wódz Sharifa Fatima, Jemen
XV w.

królowa Salamasina, Samoa
XV w.

królowa Kalaimanuia, Oahu (stan Hawaje w USA)
ok. 1400-?

wódz Kekela, okręgi Waialua i Koolauloa na wyspie Oahu (stan Hawaje w USA)
ok. 1400-?

hrabina Elżbieta von Sponheim

sułtana Seri Ratu Nihrasyiah Rawangsa Khadiyu, Pase [Pasai] (Sumatra w Indonezji)
1400-1428 lub 1405-1428 lub 1408-1428 lub 1416-1428

Jolanta Aragońska

przywódczyni militarna Maire O’Ciaragain, Irlandia
ok. 1400

rani Lakshimi Devi, Mithila (Indie)
14??-14??

rani Visvasa Devi, Mithila (Indie)
14??-14??

królowa Putri Kaumnu, Bandjermasin (południowe Borneo w Indonezji)
14??-14??

królowa Daroh Nanti, Sangau (Borneo w Indonezji)
14??-14??

przywódczyni plemienna Lalla Aziza, plemię Berberów w Maroku
14??-14??

księżna Eufemia Mazowiecka, Opole i Głogówek (Polska)
1401-1418/1424

hrabina Eufemia II, hrabstwo Ross (Szkocja w Wielkiej Brytanii)
1402-1415

księżna-regentka Katarzyna Visconti, księstwo Mediolanu (Włochy)
1402-1404

Walentyna Visconti

infantka-regentka Joanna, Nawarra (Hiszpania)
1402-1413 (w trakcie nieobecności króla)

księżna Maria II Zacharia, Achaja (Grecja)
1402-1404

opatka Anna III von Gundelfingen (ok. 1360-1410), klasztor Buchau (Niemcy)
1402-1410

opatka Adelajda IV von Schwandegg, klasztor Schänis (Szwajcaria)
1402-1420

opatka Zofia III zu Braunschweig-Lüneburg, klasztor Gandersheim (Niemcy)
1402-1412

politycznie wpływowa cesarzowa Xu, Chiny
1402-1424

hrabina Małgorzata z Blois, Sancerre (Francja)
1402-1419

opatka Adelajda III Abtsreuter, klasztor Baindt (Niemcy)
1403-1406

opatka Katarzyna II von Blamont, klasztor Remiremont,  pani Saint Pierre i Metz (Francja)
1403-1407

politycznie wpływowa Beatrycze di Lascaris, Mediolan (Włochy)
1403-1412

doradczyni polityczna pani Helena Balšić, Zeta (Serbia)
1403-1421

hrabina Joanna II, Owernia i Boulogne (Francja)
1404-1424

księżna-regentka Katarzyna [Elżbieta] Brunszwicka, hrabstwo Holsztyn-Rendsburg (Niemcy)
1404-1415

opatka Benedykta von Bechburg, klasztor Frauenmünster, pani Zurychu (Szwajcaria)
1404-1412

politycznie wpływowa Gouharszad, Transoksania Ma Wara'un-Nahr (Uzbekistan, Tadżykistan i południowo-zachodni Kazachstan) i Chorasan (wschodni Iran, zachodni i środkowy Afganistan oraz częściowo terytoria Tadżykistanu, Turkmenistanu i Uzbekistanu)
1405-1457

Paola Colonna, Elba i Piombino (Włochy)

opatka Adelajda IV von Isenburg, klasztor Kwedlinburg (Niemcy)
1403-1435

opatka Adelajda II von Hallwyl, klasztor Königsfelden (Szwajcaria)
ok. 1405

opatka Małgorzata I von Wachingen, klasztor Königsfelden (Szwajcaria)
1406-1408

królowa-regentka Katarzyna Lancaster, Kastylia (Hiszpania)
1406-1418

opatka Anna, królewski klasztor świętego Jerzego na Hradczanach w Pradze (Czechy)
ok. 1406-1409

Joanna Luksemburska, Francja

Urodziła się w 1406 r. Była niepełnosprawną umysłowo córką Tomasza de Fauconberg, 5. barona de Fauconberg, i Joanny Brounflete. Wyszła za mąż za Williama Neville'a, 1. hrabiego Kentu. Ich dziećmi byli: Tomasz, Antoni, Alicja, Elżbieta i Joanna. 09.IX.1407 r., po śmierci ojca, Joanna została 6. baronową de Fauconberg. Realna władza spoczywała w rękach jej męża. Zmarła w 1490 r.

