Izabella z Hainaut
Urodziła się 23.IV.1170 r. w Lille. Była córką Baldwina V, hrabiego Hainaut i hrabiny Flandrii Małgorzaty I Alzackiej. Jako 10-letnia dziewczynka w 1180 r. wyszła za mąż za króla Francji Filipa II Augusta. 28.V.1180 r., w bazylice Saint-Denis, koronowano ją na francuską królową-małżonkę. W latach 1180-1190 była panią Artois. Kronikarze wysławiali jej urodę i charakter, ale król nie kochał swojej żony. Było wręcz odwrotnie. W 1184 r. doszło do wojny we Flandrii, w której hrabia Baldwin V stanął po stronie przeciwników Filipa. Ten zwołał radę królewską w Sens, w celu oddalenia Izabelli. Pomysł porzucenia małżonki skutecznie odradził mu wuj, Robert I z Dreux. Królowa Izabela zmarła w połogu 15.III.1190 r. w Paryżu. Jej syn, Ludwik VIII Lew, został później królem Francji i hrabią Artois.