Stefania de Milly
Była młodszą córką Filipa de Milly, pana Nablusu, i Izabeli z Zajordanii, córki i dziedziczki Maurycego, pana Zajordanii. W 1163 r. Stefania wyszła za mąż za Onufrego III z Toronu, który zmarł w 1173 r. Ich synem był Onufry IV, a córką - Izabela, żona Rubena III z Armenii. Drugim mężem Stefanii został Miles z Plancy. Zamordowano go w 1174 r. Dwa lata później hrabina poślubiła Renalda z Chatillon. Ich córką była Alicja, żona Azzo V d'Este. Dzięki związkowi z nią wszyscy jej mężowie byli panami Zajordanii. Renald swą pozycję wykorzystał do łupienia arabskich kupców i pielgrzymów. Jakiś czas po 1182 r. Stefania postanowiła ożenić swego syna z Izabelą Jerozolimską, siostrą króla Jerozolimy Baldwina IV. Zaślubiny odbyły się 22.XI.1183 r. na zamku Kerak Moabski. Tego samego dnia sułtan Saladyn, chcąc zemścić się na Renaldzie, przybył pod Kerak i zaczął oblegać zamek. Goście nie przerwali jednak uczty weselnej, a Stefania zaprosiła na nią Saladyna. Ten podziękował jej i kazał oszczędzić tę cześć fortecy, w której miała miejsce owa biesiada. Renald zorientował się, że jest w pułapce i wezwał na pomoc Baldwina IV. Saladyn odstąpił od twierdzy i zrezygnował z oblężenia. 16.III.1185 r. zmarł Baldwin IV. Władza przeszła w ręce jego siostry Sybilli i Gwidona de Lusignan. Wkrótce potem Renald dopuścił się czynu skandalicznego- napadł na karawanę pielgrzymów wędrujących do Mekki, wśród których znajdowała się siostra samego Saladyna. W następstwie całej serii błędów i aktów przemocy doszło do bitwy w pobliżu miejsca zwanego Rogami Hittinu. 04.VII.1187 r. Saladyn rozgromił całą armię frankońską i hufce jerozolimskie. Wkroczył do Jerozolimy 02.XI.1187 r. Po bitwie pod Hittinem osobiście ściął głowę Renalda. Innych jeńców potraktował wspaniałomyślnie. Wypuścił na wolność Gwidona de Lusignan, królową Sybillę, królową Marię Komnenę, Onufrego IV z Toronu i jego matkę Stefanię. Izabela Jerozolimska w 1190 r. została zmuszona do rozwodu z Onufrym. Stefania zmarła w 1197 r. po swym synu. Jej dziedziczką i dziedziczką Toronu została córka Izabela.
Źródła:
1. Wikipedia,
2.
Regine Pernoud, Kobieta w czasach wypraw krzyżowych, Gdańsk 1995.