebelii królowa
Sugala
Devi, Rohana [Ruhana] (Sri Lanka) |
||
Walczyła przeciwko Parakramabahu Wielkiemu. który w latach 1153-1186 został jedynym królem Lanki. Rewolta skończyła się, gdy Sugala Devi została schwytana. | ||
politycznie wpływowa
królowa Zofia Włodzimierzówna,
Dania |
||
opatka
Goda van Heinsberg, klasztor Münsterbilzen (Belgia) |
||
opatka
Ode II, klasztor Chapitre de Nivelles (Belgia) |
||
|
hrabina Maria
z Boulogne, Boulogne (Francja) |
|
hrabina Tiburge II,
Orange (Francja) |
||
Jej poprzednikiem był ojciec Guillaume II, a następczynią - cioteczna babka Tiburge III, która od 1173 r. była współwładczynią. | ||
hrabina Małgorzata
Francuska, Véxin (Francja) |
||
hrabina Zofia von
Winzenburg,
Winzenburg (Niemcy) |
||
opatka Meregart (Meregard),
klasztor Kwedlinburg (Niemcy) |
||
opatka
Ade, klasztor Chapitre de Nivelles (Belgia) |
||
hrabina Beatrycze,
Grenoble, Albon i Delfinat Viennois (Francja) |
||
hrabina-regentka
Beatrycze z Montferratu (ok. 1142-1228), Grenoble, Albon i Delfinat
Viennois (Francja) |
||
Rządziła w imieniu córki Beatrycze. | ||
chanowa
i cesarzowa Yelü Pusuwan Chengtian Taihou (Chengtianhou),
Chanat Karakitański [Zachodnia Dynastia Liao] (Azja Środkowa) |
||
rządząca pani królowa
Teodora Kalusine Komnena, Akra (Izrael) |
||
opatka Lutgard I,
klasztor Herford (Niemcy) |
||
margrabina-regentka
Kunegunda von Chamb-Vohburg, Steiermark (Austria) |
||
Po śmierci męża Ottokara III (1124-1264) rządziła w imieniu syna Ottokara IV. | ||
hrabina-regentka Mechtild
von Schwarzburg-Käfernburg, Holstein-Wagrien (Niemcy) |
||
opatka Matylda,
klasztor Remiremont (Francja) |
||
hrabina Zofia
von Rheineck, Bentheim (Niemcy) |
||
królowa-regentka Małgorzata
Nawarska, Sycylia, Malta i księstwo Kapui (Włochy) |
||
hrabina Dulcynea
II (ok. 1165-1172), hrabstwo Prowansja (Francja) |
||
Była córką hrabiego Prowansji Rajmunda Berengara II i Ryksy z Polski. Jej ojciec zmarł w 1166 r., podczas oblężenia Nicei. Rządy w imieniu Douce objęła matka. W 1167 r. Prowansję zajął król Aragonii Alfons II Cnotliwy. Douce II zmarła w 1172 r. | ||
hrabina-regentka Ryksa,
hrabstwo Prowansja (Francja) |
||
hrabina Elżbieta
(1143-1182), Vermandois, Valois i Crépy (Francja) |
||
Znana także jako Izabela. Była najstarszą córką hrabiego Raoula II i Petroneli z Akwitanii, siostry królowej Eleonory Akwitańskiej. W 1159 r. wyszła za mąż za Filipa I Alzackiego, hrabiego Flandrii. Nie mieli dzieci. Po śmierci Elżbiety Vermandois odziedziczył mąż, a Valois - jej młodsza siostra Eleonora. Po śmierci szwagra w 1191 r. została ona także hrabiną Vermandois. | ||
hrabina Adelajda von
Loccum, Hallermund (Niemcy) |
||
opatka Gertrude I van Loon, klasztor Münsterbilzen
(Belgia) |
||
sułtanka-regentka
Turhan, Hwarizim Sahi (Imperium Chorezmijskie) w Ujgurystanie (Chiny i Kazachstan) |
||
Rządziła w imieniu sułtana Sah Abd’l Quasima Mahmuda, odsuniętego potem od władzy. | ||
