KOBIETY-MINISTROWIE FINANSÓW I GOSPODARKI
MINISTROWIE FINANSÓW I GOSPODARKI 1108-1999
szefowa
Bajt al-mal
(sułtańskiego skarbca)
Putri
Nurul Qadimah,
Peureulak (Indonezja) |
||
Na to stanowisko mianował ją sułtan Makhdum Alaiddin Malik Ahmad Shah Johan Berdaulat (panował w latach 1108-1134). Zrezygnowała z niego po jego śmierci. | ||
de facto minister
finansów
Sigbrit Willoms
(Willums), Dania |
||
|
ludowa komisarz
finansów Warwara Nikołajewna Jakowlewa, Rosja (ZSRR) |
|
komisarz ludowy
przemysłu rybnego (gospodarki rybnej) Polina Siemionowna Żemczużyna,
Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich |
||
komisarz ludowy
(minister) ds. państwowej kontroli gospodarczej i wiceprzewodnicząca
Rady Komisarzy Ludowych Rozalia
Samojłowna Zemliaczka, Związek Socjalistycznych Republik
Radzieckich, |
||
Karin Kock Lindberg, Szwecja (1891-1976) |
minister bez teki ds.
gospodarki domowej (Household Economy) |
|
minister gospodarki
domowej |
||
Indira
Priyadarshini |
minister planowania |
|
minister finansów |
||
minister planowania,
gospodarki i wprowadzania planu Sirimavo
Ratwatte Dias Bandaranaike, |
||
druga minister finansów
ds. podatków Margit Eskman, Finland |
||
W 1970 r. była ministrem w Urzędzie Premiera. | ||
minister finansów
Marie-Christine Mbokou, Republika Środkowoafrykańska |
||
minister współpracy
gospodarczej i technicznej Lily Monze, Tanzania |
||
W latach ok. 1975-1976 była wiceministrem finansów. Lily Monze była jedną z dwóch pierwszych kobiet-ministrów w historii swego kraju. | ||
minister skarbu
i dochodu narodowego Monique Bégin, Kanada |
||
Jej Królewska Wysokość Ashi Sonam Chhoden Wangchuk (1953-), Bhutan |
reprezentantka króla
w Ministerstwie Finansów |
|
minister finansów |
||
reprezentantka w
Ministerstwie Finansów |
||
1975-
prezes Królewskiej Korporacji Ubezpieczeniowej, 1980- prezes Druk Air Corporation, 1981- przewodnicząca Narodowego Stowarzyszenia Kobiecego, 1982- przewodnicząca Królewskiej Komisji Służby Cywilnej i Królewskiej Władzy Monetarnej, 1991-94 pracowała w Ministerstwie Rolnictwa, 1997-98 reprezentantka w Ministerstwie Rolnictwa. |
||
minister gospodarki
terenowej Maria
Milczarek, Polska |
||
Rachmistrzyni
Generalna (Paymaster General) Shirley
Williams, Wielka Brytania |
||
minister w
Ministerstwie Finansów Marilyn Gordon, Trynidad i Tobago |
||
1972-76
parlamentarna sekretarz ds. programu polepszenia warunków życia na
wsi, 1976-78 parlamentarna sekretarz sportu, 1978-79 minister w Ministerstwie Przemysłu i Handlu, 1979-81 i 1981-82 minister transportu, 1981 i 1982-85 minister kultury, sportu i młodzieży, 1985 minister edukacji. |
||
minister finansów Ellen
Johnson-Sirleaf, Liberia |
||
minister finansów Gloria
Amon Nikoi, Ghana |
||
druga minister finansów
ds. podatków Pirkko Anikki Työläjärvi,
