Małgorzata z Szamotuł
Jej rodzicami byli kasztelan międzyrzecki i starosta ruski Wincenty z Szamotuł i Anna, której pochodzenie nie jest znane. Była dziedziczką olbrzymiego majątku ojca. 22.VI.1442 r. w Turobinie poślubiła księcia bełskiego Kazimierza II. Książę zmarł niespodziewanie 15.IX.1442 r. na skutek zarazy. Małżonkowie nie mieli dzieci. Małgorzata wróciła do rodzinnych posiadłości na Rusi. Na przełomie 1444 i 1445 r. wyszła za mąż za księcia raciborskiego Wacława II. Od tego momentu Małgorzata przyjęła tytuł księżny raciborskiej, aktywnie wspierając politykę męża, zwłaszcza ułatwiając mu kontakty z Polską. Przejawem tego był np. udział Małgorzaty i Wacława II w koronacji Kazimierza IV Jagiellończyka w 1447 r. 12.I.1445 r. otrzymała od swojego męża folwark brzeźnicki. Dziećmi Wacława i Małgorzaty byli: Jan V, Katarzyna, Helena i Anna. 29.X.1456 r. Małgorzata owdowiała po raz drugi. Do 1462 r. rządziła księstwem raciborskim w imieniu syna jako regentka. Od tego roku do śmierci była współrządczynią u jego boku. Zmarła 05.XI.1464 r. w Raciborzu.