pani Arnalda de Caboët
(1164-1201), Andorra |
||
Była córką Arnau de Caboëta i Sanchy de Castellbò. Mężem Arnaldy był wicehrabia Arnau de Castellbò-Cerdagne (1155-1226). Andorrę odziedziczyła po ich śmierci córka, wicehrabina Ermessenda de Castellbò I Carboet. | ||
wicehrabina Maria,
Béarn, d'Oloron, Brulhois i Gabardan
oraz hrabina Bigorre (Francja) |
||
hrabina Ermessende
de Pelet, Melgueil (Francja) |
||
Dziedziczką hrabstwa była jej matka, hrabina Beatrycze de Melgueil. Rządziła nim wraz z ojcem Ermessendy, Bernardem V de Pelet, w latach 1146-1170 (lub 1172). Pierwszym mężem Ermessende był Pierre Bermond, pan Anduze. Rządzili razem do jego śmierci w latach 1170-1172. W 1173 r. drugim mężem hrabiny został hrabia Rajmund VI z Tuluzy. Rządzili razem. Hrabina zmarła w 1176 r. Rajmund rządził Melgueil do swej śmierci w 1190 r. Ermessende była ostatnią dziedziczką Melgueil. | ||
hrabina Emma, Guines
(Francja) |
||
Rządziła wraz z mężem, hrabią Baldwinem I z Manasse. | ||
hrabina
Richmond (Anglia) 1171-1201 |
||
księżna
Bretanii (Francja) 19.VIII.1186-IV.1196 |
||
przywódczyni
plemienia Tajcziutów (Mongolia) |
||
politycznie wpływowa w
Imperium Mongolskim (Wielkiej Ordzie) |
||
seniorka hrabina
Matylda I, Burbonia (Francja) |
||
Jej ojcem był Archambaud VII a matką -Alicja z Bourgogne. W latach 1196-1216 rządziła wraz z mężem, Gwidonem II de Dampierre. Z tego związku pochodzili: Archambaug VIII Wielki, Wilhelm II, Filip i Maria. | ||
księżna Esziwa I,
Galilea i Tyberiada (Izrael) |
||
Była córką lub siostrą Wilhelma II (1148-1158). Jej pierwszym mężem i współwładcą był Gautier de Fauqenberge (Falkenberg) de Saint-Omer) (1159-1171). W 1173 r. wyszła za mąż za Rajmunda III z Trypolisu. W 1179 r. zapłaciła okup 50 000 tureckich dinarów za swego syna Hugona, który został wzięty do niewoli przez sułtana Saladyna. Ten ostatni w 1187 r. najechał na stolicę Tyberiady. Jej drugi mąż i synowie byli w armii królewskiej. Esziwa przesłała im wiadomość o tym, co się stało. Broniła zamku, ale potem poddała się sułtanowi, który pozwolił jej zatrzymać swój dwór w Trypolisie. Była matką 4 synów z pierwszego związku. Zmarła po 1187 r. | ||
politycznie wpływowa
chanowa Terken, Chorasan, Imperium Chorezmijskie (Iran) |
||
Gdy zmarł Tadż ad-Dunja Il Arslan (władca Imperium Chorezmijskiego w latach 1156-1172), jego synowie rozpoczęli walkę o władzę. Chanowa Terken osadziła na tronie swego syna Dżalala ad-Dina Sultanszacha. Najstarszy syn, 'Ala ad-Din Tekesz, uciekł do Kara Kitanów i tam zebrał wielką armię. Najechał na Chorasan. Chanowa wraz z synem zdecydowali się na ucieczkę. Potem zyskali poparcie Mu'ayyaad al-Dina Ai-Aby, byłego emira Seldżuków. W 1174 r. poprowadził on swą armię na Chorezm, ale został pokonany. Sultanszah uciekł, ale jego matka została schwytana przez siły Tekesza i zgładzona. | ||