Finlandia |
||
wicepremier oraz
minister gospodarki, gospodarki klas średnich i sprawiedliwości Colette
Flesh, Luksemburg |
||
minister finansów
Yun Gi-jong, Korea Północna |
||
minister finansów Dame
Margaret Guilfoyle (1926-), Australia |
||
Urodziła
się w 1926 r. w Belfaście w Irlandii Północnej. 1975 minister edukacji, 1975-80 minister spraw społecznych, 1980-83 minister-doradca premiera w sprawach opieki nad dziećmi. |
||
minister finansów i
gospodarki Mary Eugenia Charles,
Dominika |
||
sekretarz skarbu
Carmen Ana Culpeper, Portoryko (państwo stowarzyszone z USA), |
||
Później pracowała w sektorze finansowym i publicznym. W 2000 r. szefowała Portorykańskiej Kompanii Telekomunikacyjnej. | ||
minister spraw
ekonomicznych M.Croes,
Antyle Holenderskies4 |
||
1982
minister zdrowia i środowiska, 1982-84 minister opieki społecznej, młodzieży, sportu, kultury i rekreacji. |
||
minister
gospodarki Maria
L. Philomena Liberia-Peters,
Antyle Holenderskies4 |
||
Maritza Izaguirre Porras (1939-), Wenezuela |
minister koordynacji |
|
minister narodowych
finansów
publicznych |
||
1982-83 wenezuelska gubernator w Banku Światowym. Później pracowała w Międzyamerykańskim Banku Rozwoju. | ||
minister gospodarki
Lic. Leticia Matay, Honduras |
||
1981-83 podsekretarz ds. przemysłu i handlu wewnętrznego w Ministerstwie Gospodarki i Handlu. Później została rektorem Politechniki. | ||
Patricia Carney, Kanada |
minister stanu ds.
finansów 1984 |
|
przewodnicząca Komisji Skarbowej 31.III-07.XII.1988 |
||
minister stanu ds.
finansów Barbara
Jean McDougall, Kanada |
||
Jóngerð Jensina Purkhús, Wyspy Owcze (część Królestwa Danii posiadająca szeroką autonomię) |
minister finansów, handlu i środowiska 1984-1989 |
|
minister gospodarki, statystyki,
transportu i sprawiedliwości 1989-1991 |
||
Urodziła się 22.I.1937 r. w Klaksvíku. Była
pierwszą kobietą-ministrem w tym kraju. Później pracowała jako
asystentka sekretarza budżetu w Ministerstwie Gospodarki. |
||
minister
finansów i kredytów Maria Mercedes Cuéllar de
Martinez, Kolumbia |
||
|
sekretarz stanu
(minister) ds.
finansów i budżetu
Clara Boscaglia, San Marino |
|
Solita “Winnie” Collas-Monsod, Filipiny |
sekretarz planowania
gospodarczego |
|
członkini gabinetu i
dyrektor generalna departamentu narodowej gospodarki i rozwoju |
||
minister
finansów Bintou Sango, Burkino Faso |
||
sekretarz gospodarki Anson
Chan, Hong
Kong (do 1997 r. terytorium brytyjskie, a od 1997 r. autonomiczny Specjalny
Region Administracyjny Chińskiej
Republiki Ludowej) |
||
minister finansów i
gospodarki Benazir
Bhutto, Pakistan |
||
Shirley Kuo Wang-jung, Tajwan |
minister finansów |
|
minister stanu i
przewodnicząca Rady Rozwoju Ekonomicznego |
||
Gillian Shephard, Wielka Brytania |
ekonomiczna sekretarz
skarbu 1988-1989 |
|
minister stanu ds.