Była córką hrabiego Gerhard III, hrabiego Kyrburg i Schmidtburg, i Adelajdy von Veldenz. Poślubiła hrabiego Jana III zu Dhaun. Zmarła w 1438 r.

Blanka I Nawarska

opatka Matylda III von Waldeck, klasztory Herford i Heerse (Niemcy)
1409-1442

politycznie wpływowa margrabina Paola Malatesta, Mantua (Włochy)
1409-1444

margrabina-regentka (w trakcie nieobecności męża) Elżbieta Bawarska, Brandenburgia (Niemcy)
1410-1440

Prawdopodobnie była córką Jana Młodszego, pana Elisau i Tengen, i Małgorzaty von Nellenburg.

gubernator i sułtan Tandu, Bagdad (Irak)
1411-1419

Członkini rodziny szwajcarskich panów Langenstein and Grünenberg.

Była córką Huehue Cacamatzin Teohuateuctli. Rządziła w imieniu swego małoletniego syna Cohuazacatzina.

tytularna wicekról Małgorzata de Prades, Aragonia (Hiszpania)
1412-1421

opatka Anastazja von Hohenklingen, klasztor Frauenmünster, pani Zurychu (Szwajcaria)
1412-1429

Była córką Waltera IX, pana von Hohenklingen.

W 1412 r. założyła pierwszą szkołę publiczną na tym terytorium.

Była córką księcia Eryka I von Braunschweig-Grubenhagen i Elżbiety von Braunschweig-Göttingen. W 1417 r. została księżną Rzeszy. Jej siostra Zofia była faktyczną władczynią tego terytorium od 1443 r.

Była córką Eberhard von der Mark, pana Arenberg, i Marii von Looz. Jej siostra Anna w 1427 r. została przełożoną klasztoru w Freckenhorst.

Była córką Gaspare Sommaripa, pana Paros, i Marii II Sanudo, księżnej Antipatos i Andros. Wyszła za mąż za Jakuba I Crispo i miała z nim dwie córki: Marię Crispo i Florencję II Crispo.

Urodziła się po 1373 r. jako córka księcia sasko-lauenburskiego Eryka IV i Zofii von Braunschweig-Lüneburg. Poślubiła księcia rugijsko-bardowskiego Warcisława VIII, z którym miała czworo dzieci: Świętobora IV, Warcisława, Barnima VIII i Zofię. Owdowiała 20, 22 lub 23.VIII.1415 r. Rządziła księstwem rugijsko-bardowskim w imieniu synów jako regentka wraz z księciem Warcisławem IX. Zmarła w 1435 r.

hrabina Soissons, Marle i Roucy
1415-1462

wicehrabina Meaux (jako Joanna IV)
1450-1462

Małgorzata de Melun, Francja

Jej ojciec, hrabia Gerard VII, zmarł w 1406 r. Od tej pory hrabstwem do swej śmierci w 1415 r. zarządzał do jego brat, biskup utrechcki Fryderyk. Potem w swe posiadanie objął je na mocy praw żony Wilhelm I von Loon, mąż Elżbiety.

Urodziła się przed 1376 r. jako córka Jana de Mohun, 2. barona Mohun, i Joanny Burghersh. Jej pierwszym mężem był Walter FitzWalter (zmarł 26.IX.1386 r.), z którym miała syna Waltera (zmarł w 1432 r.). Po raz drugi wyszła za mąż za sir'a Jana Golafre (zmarł 18.XI.1396 r.). Po raz trzeci stanęła na ślubnym kobiercu u boku Edwarda, 2. księcia Yorku. Edward zginął 25.X.1415 r. w bitwie pod Azincourt. Jego żona 10.XII.1415 r. została panią wyspy Wight. Zmarła 17.VII.1431 r. na zamku Carisbrooke.

Po śmierci Phya Ounmuonga lub Sama Sene Thai (1356-1373-1416) rządziła w imieniu Lana Kamdaenga (1416-1428).

