Adela z Szampanii
Urodziła się około 1140 r. Była córką Tybalda II Wielkiego, księcia Szampanii i Blois, oraz Matyldy z Karyntii. Od 13.XI.1160 r. była trzecią żoną króla Francji Ludwika VII, z który miała dwoje dzieci: Filipa Augusta (przyszłego króla Francji) oraz Agnieszkę. Królowa Adela była bardzo aktywna w życiu politycznym. Działała z swymi braćmi: Henrykiem I z Szampanii, Tybaldem V z Blois oraz Wilhelmem, arcybiskupem Reims. Henryk i Tybald byli mężami jej pasierbic, córek Ludwika VII z Eleonorą Akwitańską. Rodzeństwo poczuło, że ich stanowiska są zagrożone, gdy młody Filip August ożenił się z Izabellą z Hainaut, dziedziczką Artois. Adela sprzymierzyła się wtedy z Hugonem III, księciem Burgundii oraz hrabią Filipem z Flandrii. Do tego sojuszu chciała nawet przekonać cesarza niemieckiego Fryderyka I Barbarossę. W 1181 r. wybuchła wojna, a stosunki stały się tak złe, że Filip August w 1184 r. chciał się nawet rozwieść z Izabellą z Hainaut. Władza królowej Adeli zmniejszyła się, gdy Filip August wstąpił na tron Francji w 1180 r. W latach 1190-1191 rządziła Francją jako regentka, gdy monarcha przebywał na trzeciej wyprawie krzyżowej. Z życia publicznego wycofała się po jego powrocie w 1192 r. Uczestniczyła potem w zakładaniu wielu klasztorów. Królowa Adela zmarła 04.VI.1206 r. Pochowano ją w kościele opactwa Pontigny koło Auxerre.