skarbu 1990-1992 |
||
wicepremier oraz
minister gospodarki Kazimiera
Prunskiene, Litwa |
||
wicepremier oraz
minister gospodarki prof. dr Christa Luft,
Niemiecka Republika Demokratyczna |
||
minister finansów
Uta Nickel (1941-),
Niemiecka Republika Demokratyczna |
||
1988-89 sekretarz stanu ds. finansów. Członkini SED. | ||
minister finansów
Eglée Iturbe de Blanco, Wenezuela |
||
1988-89
wiceminister finansów, 1990-92 główna dyrektor w PDVSA. Była pierwszą kobietą w Komisji Dyrektorów (zarządzie) tej instytucji bankowej. |
||
minister stanu,
dyrektor generalna Agencji Planowania Gospodarczego (Ekonomicznego)
Sumiko Takahara (1934-2001), Japonia |
||
1995-98 ambasador w Szwecji, Finlandii i Estonii. | ||
minister
administracji i budżetu Sandra
Sumang Pierantozzi, Palau |
||
minister finansów
Ruth Richardson, Nowa Zelandia |
||
Była posłanką z ramienia Partii Narodowej. W 1993 r. wycofała się całkowicie z polityki. | ||
minister finansów i
gospodarki Zélia Maria Cardoso de Mello
de Oliveira Paula, Brazylia |
||
minister planowania
ekonomicznego Danielle
Marie-Madeleine Jorre de St.
Jorre, Seszele |
||
Licelott
Catalina Marte Hoffiz de Barrios |
sekretarz stanu ds.
finansów 1990-1993 |
|
sekretarz stanu w
Kancelarii Prezydenta i prezes Narodowej Ropy Państwowej 1993-1996 |
||
minister finansów
Klaudia Melnik (lub Melinc), Mołdawia |
||
Później została dyrektorem w jednym z prywatnych banków w Mołdawii. | ||
minister bez teki ds.
systemu bankowego Katalin Botos, Węgry |
||
1990 sekretarz stanu w Ministerstwie Finansów. | ||
Amina Salum Ali, Zanzibar (region autonomiczny Tanzanii, ma własne lokalne organa władzy i od 1979 własną konstytucję [nowa konstytucja z 1985]) |
minister finansów |
|
minister skarbu |
||
minister finansów
Anne Wibble (1943-2000), Szwecja |
||
Jej ojciec Bertil Ohlin był przywódcą Partii Ludowej w latach 1944-67, a ona kandydowała na to stanowisko w 1995 r. Przegrała wtedy zaledwie jednym głosem z Marią Leissner. Gdy Leissner zrezygnowała w 1997 r., Wibble została przywódczynią frakcji parlamentarnej partii. Później zrezygnowała z tego, aby objąć stanowisko dyrektora ekonomicznego w Stowarzyszeniu Przemysłu Szwedzkiego, które sprawowała do swej śmierci. Zmarła po krótkiej chorobie. | ||
minister finansów
Elvyra Kunevičienė (1939-), Litwa |
||
W 1991 r. była doradczynią premiera ds. gospodarki. | ||
minister stanu ds.
gospodarki, główny koordynator gospodarczy Tansu
Çiller, Turcja |
||
minister planowania i
gospodarki Amelia Ward, Liberia |
||
|
minister finansów
Marie-Michèle Rey, Haiti |
|
minister finansów (Irma)
Raquel Zelaya Rosales, Gwatemala |
||
Później w latach 90-ych była członkinią Komisji Pokojowej, sekretarzem ds. pokoju i negocjatorką pokojową działającą na rzecz zakończenia wojny domowej. | ||
minister budżetu i
nauki Wivina Demeester-De Meyer (1943-), Belgia |
||
1985-88
federalna sekretarz stanu ds. zdrowia i upośledzonych, 1988-91 ederalna sekretarz stanu ds. finansów, 1992-95 flamandzka wicepremier, 1992-99 flamandzka minister finansów, budżetu, nauki, zdrowia publicznego i równości. |
||
minister budżetu i
nauki Mieke Officiers-Van De Wiele, Belgia |
||
Później została administratorem w Flamandzkiej Konfederacji Przemysłowej (VEV). | ||
minister gospodarki i
planowania Delia Cardenas-Christie,
Panama |
||
wicepremier i
minister gospodarki Marianne Bruus
Jelved, Dania |
||
