GUBERNATORKI 2459- 
WŁADCZYNIE 1400

Dorota Brandenburska

Urodziła się w 1430/1431 r. Była najmłodszą córką Jana, margrabiego Brandenburg-Kulmbach, i Barbary von Sachsen-Wirttemberg, księżnej Anhalt. Miała dwie siostry: Barbarę i Elżbietę. 12.IX.1445 r., w Kopenhadze, wyszła za mąż za króla Danii, Norwegii i Szwecji oraz księcia Szlezwika-Holsztynu Krzysztofa III Bawarskiego z dynastii z Palatynatu. Po zaślubinach została koronowana na królową Danii. Po jego śmierci, w 1448 r., nadano jej tytuł "posiadaczki królewskiego autorytetu". Kontrasygnowała i autoryzowała decyzje Rady Państwa, która rządziła w czasie bezkrólewia. 28.X.1449 r., wzięła ślub z Chrystianem I z dynastii oldenburskiej, następnym władcą tych trzech królestw i hrabią Oldenburga. Małżeństwo to zostało zawarte z powodów ekonomicznych (Duńczycy obawiali się, że będą musieli królowej zapłacić wysokie odszkodowanie za majątek pozostawiony w Danii w przypadku małżeństwa z polskim królem Kazimierzem IV Jagiellończykiem, które było jej proponowane). W przeciwieństwie do swojego drugiego męża cechowała ją silna wola i liczne talenty, w szczególności ekonomiczne, ale również polityczne. Mieli pięcioro dzieci: Olafa, Kanuta, Jana, Małgorzatę i Fryderyka. Często rządziła jako regentka w imieniu drugiego męża w czasie jego licznych wypraw wojennych. W latach 1448-1452 rządziła hrabstwami Örebro, Närke i Värmland w Szwecji. W posagu, po drugim zamążpójściu, dostała hrabstwa Roskilde, Ringsted, Abrahamstrup, Kalundborg, Närke i Värmland oraz dużą część hrabstwa Lolland-Falster i księstwa Szlezwika-Holsztynu. Miały być one jej zabezpieczeniem w okresie wdowieństwa. Założyła klasztor w Køge i dwa razy pielgrzymowała do Rzymu: w 1475 r. i ponownie w 1488 r. Podczas jej wizyty w Watykanie w 1488 mistrz ceremonii papieskich zauważył, że królowa mimo iż nie zachowywała się kurtuazyjnie i uniżenie wobec papieża, to i tak osiągnęła wszystko po co przyjechała (poparcie papieża przeciw Szwedom w sprawie odszkodowania za utracone majątki królowej po detronizacji jej męża w Szwecji). Była bardzo oszczędna, prawie skąpa: jej dwie wyprawy do Rzymu kosztowały tak mało, że było to żenujące dla osoby jej stanu. Była osobą bardzo pobożną. Przed samą śmiercią swojego drugiego męża zorganizowała spłatę olbrzymiego zadłużenia królewskiego. Miesiąc przed swą śmiercią, w 1481 r., król Chrystian przekazał jej całe księstwo Szlezwik-Holsztyn. W latach 1481-1490 rządziła tam w imieniu syna Fryderyka, późniejszego króla Danii, Szwecji i Norwegii Fryderyka I. Zapamiętano ją jako energiczną i mądrą władczynię. Po śmierci Chrystiana I osiadła w Kalundborgu. Królowa Dorota zmarła tam 10(lub 25).XI.1495 r. i została pochowana w katedrze w Roskilde.