przywódczyni
wojskowa hrabina Alrude, Bertinoro (Włochy) |
||
W 1172 r. stanęła na czele armii i zadała śmiertelny cios armii cesarza Fryderyka I Barbarossy, który oblegał Anconę. | ||
królowa
i generał Umadevi, Imperium Hoysala (Indie) |
||
Urodziła się w 1150 r. W wieku 22 lat została jedną z żon króla Veera Ballali II, władcy Imperium Hoysala. Dowodziła armią miasta Mysore co najmniej dwa razy w walkach przeciwko Chalkyua. Dzięki temu Bellala mógł się skupić na sprawach administracyjnych. W 1190 r. znacząco przyczyniła się do zwycięstwa Hoysalów nad Chalkuyami pod Kalyani. W 1218 r. po śmierci męża, popełniła sati (rytualne samobójstwo). | ||
politycznie
wpływowa królowa Eufrozyna
Rurykowiczówna, Węgry |
||
baronowa Stefania de de
Milly, Zajordania, Montreal i Corache (Izrael) |
||
opatka Elżbieta I,
klasztor Essen oraz klasztory Vreden
i St. Maria (Niemcy) |
||
Ksieni klasztorów Vreden i St. Maria w Kolonii. | ||
baronowa Łucja, Botrum
(Izrael) |
||
hrabina
Ida, Boulogne
(Francja) |
||
hrabina
Tiburge III, Orange (Francja) |
||
Córka hrabiny Tiburgi I. Rządziła wraz z hrabiną Tiburge II, wnuczką swego brata Rimbauda III. | ||
hrabina
Ewa, Buchan (Szkocja w Wielkiej Brytanii) |
||
Była córką Garnaita, hrabiego Buchan, i Ete (Ite). Wyszła za mąż za Colbána. Ich synami byli Magnus i Merleswain. | ||
rządząca pani królowa
Maria Komnena,
Nablus (Izrael) |
||
hrabina-regentka
Mahaut de Bourgogne, Auxerre, Nevers i Tonnerre (Francja) |
||
W 1170 r. wyszła za mąż za Guy'a I, hrabiego Auxerre, Nevers i Tonnerre. Małżonek toczył liczne wojny. Rządziła po jego śmierci jako regentka w imieniu syna, Wilhelma V. Po śmierci tego ostatniego władzę w tych hrabstwach przejęła jego siostra jako hrabina Agnieszka I. | ||
Sybilla Jerozolimska, Izrael | hrabina
Jaffy i Aszkelonu 1175/1176-1190 |
|
królowa
Jerozolimy 1186-1190 |
||
wicehrabina
Hildiarde (Hildegarde)
d’Oisy,
Meaux
(Francja) |
||
Urodziła się w 1135 r. jako córka Simona d'Oisy i Ady de la Ferté-Ancoul. Wyszła za mąż za André de Montmirail. Ich dziećmi byli: Jean de Montmirail i Ada de Montmirail. W 1176 r., po śmierci swego brata Hugona III, została wicehrabiną Meaux. Zmarła w 1177 r. | ||
hrabina Valença, Pallars-Jussá
(Hiszpania) |
||
Jej ojcem i poprzednikiem był hrabia Rajmund V. Po jej śmierci hrabstwem władała jej daleka krewna, Dolça de So. | ||
pani Melisanda, Arsuf
(Izrael) |
||
Urodziła się ok. 1170 r. W 1207 r. wyszła za mąż za Jana z Ibelinu, konstabla Jerozolimy, władcę Bejrutu i regenta Królestwa Jerozolimskiego w latach 1205-1210. Potem panem Arsufu został ich syn, Jan z Arsur (ok. 1211-1258). Ich drugi syn, Balian, był władcą Bejrutu. | ||
opatka Tutta II von
Falkenstein, klasztor Niedermünster w Regensburgu (Niemcy) |
||
Być może była członkinią hrabiowskiej rodziny Falkenstein z Brannenburga w Bawarii. | ||
królowa Tamara I Wielka, Gruzja | współwładczyni