Laura d'Andrea Tyson, Stany Zjednoczone Ameryki Północnej |
przewodnicząca Rady
Doradców Ekonomicznych |
|
doradczyni prezydenta
ds. narodowej polityki gospodarczej |
||
Jest profesorem ekonomii i dziekanem Wydziału Ekonomii na jednym z uniwersytetów amerykańskich. | ||
minister stanu,
dyrektor generalna Agencji Planowania Gospodarczego (Ekonomicznego)
Kubota Manae, Japonia |
||
Od 1975 r. kierowała Urzędem Premiera, później została członkinią Izby Radców (izby wyższej). Działa na rzecz równego statusu kobiet i mężczyzn. Od 1992 r. jest wiceprzewodniczącą Partii Socjaldemokratycznej. | ||
minister finansów i
gospodarki Onur Boman (1941- ), Turecka Republika Cypru Północnego |
||
1978-93
podsekretarz w Ministerstwie Gospodarki i Finansów - potem była
doradczynią premiera, prezydenta oraz podsekretarzem przy urzędzie
prezydenckim, 1993-99 posłanka do parlamentu, 1998-99 minister pracy i rehabilitacji. |
||
|
minister finansów
Alicia Angela Tromp-Yarzagaray, Aruba (autonomiczne terytorium Holandii w Ameryce
Środkowej) |
|
minister finansów i
planowania Chandrika
Bandaranaike Kumaratunga, Sri
Lanka |
||
Brigita Schmögnerová, Słowacja |
wicepremier i
minister reform gospodarczych |
|
minister finansów |
||
wicepremier
oraz minister finansów i
gospodarki Christina Voucheva, Bułgaria |
||
minister finansów
Ana Ordoñez de Molina, Gwatemala |
||
minister finansów
Susagna Arasanz Serra, Andora |
||
1991-94 sekretarz generalna Rady Generalnej (parlamentu). | ||
minister finansów i
przemysłu komputerowego Alina Mangodjo, Czad |
||
członkini Gabinetu
oraz dyrektor generalna ds. budżetu i zarządzania Alice Mitchell
Rivlin (1931-), Stany Zjednoczone Ameryki Północnej |
||
1963-69
asystent sekretarza zdrowia, edukacji i opieki społecznej, 1975-83 dyrektor Kongresowego Biura Budżetowego, 1993-94 wicedyrektor budżetu w Białym Domu, 1996-99 wiceprezes Federalnej Komisji dochodowej (Banku Narodowego). |
||
sekretarz
stanu i dyrektor ds. celnych Anisia Risi de Mercedes, Dominikana |
||
Ana
Lucía Armijos Hidalgo |
członkini rządu
i przewodnicząca Narodowej Komisji Monetarnej 1994-1996 |
|
minister
gospodarki 1995-1996 |
||
minister finansów 15.II.-?.1999 |
||
regionalna sekretarz
ds. finansów, planowania i administracji publicznej Berta
María Correíra de Almeida de Melo Cabral, Azory1 |
||
minister finansów
Indra Sālmite, Łotwa |
||
Liina
Tõnisson |
minister gospodarki i
prywatyzacji |
|
minister gospodarki |
||
druga minister finansów
(minister ds. podatków), minister przy Urzędzie Premiera oraz w
Ministerstwie Zdrowia i Spraw Społecznych Arja Inkeri Alho (1954-),
Finlandia |
||
W latach 1989-95 była burmistrzynią Helsinek. | ||
ekonomiczna sekretarz
skarbu Angela Knight, Wielka Brytania |
||
Odpowiadała za służby finansowe i regulacyjne roboty miejskie. | ||
minister gospodarki i
współpracy międzynarodowej dr. Nawal ‘Abd al-Moneim al-Tatawi,
Egipt |
||
Była pierwszą kobietą-dyrektorem banku w świecie arabskim. | ||
minister bez teki
odpowiedzialna za prywatyzację dr Judit
Csiha, Węgry |
||
przewodnicząca Państwowego
Komitetu Budżetowego Julia Tymoszenko,
Ukraina |
||
minister gospodarki Ndombe
Sita, Zair (od V.1997 r. - Demokratyczna Republika Konga) |
||
Urodziła się 23.VI.1954 r. w Luluabourgu. W 1997 r. była także ministrem przemysłu oraz małych i średnich przedsiębiorstw. | ||
Ermelinda Meksi, Albania |
minister stanu ds.
