WŁADCZYNIE 1200

Gertruda von Babenberg

Urodziła się w 1226 r. Była córką hrabiego Mödling Henryka von Babenberga i Agnieszki Turyńskiej. W II.1239 r., w Pasawie, król Czech Wacław I i stryj Gertrudy Fryderyk II Bitny, książę Austrii i Styrii, postanowili, że zaręczyć Gertrudę z najstarszym synem czeskiego monarchy Władysławem. Umowę potwierdzono w 1241 r. w Pradze. W 1245 r. mężem księżniczki chciał zostać sam cesarz Fryderyk II, ale jego starania napotkały na opór ewentualnej narzeczonej. Nie chciała się ona wiązać z kimś, na kim ciąży papieska klątwa. W V.1246 r. wyszła za mąż za Władysława. W tym samym roku, po śmierci stryja, ogłosiła się tytularną księżną Austrii i Styrii. Pretensje do obu księstw zgłosiła także jej ciotka Małgorzata von Babenberg. W 1246 r., po śmierci ojca, Gertruda została także księżną Mödling. Mąż Gertrudy zmarł bezpotomnie w I.1247 r.

W 1248 r. papież zaproponował wdowie dwóch kandydatów na męża: Wilhelma Holenderskiego lub jego brata Florencjusza. Księżna miała jednak inne plany i poślubiła w połowie 1248 r. Hermana, margrabiego Badenii. Z tego związku pochodzili Fryderyk i Agnieszka von Baden. W 1249 r. Gertruda przestała być księżną Mödling. 04.X.1250 r. zmarł jej drugi mąż. W VI.1252 r. w Heimburgu jej trzecim mężem został książę halicki Roman Daniłowicz. Rolę swata odegrał król Węgier Bela IV. Miała z nim córkę Marię. Związek jej rodziców nie podobał się królowi Czech Przemysłowi Ottokarowi II, który od 1251 r. tytułował się księciem Austrii. Wszczął on wojnę i zaczął oblegać Gertrudę i Romana w zamku niedaleko Wiednia. W drugiej połowie 1253 r. Roman uciekł na Ruś i nigdy nie wrócił do żony. Gertruda zdecydowała się zawrzeć pokój, na mocy którego otrzymała część Styrii i 400 grzywien srebra rocznie. Osiadła w Voitsbergu i Judenburgu. Przemysł Ottokar II ponownie rozpoczął działania przeciwko Gertrudzie po unieważnieniu małżeństwa z jej ciotką, Małgorzatą von Babenberg. W 1267 r. odebrał Gertrudzie dobra, a dwa lata później - wygnał z kraju. Zamieszkała w Miśni. Zmarła 24.IV.1288 r. w klasztorze klarysek w Seußlitz koło Miśni i tam została pochowana.