z ojcem Jerzym III 1178-06.IV.1184 |
|
samowładczyni 06.IV.1184-18.I.1212 |
||
opatka Adelajda II von Buchberg, klasztor Schänis (Szwajcaria) |
||
hrabina Stefania,
Bigorre (Francja) |
||
Była córką hrabiego Centule III z Bigorre i Matelle des Baux. Rządziła wraz z mężami - Piotrem II Dax i Bernardem IV de Comminges, który zmarł w 1226 r. Jej następczynią została córka - Petronela. | ||
rani-regentka Naikidevi,
Czalukja (Indie) |
||
Rządziła w imieniu syna, małoletniego Mularaji II. Gdy Mohammed Ghori zaatakował Imperium Czalukjów regentka osobiście stanęła na czele wojsk i pokonała go. | ||
rani-współwładczyni
Somaladevi, Rajput Chauhan (północne Indie) |
||
Znana także jako Samyukta. Była córką radży (króla) Jaichanda z Kannauj. Wyszła za mąż za radżę Rajput Chauhanu (Chahamany), Prithviraja III. Biła własną monetę. | ||
rani-regentka
Karpuradevi, Adźmer (stan Radżastan w Indiach) |
||
regentka Maria
Francuska, Blois, Szampania i Troyes (Francja) |
||
cesarzowa-regentka Maria
z Antiochii, Cesarstwo Bizantyjskie (Turcja i Grecja) |
||
przywódczyni opozycji
cesarzówna Maria Porfirogenetka,
Cesarstwo Bizantyjskie (Turcja i Grecja) |
||
hrabina-regentka
Judyta/Jutta Claricia Turyńska, Turyngia (Niemcy) |
||
hrabina Adelivia,
Conversano (Włochy) |
||
Rządziła jako wdowa po Robercie II Bassavill (Bassunvilla, Basunvilla lub Bassonville), hrabim Conversano i Loritello. | ||
królowa Izabella
z Hainaut, pani Artois (Francja/Belgia) |
||
hrabina Havoise,
Aumale (Francja) |
||
Hrabstwo odziedziczyła po ojcu, Wilhelmie I. Rządziła nim z trzema mężami: Wilhelmem de Mandeville, hrabią Essex (do 1189), Gotfrdydem de Forts (do 1191) i Baldwinem de Choques (do 1196). Po śmierci hrabiny Aumale do 1200 r. było rządzone przez króla Francji. | ||
opatka N.N.von Fontenoy,
klasztor Säckingen (Niemcy) |
||
hrabina Mahaut
Taillefer, La Marche i Angoulême (Francja) |
||
Znana też pod imieniem Matyldy. La Marche odziedziczyła po krewnym Adalbercie V, a Angoulême - po ojcu, Vougrinie II Tailleferze. W 1179 r. został on pozbawiony stanowiska przez króla Anglii Ryszarda Lwie Serce. W La Marche Mahaut rządziła wraz z mężem, Hugonem de Lusignan. Jej następczynią została bratanica Izabela. | ||
opatka Adelajda I von
Wolffershausen, klasztor Niedermünster w Regensburgu (Niemcy) |
||
opatka Eilica, klasztor
Herford (Niemcy) |
||
opatka Kunegunda,
klasztor Remiremont (Francja) |
||
opatka Eufemia,
klasztor Remiremont (Francja) |
||
Była panią miasta Remiremont i więcej niż 70. majątków w okolicy. | ||
opatka Gilles/Gillette,
klasztor Fontevraud (Francja) |
||
Opactwo założono w 1101 r. Podlegało bezpośrednio papieżowi i królowi Francji. Mnisi i mniszki żyli pod kierownictwem przeoryszy. | ||
hrabina Agnieszka
I, Auxerre, Tonnerre i Nevers, pani de Donzy (Francja) |
||
opatka Berthe I,
klasztor Chapitre de Nivelles (Belgia) |
||
