WŁADCZYNIE 1150

Eufrozyna Rurykowiczówna

Była córką Mścisława I Haralda, wielkiego księcia kijowskiego, i wnuczką Włodzimierza II Monomacha. Przyjmuje się, że końcem lata lub jesienią 1146 r. poślubiła Gejzę II, króla Węgier. Związek Gejzy II z siostrą Izasława II, wielkiego księcia kijowskiego, miał zneutralizować poparcie potomków Włodzimierza II Monomacha dla Borysa Kolomanowica, pretendeta do węgierskiego tronu. Owdowiała w 1162 r. W 1172 r., po śmierci Stefana III, w sprawie sukcesji poparła swojego ulubionego syna Gejzę przeciwko Beli III. W 1177 r. odnotowano jej udział przy zawieraniu pokoju Węgier z Austrią, która popierała Gejzę. W 1186 r. Eufrozyna została uwięziona przez swojego syna Belę III w Braniczewie. Rok później deportowano ją do Bizancjum. Stamtąd udała się do Jerozolimy. Dalsze jej losy nie są znane.

Biogram ten pochodzi z Wikipedii.