Była córką Wilhelma III de Beaufort, wicehrabiego Turenne, i Eleonory de Comminges. Wicehrabstwo odziedziczyła po śmierci swej bratanicy, Antoniny.

Być może była siódmym dzieckiem hrabiego Rudolfa von Leiningen-Rixingen i Agnieszki von Zweibrücken.

Cordula von Wildenwarth była coadiutrix (zastępczynią opatki) w latach 1417-1427.

Na tron wstąpiła po śmierci swego brata, Szare Jena. Ubierała się jak mężczyzna i rządziła jako fon (król). Jej płeć odkryto dopiero po jej śmierci.

Urodziła się około 1375 r. jako córka księcia Holsztynu-Rendsburga Henryka II Żelaznego i Ingeburgi z Meklemburgii. Wyszła za mąż za księcia pomorskiego Bogusława VIII z dynastii Gryfitów. Z tego związku pochodzili: Ingeborga, Bogusław IX i Adelajda. Bogusław VIII zmarł 11.II.1418 r. Po jego śmierci do około 1433 r. Zofia rządziła księstwem pomorskim w imieniu syna jako regentka. Zmarła około 1448 r.

opatka Małgorzata II de Salvain, klasztor Remiremont (Francja)
1418

opatka .... von Schwandorf, klasztor Wald, pani Wald, Vernhofu i Ennigerloh (Niemcy)
1418-1421

opatka Maria I, kaplica Bourbourg, pani Oxelaere, Noordpeene, Faumont i Coutiches (Francja)
1418-1438

królowa-regentka Zofia Bawarska, Czechy
1419

pani Joanna van Boutersem, Bergen op Zoom, Grimsbergen, Bracht itd.  (Holandia)
1419-1430

księżniczka Bikhakhanim, Tmutarakań (Rosja)
ok. 1419

opatka Brigitta Kopp, klasztor Rottenmünster (Niemcy)
1419-1436

Maria Kastylijska, Hiszpania

hrabina Małgorzata Orleańska, Vertus (Francja)
1420-1466

hrabina Maria de Fayel, Dammartin (Francja)
1420-1436

opatka Elżbieta III von Greiffensee, klasztor Schänis (Szwajcaria)
1420-1451

pani Luitgard von Bentheim, Steinfurt (Niemcy)
1421

Członkini bawarskiej rodziny arystokratycznej.

Znana także jako Yasbel de Demengevelle.

Rządziła hrabstwem po śmierci swego męża, Jana Cimy. W 1424 r. jej ziemie weszły w skład Państwa Papieskiego.

Zmarła po 6 miesiącach sprawowania urzędu.

Była córką Walthera von Hohenklingen, pana Stein, i siostrą Klaranny (1379/80-1422). W 1395 r. źródła mówiły o niej jako o winiarce.

Urodziła się około 1365 lub około 1389 r. jako córka Jana VI, hrabiego Harcourt i Aumale, i Katarzyny de Bourbon. W 1405 r. poślubiła Rainalda, księcia Geldern i Jülich. Nie mieli dzieci. Księżna owdowiała w 1423 r. W 1426 r. poślubiła księcia Ruprechta von Jülich-Berg, biskupa Passawy i Paderbornu. Zmarła w 1427 r.

Była następczynią swej siostry, Izabeli II (rządziła w latach 1417-1423).

Ta jedna z najpotężniejszych cesarzowych z dynastii Ming była żoną cesarza Hung Si i matką cesarza Suan Te. Zmarła w 1442 r.

Znana także jako Schenkin von Landsberg lub Schenkin von Sydow. Zakonnice oskarżały ją o defraudację pieniędzy klasztornych. Z tego powodu otrzymała listy ostrzegawcze od papieża, kardynała St. Angelia i biskupa Halberstadt. Zmarła nim zdjęto ją z urzędu. "Schenk" było tytułem nadanym jej rodzinie.

Była córką admirała Piotra de Bréban.

Była potomkinią Konrada von Reischach i Izabeli, tytularnej królowej Majorki.