hrabina Dolça
de So, Pallars-Jussá (Hiszpania) |
||
Hrabstwo odziedziczyła po swej dalekiej krewnej, Doñie Valençy. W 1192 r. zostało włączone do Aragonii i Katalonii. | ||
hrabina Eleonora, Francja |
Valois 1183-1191 |
|
Saint-Quentin
i Péronne 1185-1214 |
||
Vermandois 1191-1214 |
||
opatka Berthe II,
klasztor Chapitre de Nivelles (Belgia) |
||
politycznie
wpływowa Rahel
la Fermosa,
Kastylia, León i Toledo (Hiszpania) |
||
księżna-regentka Agnieszka
von Loon-Rieneck, Bawaria (Niemcy) |
||
księżna-regentka
Rusudan, Gruzja |
||
Była córką króla Gruzji Demetre I i jego nieznanej z imienia żony. Około 1151/1154 r. jej pierwszym mężem został sułtan seldżuckiego Rümu, Mas'ud. Po raz drugi wyszła za mąż za Sandżara Szaha, sułtana Chorasanu i Iraku. Zmarł on w 1157 r. Rusudan wróciła do Gruzji. Została potem opiekunką swej bratanicy Tamary. Po dojściu przez nią do władzy w 1184 r. została jej doradczynią i czasem regentką Gruzji podczas nieobecności królowej. | ||
baronowa Marie
Sans-Avoir, Pry (Israel) |
||
Jej mężem był Jan I de Fabarel. | ||
opatka Agnieszka
II von Ostmark und Meissen, klasztor Kwedlinburg (Niemcy) |
||
opatka Adelajda V von
Hessen, klasztor Gandersheim (Niemcy) |
||
pani Aoife
MacMurrough, Leinster i hrabina Irlandii |
||
hrabina
Izabela, Gloucester (Wielka Brytania) |
||
hrabina Alicja d'Eu,
pani Hastings (Francja) |
||
Była córką Henryka, hrabiego d'Eu i pana Hastings, oraz Maud de Warenne. Hastings odziedziczyła po śmierci brata, Raoula I. Rządziła tam wraz z mężem, Raoul II de Lusignan-Issoudun. Alicja zmarła w 1246 r. Jej następcą został syn, Raoul III. | ||
księżna-regentka Anastazja
Wielkopolska, księstwo zachodniopomorskie (Polska) |
||
pani Juliana Grenier, Cezarea
(Izrael) |
||
Była następczynią swego brata, Gautiera II. | ||
opatka María Sol, królewski
klasztor Santa Maria la Real de Las Huelgas w Burgos (Hiszpania) |
||
Znana także jako Misol. Była pierwszą przeoryszą tego klasztoru. W 1189 r. została przełożoną generalną cysterek w królestwach Leonu i Kastylii. | ||
opatka Otilia
von Gutenberg, klasztor Göss koło Leoben (Austria) |
||
politycznie aktywna królowa Urraka
López de Haro y Ruiz de Castro,
León (Hiszpania) |
||
faktyczna władczyni
cesarzowa Li Ciyi, Chiny |
||
opatka Matylda II
Flandryjska, królewskie opactwo Fontevraud (Francja) |
||
Członkini rodziny hrabiowskiej z Flandrii. | ||
opatka Aleidis III van
Horn, klasztor Münsterbilzen (Belgia) |
||
opatka Imagina van Loon,
klasztor Münsterbilzen (Belgia) |
||
Znana także jako Imena. Wstąpiła do klasztoru po śmierci męża, księcia Brabancji Godfryda II van Leuven. Była córką Ludwika I van Loon en Rieneck i Agnieszki van Dagsburg van Metz. Zmarła w 1214/1220 r. | ||
królowa-regentka Adela
z Szampanii, Francja |
||
hrabina-regentka Alicja
Francuska, Blois-Chartres (Francja) |
||
hrabina Petronela
(1186-1251), Bigorre (Francja) |
||
