WŁADCZYNIE 1200

Małgorzata Prowansalska

Urodziła się około 1221 r. w Brignoles jako córka hrabiego Prowansji i Forcalquier, Rajmunda Berengara IV, oraz Beatrycze Sabaudzkiej. Początkowo urodziła mu ona dwóch chłopców, urodzonych martwych, potem na świat przyszły cztery córki - z których każda poślubiła króla. Rajmund postanowił, że jego następczynią zostanie Beatrycze. Zmarł on 19.VIII.1245 r. Małgorzata w latach 1245-1285 starała się obalić testament ojca i samej objąć rządy nad Prowansją i Forcalquier.

27.V.1234 r. poślubiła króla Francji Ludwika IX Świętego. Jej koronacja odbyła się następnego dnia. Małgorzata urodziła królowi Ludwikowi 11 dzieci: Blankę, Izabelę, Ludwika, Filipa III (przyszłego króla Francji), Jana, Jana Tristana, Piotra I, Blankę, Małgorzatę, Roberta (przyszłego hrabiego Clermont i założyciela dynastii Burbonów) oraz Agnieszkę. Słynąca z urody królowa była odważna i ambitna. Starała się oddziaływać na politykę męża. Towarzyszyła mu w trakcie VI. krucjaty do Egiptu w latach 1248-1254. W 1250 r., w Damietcie urodził się jej syn Jan Tristan. 06.IV.1250 r. jej mąż i jego wojsko znaleźli się w niewoli u muzułmanów. Leżąca jeszcze w połogu królowa zdecydowała się zwrócić Damiettę sułtanowi w zamian za życie króla oraz zapłacić okup za uwolnienie armii. Damiettę zwrócono 06.V.1250 r. Małgorzata przez miesiąc była jedyną kobietą kierującą kiedykolwiek krucjatą. Po powrocie do kraju w 1254 r. przekonała męża, by nie zrzekł się tronu i nie wstąpił do klasztoru. Nie odwiodła go jednak od zorganizowania nowej wyprawy krzyżowej. Ludwik zginął podczas niej 25.VIII.1270 r. w Kartaginie.

Królowa bardzo kochała swoją siostrę Eleonorę, z którą stale się kontaktowała, aż do śmierci Eleonory. Ostatnie lata życia spędziła w rodzinnej Prowansji. Zmarła 21.XII.1295 r. w Paryżu.

Źródła:

1. Wikipedia,

2. Regine Pernoud, Kobieta w czasach wypraw krzyżowych, Gdańsk 1995.