Salome I
Urodziła się około 57 r. p.n.e. jako najmłodsze dziecko Antypatra I, prokuratora Judei w latach 47-43 p.n.e, i Kypros I. Jej starszym bratem był Herod I Wielki, król Judei w latach 37-4 p.n.e. Około 44 r. p.n.e. poślubiła Józefa I, swego stryja. Mieli nieznaną z imienia córkę, która około 20 r. p.n.e. poślubiła swojego ojczyma Aleksasa I. W 34 r. p.n.e przekonała brata, że jej bratowa Mariamme I (która obraziła ją około 35 r. p.n.e.) ma romans z Józefem I. Herod kazał stracić Józefa, jednak Mariamme udzielił przebaczenia. Salome dalej intrygowała przeciwko bratowej i w efekcie Herod w 29/28 r. p.n.e. kazał stracić żonę. W końcu 34 r. p.n.e. drugim mężem Salome został Kostobar I, namiestnik Idumei i Gazy. Z tego związku pochodzili Antypater III i Berenika I. W 26 r. p.n.e doszło do rozwodu. Wkrótce potem Kostobar został stracony za spiskowanie przeciwko Herodowi. Około 21/20 r. p.n.e. o rękę Salome ubiegał się Syllajos, minister Obodosa, króla Nabatejczyków. Herod odrzucił jego ofertę, mimo sprzeciwu samej Salome. Oficjalnym powodem było wyznanie Syllajosa (odmówił przejścia na judaizm). Salome starała się o zgodę na małżeństwo nawet u cesarzowej rzymskiej Liwii. Około 20 r. p.n.e. Herod zmusił siostrę do wyjścia za mąż za Aleksasa I, namiestnika Idumei. Do tego związku namawiała ją także sama cesarzowa Liwia. Od jesieni 16 r. p.n.e. Salome I była skłócona z swymi bratankami, Arystobulem i Aleksandrem. Na poprawę ich stosunków nie wpłynęło nawet zawarcie małżeństwa Arystobula z Bereniką I. Knowania Salome zakończyły się sukcesem w 8 r. p.n.e., kiedy to Herod nakazał zamordować swoich synów. Po jego śmierci w 4 r. p.n.e. Salome I otrzymała Jamnię (Jawne), Azotus i Fazaelis. Przybyła do Rzymu, gdzie starała się nie dopuścić do przekazania Judei jej bratankowi - Archelaosowi. To się jednak nie udało, Salome I i Aleksas musieli przedstawić go armii jako prawowitego następcę Heroda. Potem księżniczka zdecydowała się przypuszczalnie pozostać w Rzymie. Po wygnaniu Archealosa w 6 r. n.e. cesarz Oktawian August oddał jej we władanie Archelaidę. W testamencie Salome zapisała swoje posiadłości cesarzowej Liwii. Zmarła około 10 r. n.e.