Po rezygnacji Małgorzaty von der Mark, 10 zakonnic wybrało ją na przeoryszę. 11 męskich kanoników wybrało zaś Małgorzatę von Limburg, która cieszyła się poparciem księcia Kliwii. Zakonnice, oświadczając, że tylko one mają w tej sprawie prawa wyborcze, proklamowały Elżbietę opatką. Mężczyźni, twierdząc, że mają większość, zachowali się tak samo z Małgorzatą. Papież przyznał później rację zakonnicom.

Była córką hrabiego Henryka V von Montfort i Anny von Waldburg. Zrezygnowała z urzędu z przyczyn zdrowotnych na rzecz swej krewniaczki, małoletniej Małgorzaty von Werdenberg, która zmarła jeszcze w 1449 r.

Była koadiutorką.

Słynęła z despotyzmu i okrucieństwa.

Była córką króla Wikramawardhany (rządził w latach 1389–1429) i jego konkubiny, córki Wirabhumi. Jej następcą został brat Kertawijaya.

W 1429 r. została pierwszą przeoryszą tego klasztoru, która została księżną Rzeszy. Pięć lat później straciła stanowisko. Zmarła w 1460 r.

Była córką Gaspare i Novelli dei Signori di Roello oraz żoną Niccolò da Montefeltro, syna hrabiego Antoniego da Montefeltro.

Jej rodzina posiadała Lahr i Hohengeroldseck koło Strasburga.

Była następczynią swej siostry. Król Karol VII pozbawił ją stanowiska.

Była córką Jacquesa d'Harcourt, barona de Montgomery etc., i Joanny d'Enghien, kasztelanki Mons. Jej poprzedniczką była jej kuzynka Blanka d'Harcourt.

Została wybrana w opozycji do opatki Marii II, ale papież nie zatwierdził jej na stanowisku.

Była córką jednego z sułtanów i żoną sułtana Muhammada Hasana (panował w latach 1377-1432). Po jego śmierci rządziła w imieniu syna, sułtana Gapi Baguna II.

Urodziła się w 1409 r. jako córka hrabiego Rudolfa von Sulz i Urszuli von Habsburg-Laufenburg. W celu objęcia urzędu w tak młodym wieku otrzymała dyspensę papieską. Zmarła w 1484 r.

Była siostrą Filipa de Melun, doradcy króla Francji Karola VII. Po jej śmierci na opatki wybrano Izabelę de Neuville i Małgorzatę de Levilly. Ostatecznie stanowisko to objęła Joanna IV d'Ailly.

gubernator księżniczka Medhyn Zemeda, Damot (Etiopia)
po 1434 n.e.-?

gubernator księżniczka Amete Meszih, Amhara (Etiopia)
po 1434 n.e.-?

gubernator księżniczka Dyl Semra, Tigraj (Etiopia)
po 1434 n.e.-?

gubernator księżniczka Atsnaf Semra, Godżam (Etiopia)
po 1434 n.e.-?

gubernator księżniczka Rom Genejda, Szeua (Etiopia)
po 1434 n.e.-?

gubernator księżniczka Tsebele Marjam (lub Abala Marjam), Begiemdyr (Etiopia)
po 1434 n.e.-?

gubernator księżniczka Amete Gijorgis, Ifat (Etiopia)
po 1434 n.e.-?

gubernator księżniczka Bahyr Mengysza, Angot (Etiopia)
po 1434 n.e.-?

gubernator księżniczka Zofia (Sofija), Gyddym (Etiopia)
po 1434 n.e.-?

gubernator księżniczka Atsnaf Segedu, Geń (Etiopia)
po 1434 n.e.-?

cesarzowa-regentka Sun, Chiny
1435-1442

elektorowa-regentka Matylda Sabaudzka, Palatynat Reński (Niemcy)
1435-1438

Była córką hrabiego Henryka IX von Reuss, pana Plauen i Auerbach, i hrabianki Anny von Riesenberg.

Była córką sułtana Delhi Syeda i żoną sułtana Jaunpur Saifa-ud-Dina Mahmuda Shaha (panował w latach 1436-1457). Była bardzo wpływową politycznie postacią w czasie panowań męża i synów: Muhammada Szaha (panował w latach 1457-1458) i Hussaina Szaha (panował w latach 1458-1479). Zmarła w 1486 r.

