Konstancja Francuska
Urodziła się ok. 1124 r. jako córka króla Francji Ludwika VI i królowej Adelajdy Sabaudzkiej. W 1140 r. jej pierwszym mężem został książę Normandii Eustachy IV z Blois, dziedzic tronu Anglii. Zmarł bezpotomnie w 1153 r. W następnym roku Konstancja wyszła za mąż za hrabiego Rajmunda V z Tuluzy. Mieli pięcioro dzieci: Rajmunda VI (następcę ojca), Aubri, Adelajdę, Baldwina i Laurę. Konstancja nie była tylko hrabiną-małżonką, ale brała realny udział w rządach. Była pierwszą hrabiną Tuluzy, która używała tytułu "księcia", często sygnowała oficjalne dokumenty tytułem "królowa" lub "książę Narbonne". Na swej pieczęci tytułowała się jednak "księżną". W 1165 r. doszło do separacji z mężem. Hrabina Konstancja zmarła ok. 1180 r.