KOBIETY-WICEPREZYDENCI  
MINISTROWIE SPRAW ZAGRANICZNYCH

 

Nguęn Thi Běnh

Urodziła się w 1927 r. w prowincji Quang Nam. Po ukończeniu szkoły średniej pracowała jako nauczycielka do VIII.1945 r. Od IX.1945 do 1951 r. działała w organizacjach kobiecych i w ruchu studenckim, grupującym również intelektualistów, skierowanym przeciwko francuskim kolonialistom i amerykańskiej interwencji w Sajgonie (dzisiaj HoChi Minh). W latach 1951-53 była więziona przez Francuzów w Chi Hoa. Po wyjściu z więzienia zaangażowała się w działalność ruchu pokojowego na rzecz wprowadzenia w życie układów genewskich z 1954 r. ( główne postanowienia dotyczyły zaprzestania działań wojennych, uznania suwerenności, niepodległości, jedności i integralności terytorialnej Wietnamu oraz zapewnienia w nim swobód demokratycznych). Podczas wojny wietnamskiej przeciwko Amerykanom była członkinią Komitetu Centralnego Narodowego Frontu Wyzwolenia Wietnamu Południowego (NFWWPd) oraz wiceprzewodniczącą Stowarzyszenia Wyzwolenia Kobiet Wietnamu Południowego. W 1968 r. była rzeczniczką NFWWPd podczas negocjacji pokojowych w Paryżu. W latach 1969-76 sprawowała funkcję ministra spraw zagranicznych i przewodniczącej delegacji Tymczasowego Rządu Rewolucyjnego Wyzwolenia Wietnamu Południowego. To ona podpisała tzw. układy paryskie w 1973 r. ( zawierały postanowienia o wycofaniu wojsk amerykańskich, demokratyczne wybory w Wietnamie Południowym i pokojowe zjednoczenie kraju  - oba państwa wietnamskie [południowe i północne]. nie przestrzegały jednak podjętych zobowiązań). W zjednoczonym Wietnamie była ministrem edukacji w latach 1976-87 oraz wiceprzewodniczącą Światowego Komitetu Solidarności Afrykańsko-Azjatyckiej i członkinią prezydium Wietnamskiego Komitetu ds. Solidarności z Innymi Ludami. Od 1987 r. pełniła funkcję przewodniczącej Wietnamskiej Unii Organizacji Pokojowych, działających na rzecz Solidarności i Przyjaźni. Przewodniczyła komisji spraw zagranicznych w Zgromadzeniu Narodowym, gdzie zasiadała przez 4 kadencje. Również w 1987 r.  została jednym z wiceprezydentów państwa. Od IX.1992 r. do 25.VII.2002 r. była jedyną osobą na tym stanowisku.