Była córką Marii de Fayel, hrabiny Dammartin w latach 1420-1436, i Renauda de Nanteuil. W 1439 r. poślubiła Antoniego de Chabannes, z którym miała syna Jana. Zmarła w 1439 r.

Była córką Donnchadha, mormaera Lennox, i Heleny, córki Gille Easbaig Caimbeul (Archibalda Campbella). W 1392 r. poślubiła księcia Albany, Murdocha Stewarta. Ich dziećmi byli: Robert, Walter, Alasdair, Jakub i Izabela. Zmarła w 1458 r.

Była żoną Jana II Crispo, księcia Naksos. Po jego śmierci została uwięziona przez szwagra Wilhelma, który chciał objąć regencję w imieniu jej syna. Po czterech latach uwolniła się i rządziła w imieniu Jakuba II jako regentka. Jej córka Adriana utraciła potem swoje prawa na rzecz stryja. Francesca zmarła po 1455 r.

Była żoną Pachakutiqa, dziewiątego króla Inków (panował w latach 1438-1471).

Urodziła się w 1438 r. jako córka Somdetch Brhat-Anya Samu Sena Daya Daya Buwana Natha Adipati Sri Sadhana Kanayudha [Sam Saen Thai], króla Lan Xang w latach 1371-1417, i księżniczki Nang Sri Devi [Sida]. Przez wiele lat była jedną z dominujących postaci na tamtejszej scenie politycznej, która osadzała na tronie i obalała królów. Sama została obalona po kilku miesiącach panowania przez Radę Ministrów. Wyszła za mąż za premiera Sen-Luang-Xieng-Lo (Chienglaw), swego ciotecznego wnuka. Po obaleniu małżonkowie byli torturowani do śmierci w 1438 r. Pha-Dieo.

Była córką seigneura de Thiennes i Blaringhem.

Wyszła za mąż za wenecjanina Giovanniego Loredano.

Była córką Wilhelma II von Wevelinghoven i żoną Henryka IV von Gemen. Jej następczynią została córka Cordula.

Była córką Wilhelma II von Wevelinghoven. W 1433 r. poślubiła Jana VI von Reifferscheid. Po ugodzie z mężem w 1461 r. dostała Alfter i dziedziczny urząd marszałka Kolonii.

Była potężną postacią w czasie panowania swojego ojca, Ewuare Wielkiego, i brata Oluy.

Urodziła się w 1411 r. jako córka księcia Eryka I von Braunschweig-Grubenhagen i Elżbiety von Braunschweig-Göttingen. 30.VIII.1426 r. poślubiła Szymona zur Lippe, który zmarł 11.VIII.1429 r. Zmarła po 31.X.1456 r.

Była córką księcia Anhalt Zygmunta I i Jutty z Kwerfurtu. Od 1439 r. prawdopodobnie była koadiutorką w klasztorze. Jedna z jej bratanic, Scholastyka von Anhalt, została opatką w Gernrode w 1469 r. Matylda zmarła w 1463 r.

Jej następczynią została jej córka Adriana Crispo.

Była córką Jana II von Loen, pana Jülich i Heinsbergu, i jego drugiej żony Anny von Solms. Władzę w klasztorze sprawowała w imieniu Matyldy, która pozostała tytularną opatką do swej śmierci. Jakoba abdykowała w 1454 r. i przeniosła się na dwór swego przyrodniego brata, biskupa Liège. Tam zakochała się w rycerzu o nazwisku van der Marck. W związku z tym, że była bardzo pobożna wycofała się do klasztoru benedyktynek. Inna wersja mówi, że obiekt jej uczuć zmarł. Jakoba zmarła w 1466 r.

Mianowała swego wikariusza generalnego, który rządził Conversano w jej imieniu. Wyszukiwała i mianowała spowiedników.

Była córką Jana IV von Loen, pana Heinsbergu, i Joanny von Diest. Wyszła za mąż za Jana II von Nassau-Saarbrücken (1423-1472).

Była córką Jana IV von Werdenberg i Elżbiety Wirtemberskiej. W 1455 r. jest wspominana po raz pierwszy jako księżna Rzeszy. Samodzielne rządy przejęła prawdopodobnie około 1466 r., gdy osiągnęła wymagany dla opatek minimalny wiek 30 lat. Jej następczynią została jej siostra Anna.