rozwoju i współpracy gospodarczej |
|
minister współpracy
gospodarczej i handlu |
||
minister gospodarki |
||
Dawn Primarolo, Wielka Brytania |
finansowa sekretarz
skarbu |
|
Rachmistrzyni
Generalna (Paymaster General) |
||
ekonomiczna sekretarz
skarbu Helen Liddell, Wielka Brytania |
||
minister planowania i
gospodarki Sandra
Howard, Liberia |
||
Jest bratową lub szwagierką ówczesnego prezydenta Liberii, Charlesa Taylora. 12.I.1998 r. jej następczynią została Amelia Ward. | ||
minister-delegat przy
Kancelarii Premiera ds. reform gospodarczych i modernizacji
administracji Essívi Florence Djokpe, Togo |
||
minister planowania
gospodarczego Noellie Alexander, Seszele |
||
minister finansów Gabriela
Núñez de Reyes, Honduras |
||
wicepremier i
minister gospodarki Annemarie
Jorritsma-Lebbink, Holandia, |
||
minister finansów Edith
Zewelani Nawakwi, Zambia |
||
minister finansów
Ewelina Gagłojewa,
Republika Południowej Osetii3 |
||
minister ds. współpracy
gospodarczej i rozwoju Heidemarie
Wieczorek-Zeul, Niemcy |
||
sekretarz budżetu i
zarządzania Emilia T. Boncodin, Filipiny |
||
minister administracji
i prywatyzacji inżynier Maria Machová (1953-), Słowacja |
||
Jest ekonomistką i wykładowczynią (asystentem) na uniwersytecie. Jest członkinią partii SOP. | ||
ekonomiczna sekretarz
skarbu Patricia Hewitt, Wielka Brytania |
||
minister reform
ekonomicznych i własnościowych Jorgovanka
Tabaković (1960-), Serbia |
||
Czołowa postać jednej z ekstremalnie nacjonalistycznych partii serbskich. | ||
sekretarz skarbu
Xenia Vélez Silva, Portoryko (państwo stowarzyszone z USA) |
||
Pracowała w sektorze prywatnym i zasiadała w zarządach kilku kompanii publicznych. | ||
minister ds.
ekonomicznych dr Lili G. Beke Martínez, Aruba (autonomiczne
terytorium Holandii w Ameryce Środkowej) |
||
członkini Komitetu
Wykonawczego Narodowej Rady Oporu Timorskiego i dyrektor Departamentu
Finansów i Zasobów dr Pascoela Barreto, Timor Wschodni (niepodległy
od 2002 r.) |
||
Była członkinią timorskiego rządu na wygnaniu podczas okupacji indonezyjskiej. | ||
Maria
das Neves Ceita Batista de Sousa, Wyspy Świętego Tomasza |
minister gospodarki |
|
minister finansów |
||
minister
planowania Ana
Dias Lourenço,
Angola |
||
1997-1999 wiceminister planowania. | ||
minister rozwoju i
planowania gospodarczego dr
Kadie
Sesay, Sierra Leone |
||
minister gospodarki dr
Tea Petrin, Słowenia |
||
minister inwestycji
zagranicznych i współpracy gospodarczej Martha Lomas Morales,
Kuba |
||
Urodziła się 08.XI.1950 r. Z wykształcenia jest inżynierem chemicznym. | ||
minister ds. stosunków
z międzynarodowymi instytucjami finansowymi Borka
Vučić, Jugosławia |
||
minister gospodarki Ingrîda
Ûdre, Łotwa |
||
Lucienne Robillard, Kanada |
minister odpowiedzialna za infrastrukturę 03.VIII.1999-14.I.2002 |
|
przewodnicząca
Komisji Skarbu 03.VIII.1999-11.XII.2003 |
||
minister przemysłu oraz minister
odpowiedzialna za Agencję Rozwoju Gospodarczego Kanady i regionu
Quebeku 12.XII.2003-19.VII.2004 |
||
druga minister finansów
(minister ds. podatków) i minister odpowiedzialna za mieszkalnictwo Suvi-Anne
Siimes, Finlandia |
||
minister-delegat ds.