Była także wicehrabiną Marsan. Była następczynią swej matki Stefanii. Rządziła z mężami: Gastonem VI de Béarn, Guyem de Montfort, Aymarem de Rançon i Bosonem de Mastas. Jej następcą został wnuk, a w 1283 r. władzę w Bigorre przejęła jej wnuczka Konstancja. | ||
opatka Berta von
Frontenhausen, klasztor Niedermünster w Regensburgu (Niemcy) |
||
Członkini starej frankijskiej rodziny arystokratycznej, Luitpoldingów. | ||
opatka María Gutiérrez
I, królewski klasztor Santa Maria la Real de Las Huelgas w Burgos
(Hiszpania) |
||
Posiadała nieograniczoną władzę nad ponad pięćdziesięcioma wsiami, posiadała własny dwór, wydawała listy zwalniające ze święceń oraz pozwolenia (autoryzacje) dla księży. W ramach jej uprawnień znajdowało się także prawo do wysłuchiwania spowiedzi, wygłaszania kazań i dawania rozgrzeszeń. Potwierdzała przeorysze, nadawała klauzurę i zwoływała synody. | ||
politycznie wpływowa
hrabina Adelajda Kliwijska, Holandia i
Zelandia (Holandia) |
||
dziedziczka Jutta
Turyńska, Altenwied, Bilstein i Neu-Windeck oraz palatynat Saksonii
(Niemcy) |
||
tytularna królowa Berengaria,
Nawarra (Hiszpania) |
||
bej
Melike Mama Hatun
bint
Saltuq II,
bejlik Erzurum (Turcja) |
||
hrabina Małgorzata
I Alzacka, Flandria (Belgia) |
||
hrabina Katarzyna,
Clermont (Francja) |
||
Urodziła się przed 1176 r. Była córką Raoula I (1130-1191), hrabiego Clermont i Beauvoisis. Wyszła za mąż za Ludwika de Blois (1166-1205), hrabiego Chartres. Jej następcą został syn, Thibault. | ||
baronowa Zofia van
Voeren-Montaigue, Ravenstein (Holandia) |
||
Rządziła wraz z Albertem z Cuijk. | ||
opatka Clémence de Lunéville,
klasztor Remiremont (Francja) |
||
Pochodziła z rodziny szlacheckiej z Lotaryngii. | ||
królowa Izabela
I Jerozolimska, Jerozolima (Izrael) |
||
dziedziczna burgrabina Zofia
von Raabs, Raabs zu Nürnberg, pani Cadolzburg, Raabs i Abensberg
(Niemcy) |
||
dziedziczna hrabina
Agnieszka von Raabs, Litschau (Niemcy) |
||
Urodziła się około 1170/1175 r. jako młodsza córka burgrabiego Konrada II von Raabs-Nürnberg i Hildegardy (von Vohburg?). Po śmierci ojca otrzymała zachodnią część jego dziedzictwa ze stolicą w Litschau. Mężem Agnieszki i współwładcą był hrabia Gebhard IV von Hirschberg-Tollenstein (Oberpfalz-Nordgau). Ich synem był Gebhard Młodszy, który w 1297 r. sprzedał hrabstwa Litschau i Heidenreichstein księciu Austrii Albrechtowi I. Agnieszka zmarła po 1217 r. | ||
opatka Eufemia von
Helfenstein, klasztor Obermünster w Regensburgu (Niemcy) |
||
rani Kurmardevi, Mewad
(Indie) |
||
Odziedziczyła Mewad (Mevad) w Radżastanie po śmierci swego męża. Walczyła z Kutubuddinem. | ||
baronowa Agnieszka de
Giblet, Adelon (Izrael) |
||
Rządziła z mężem. | ||
Matylda I de Courtenay, Francja |
hrabina
Nevers 1193-1250 |
|
samowładczyni
Nevers 1204, 1214 i 1218-1219 |
||
hrabina
Auxerre and Tonnerre, pani de Courtenay 1219-1250 i 1254-1256 |
