Zofia Włodzimierzówna
Urodziła się około 1139/1142 r. jako córka Włodzimierza Wsiewołodowica, syna księcia nowogrodzkiego, i Ryksy Bolesławówny z dynastii Piastów. Nieznana jest dokładna data, ani miejsce jej urodzin. Pojawił się pogląd, że była córką Wołodara, księcia mińskiego, ale nie cieszy się on popularnością w literaturze historycznej. 23.X.1157 r. wyszła za księcia Szlezwiku, pretendenta do tronu Danii - Waldemara. W tym samym roku został on królem Danii jako Waldemar I Wielki. Ich dziećmi byli: Knut VI, Waldemar II, Zofia, Małgorzata, Ryksa, Helena i Ingeborga. Zofia nie stroniła od czynnego udziału w polityce. Zapisała się także tym, że w Kalunborgu wystawiła jedyny w średniowiecznej Skandynawii kościół w stylu bizantyjskim. Waldemar I zmarł 12.V.1182 r. Po jego śmierci Zofia poślubiła Ludwika III, landgrafa Turyngii. Zmarła 05.V.1198 r.