finansów, budżetu i prywatyzacji Yolande Assele Ebinda (1960-), Gabon |
||
Była niegdyś wysoką rangą urzędniczką w Ministerstwie Finansów. W latach 2002-2003 była wiceministrem planowania i programów rozwojowych, a w okresie 2003-2004 pełniła funkcję ministra-delegata przy ministrze stanu oraz ministrze planowania i programów rozwojowych. | ||
ekonomiczna sekretarz
skarbu Melanie Johnson, Wielka Brytania |
||
wicepremier oraz
minister gospodarki i Narodowego Planu Poprawczego (the National
Recovery Plan) Suzanne
F.C. Camelia-Römer,
Antyle Holenderskies4 |
||
sekretarz skarbu
Denise Yue Chung-ye (1944-), Hongkong (region autonomiczny Chin) |
||
1994-99 sekretarz handlu i przemysłu. | ||
minister ds.
ekonomicznych i stosunków z Radą Ekonomiczną i Społeczną Annie
Beustes, Nowa Kaledonia (terytorium zamorskie Francji) |
||
skarbnik Bernice A.
Turnbull, Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych (terytorium zależne od
USA) |
||
skarbnik Dolores R.
Guerrera, Guam (terytorium zamorskie USA) |
||
skarbnik Y’Asela
Pereira, Guam (terytorium zamorskie USA) |
||
dyrektor ds.
ekonomicznych Isabel D.S.A. Lujan, Guam (terytorium zamorskie USA) |
||
Od 2001 r. jest dyrektorem handlu. | ||
|
minister finansów Kau`i
P. Goodhue, Królestwo
Hawajów2 |
|
Zgodnie z artykułem 33 konstytucji Królestwa, Rada Gabinetowa (rząd) tymczasowo administruje państwem aż do wyboru Regenta. Dopóki ten nie zostanie wybrany Rada Gabinetowa działa jako tymczasowa Rada Regencyjna. W jej skład wchodzą: minister spraw wewnętrznych, minister spraw zagranicznych, minister finansów i prokurator generalny. | ||
|
komisarz Unii
Europejskiej ds. budżetu
i kontroli finansowej Michaele Schreyer, |
1Azory
- wyspy na Oceanie Atlantyckim będące regionem autonomicznym Portugalii. W
1976 r. uzyskały częściową autonomię, rozszerzoną w 1980 r. o
uprawnienia organów regionalnych w zakresie zarządzania gospodarką i finansami
archipelagu.
2Hawaje
- wyspy zamieszkane prawdopodobnie od V w. n.e.; w XIII–XIV w.
zasiedlone przez Polinezyjczyków; w XVI w. odkryte przez Hiszpanów,
1778 ponownie przez Jamesa Cooka; w początkach XIX w. zjednoczone
pod rządami Kamehameha, który w 1810 r. utworzył królestwo Hawajów i założył
dynastię (rządziła do 1874); od 1820 napływ amerykańskich misjonarzy i osadników,
wzrost wpływów gospodarczych i politycznych USA; do lat 70. XX w.
podstawą gospodarki była plantacyjna uprawa trzciny cukrowej; od 1874
monarchia konstytucyjna; 1893 miejscowi Amerykanie obalili królową
Liliuokalani, ustanowili republikę i ogłosili jej aneksję przez USA
(przeprowadzoną przez rząd amerykański w 1898 r. W 1900 r. Hawaje zostały
zorganizowane jako terytorium. Od 1959 są stanem USA. Monarchiści uznają,
że Hawaje są pod nielegalną okupacją.