||
królowa-regentka Sybilla
di Medania (d'Aquino), Sycylia |
||
Konstancja de Hauteville, Sycylia (Włochy) |
królowa 1194-1198 |
|
regentka 1195-1197 |
||
królowa-samowładczyni 1197-1198 |
||
|
księżna-regentka Helena
Znojemska, księstwa krakowskie, sandomierskie i mazowieckie |
|
hrabina-regentka
Adelajda Tuluzańska, Carasconne (Francja) |
||
Rządziła w imieniu Rajmunda Rogera, który zmarł w 1209 r. | ||
opatka Matylda III
Czeska, królewskie opactwo Fontevraud (Francja) |
||
Księżniczka czeska. | ||
hrabina Maria Albina d'Altavilla |
hrabina
Lecce (Włochy) 1194-1205 |
|
hrabina-regentka
Brienne (Francja) 1205-przed 1216 |
||
|
politycznie wpływowa
królowa Irena Angelina, Cesarstwo Bizantyjskie (Turcja i Grecja) |
|
faktyczna władczyni
cesarzowa Eufrozyna Doukaina
Kamaterina, Cesarstwo Bizantyjskie (Turcja i Grecja) |
||
opatka Jadwiga Waxgab, klasztor Heggbach (Niemcy) |
||
dziedziczna hrabina
palatynka Agnieszka von
Hohenstaufen, Palatynat Renu (Niemcy) |
||
hrabina Ermesinda
II Namur, Luksemburg, la Roche i Durbuy (dwa ostatnie we Francji) |
||
Ela Salisbury Longespee, Wielka Brytania |
dziedziczna szeryf i trzecia hrabina
Salisbury 1196-1261 |
|
hrabina Wiltshire 1226-1228 i 1231-1236 |
||
opatka Lacock 1240-1257 |
||
opatka Matylda I von
Wohldenberg, klasztor Gandersheim (Niemcy) |
||
W 1206 r. papież Innocenty III podporządkował jej klasztor bezpośrednio władzy papieskiej. | ||
opatka Cècile II,
klasztor Remiremont (Francja) |
||
królowa Lilavati, Sri
Lanka |
||
hrabina
Lukarde von Leiningen, Leiningen
(Niemcy) |
||
hrabina
Maria, Montpellier (Francja) |
||
hrabina
Alicja Francuska (ok. 1160-po 1200), Véxin (Francja) |
||
Była córką króla Francji Ludwika VII i królowej Konstancji Kastylijskiej. Wyszła za mąż za Wilhelma II, hrabiego Ponthieu i Montreuil. Mieli być może syna, który zmarł w niemowlęctwie i na pewno córkę, Marię z Ponthieu, która w 1221 r. została następczynią swego ojca. Hrabina Alicja była następczynią swej siostry, hrabiny Małgorzaty Francuskiej. | ||
hrabina-regentka
Ludmiła Czeska, Bogen-Windberg (Niemcy) |
||
opatka Heilka IV von Rotheneck, klasztor
Niedermünster w Regensburgu (Niemcy) |
||
Mogła także nazywać się von Rothenegg. W takim przypadku jej rodzina pochodziłaby z Grindelwaldu w Szwajcarii. | ||
Hōjō Masako, Japonia |
przywódczyni
Rady Regencyjnej 1199-1202 |
|
"mniszka-shōgun"-regentka 1203-1225 |
||
hrabina
Guillermina Ramonida, Pallars-Sobirá (Hiszpania) |
||
Była następczynią swego brata, Guillermo II. Najpierw rządziła sama, a potem z Guillermo IV, panem de Erill (1204-1216), i Rogerem I, wicehrabią de Couserans (1216-1229). | ||
hrabina
Blanka, Éureay (Francja) |
||
królowa Hualani,
Molokai
(Hawaje) |
||
gubernator trzech dużych
regionów (w tym nowoczesnego dystryktu Bijapur) królowa Bhagubai (Karnataka
w Indiach) |
||
Swoimi rządami wzbudziła uznanie króla Singhany II. |