Elżbieta Zgorzelecka
Urodziła się w X(XI?).1390 r. w Hořovicach jako jedyna córka Jana, księcia na Zgorzelcu i pana na Nowej Marchii, i Richardy. Po wczesnej śmierci swojego ojca (w 1396 r.) Elżbieta dostała się pod opiekę swojego wuja, króla Czech Wacława IV. Do narodzin swojej kuzynki i zarazem imienniczki, Elżbieta była jedyną dziedziczką Czech, Węgier i Luksemburga. 16.VII (VIII?).1409 r. w Brukseli wyszła za mąż za Antoniego Burgundzkiego, księcia Brabancji i Limburga. Z tego związku pochodzili: Wilhelm (IV lub 02.VI-05(10?).VII.1410) i nieznana z imienia córka (ur. i zm. w 1412 r.). W 1411 r. Elżbieta i Antoni przejęli władzę nad Luksemburgiem i hrabstwem Chiny. Antoni zginął 25.X.1415 r. w bitwie pod Azincourt. Wdowa po nim oddała się pod opiekuńcze skrzydła swojego drugiego wuja, Zygmunta Luksemburskiego. W 1416 r. zwolennicy Luksemburgów w Polsce chcieli, aby to Elżbieta została kolejną żoną króla Władysława Jagiełły. Ten wyraził na to zgodę, ale kandydatka oświadczyła, iż czuje "niechęć do dalszych ślubów". W V.1419 r. (lub w VI.1418 r.) poślubiła Jana III von Straubing-Holland. Ich małżeństwo było bezdzietne. Drugi mąż księżnej został zamordowany 06.I.1425 r. W 1441 r. Elżbieta zawarła traktat z Filipem III, księciem Burgundii. Miał on odziedziczyć Luksemburg i Chiny po jej śmierci. Ten jednak zaatakował te terytoria niespodziewanie w 1443 r. i przejął władzę nad nimi. Elżbieta Zgorzelecka zmarła 03.VIII.1451 r. w Trewirze.