3Republika Południowej Osetii - samozwańcza republika w północnej Gruzji obejmująca tereny istniejącego do 1991 roku Południowoosetyjskiego Okręgu Autonomicznego wchodzącego w skład ówczesnej Gruzińskiej SRS. W 1991 r. lokalne władze utworzyły Republikę Południowej Osetii, która ogłosiła niepodległość, chcąc uniezależnić się od Gruzji i połączyć z sąsiednią Osetią Północną. Jej niezależność nie została uznana przez społeczność międzynarodową. Osetia Południowa zajmuje północną część prowincji Szida Kartli oraz małe kawałki trzech sąsiednich prowincji. Stolica region Cchinwali oraz miejsowości ze znaczną populacją Osetyjską, ułożone mniej więcej w kształt łuku wokół niej, pozostają pod kontrolą buntowników natomiast wiele wiosek w dalszym ciągu zamieszkałych w większości przez Gruzinów pozostaje pod zwierzchnictwem rządu Gruzji. 12.XI.2006 r. buntownicy zorganizowali na swoich terenach referendum niepodległościowe. Za niezależnością od Gruzji opowiedziało się 98-99% głosujących. W X.2006 r. został założony Związek na rzecz Ratowania Osetii Południowej. W jego składzie znaleźli się przeciwnicy prezydenta Osetii, Eduarda Kokojty. 12.XI.2006 r. zorganizowali oni wybory prezydenckie, które wygrał ich przywódca Dimitrij Sanakojew. Jego administracja została oficjalnie uznana przez Gruzję. Republika ta jest de facto niepodległa, stanowi państwo nieuznawane pozostające w silnej zależności od Rosji. Jej niepodległość uznają Rosja, Nikaragua, Wenezuela, Autonomia Palestyńska, Abchazja, Naddniestrze i Nauru.
4Antyle Holenderskie - terytorium autonomiczne Królestwa Holandii; ustrój określała Karta Królestwa Holandii z 1954; monarchę holenderskiego reprezentował mianowany przezeń gubernator, który powoływał Radę Ministrów i działał we współpracy z nią; za politykę zagraniczną i obronę był odpowiedzialny rząd Holandii; władza ustawodawcza (w sprawach wewnętrznych) należała do 1-izbowego parlamentu (Stany Antyli Holenderskich), wybieranego w wyborach powszechnych i bezpośrednich na 4 lata; władzę wykonawczą sprawowała odpowiedzialna przed parlamentem Rada Ministrów, z premierem na czele. W wyniku referendum przeprowadzonego na poszczególnych wyspach wchodzących w skład terytorium, 01.VII.2007 r. Antyle Holenderskie miały rozpaść się na 5 osobnych terytoriów. Jednak w wyniku decyzji z XI.2006 r. postanowiono odroczyć ten proces, wyznaczając nową datę na 15.XII.2008 r. Jednak i ta data nie została dotrzymana, a przyszły status wysp został określony 30.IX.2009 r. Ostatecznie Antyle Holenderskie przestały istnieć 10.X.2010 r. Po ich podziale wyspy Curaçao i Sint Maarten uzyskały status kraju stowarzyszonego z Holandią w ramach Królestwa Niderlandów (samorządnego kraju członkowskiego Królestwa Niderlandów). Wyspy Bonaire, Saba i Sint Eustatius stały się holenderskimi "gminami zamorskimi", które będą mogły zostać włączone, jeśli sobie tego zażyczą, do Unii Europejskiej jako jej regiony peryferyjne.