GUBERNATORKI 2459- 
WŁADCZYNIE 1350

Maria de Capet-Bourbon

Urodziła się w 1315 r. jako córka księcia Ludwika I Burbona i Marii z Avesne. 31.I.1330 r., w katedrze Świętej Zofii w Nikozji na Cyprze, wyszła za mąż za Gwidona de Lusignan - konstabla Cypru i tytularnego księcia Galilei. W 1335 r. urodził się ich syn, Hugon de Lusignan. Gwidon zmarł w 1343 r. Teść pozwolił Marii i swemu wnukowi opuścić Cypr dopiero w 1346 r. Rok później znaleźli schronienie na dworze królowej Neapolu Joanny I. 09.IX.1347 r. jej kolejnym małżonkiem został Robert z Tarentu, tytularny cesarz Konstantynopola. To małżeństwo pozostało bezdzietne. 

W nocy z 18 na 19.VIII.1345 r. został zamordowany węgierski książę Andrzej, małżonek królowej Joanny I. W morderstwie bezpośrednio uczestniczył książę Ludwik z Tarentu, od pewnego czasu kochanek królowej, z którym w 1347 wzięła swój drugi ślub. Ona sama także brała w tym udział. Brat zamordowanego, król Węgier Ludwik I Wielki, postanowił się zemścić. Na przełomie 1347/1348 Ludwik Węgierski wyprawił się na Neapol, który w 1348 r. zajął. Joanna z nowym mężem uciekła do pozostającej we władaniu jej rodu francuskiej Prowansji. Mąż Marii dostał się do węgierskiej niewoli, z której wrócił dopiero do żony w III.1352 r. Maria podjęła kilka inicjatyw dyplomatycznych mających na celu uwolnienie go. 

W 1353 r. Robert zainicjował kampanię wojenną na Morzy Jońskim w celu odzyskania kontroli nad tamtejszymi wyspami. W 1354 r. opanował Korfu, Kefalonię i Zakintos. Mianował siebie księciem Leukady. Korfu, Kefalonię i lenno Kalamata (część księstwa Achai) scedował na żonę. W latach 1359-1363 Maria rządziła jako suwerenna hrabina w Vostitzy (dziś Egio albo Aigio w Grecji) i Nivelets. 

Robert zmarł 10.IX.1364 r. Wdowa po nim próbowała zatrzymać ziemie i godności Roberta dla siebie i swojego syna z pierwszego małżeństwa, Hugona de Lusignan. Jego legalnym następcą był młodszy brat - Filip II z Tarentu. Maria jednak zgłosiła pretensje do księstwa Achai w imieniu swoim i swojego syna. Zajęła 16 zamków w Achai i w ten sposób kontrolowała znaczną część księstwa. Zatrzymała tytuł księżnej Achai i królowej Tesaloniki forsując swego syna na księcia tego pierwszego terytorium. Król Cypru Piotr I de Poitiers-Lusignan mianował Hugona w 1365 r. księciem Galilei. Ten ostatni cały czas miał nadzieję, że będzie jego następcą. W 1366 r. Hugon najechał Peloponez z 12 000 najemników. Piotr I został zamordowany 17.I.1369 r. przez trzech swoich rycerzy, we własnym łóżku w pałacu La Cava, w Nikozji. Kolejnym królem Cypru został Piotr II de Poitiers-Lusignan. Hugon chciał strącić go z tronu i w tym celu opuścił Peloponez udawszy się do Nikozji. Maria kontynuowała walkę do 1370 r. Wtedy to sprzedała swe prawa do Achai Filipowi II z Tarentu. Lenna Vostitzy i Nivelets kupił od niej Nerio I Acciajuoli, późniejszy książę Aten. Kalamatę zatrzymała dla siebie. W 1364 r. Maria była gubernatorką Kefalonii (Grecja) w imieniu Królestwa Neapolu. Syn Marii zmarł około 1385 r. Ona sama zmarła w Neapolu w 1387 r. Swym jedynym dziedzicem uczyniła księcia Ludwika II de Burbon.