Eufemia
Urodziła się w 1330 r. jako córka króla Sycylii Piotra II i królowej Elżbiety Karynckiej. Piotr II zmarł 15.VIII.1342 r. w Calascibettcie. Elżbieta rządziła Sycylią jako regentka od 1348 do 1353 r. w imieniu Ludwika I Sycylijskiego. Potem, do 1354 r., władzę w imieniu młodego króla sprawowała ich starsza siostra Konstancja. Bez większych sukcesów starała się zwalczać anarchię i powstrzymać zwycięsko marsz wojsk neapolitańskich królowej Joanny I, które w 1354 r. zdobyły Palermo. W 1355 r. Neapolitańczycy zajęli większą część wyspy z wyjątkiem okręgu Messyny, gdzie mieścił się dwór królewski. Konstancja odnowiła sojusz z Aragonią, ale nie doprowadziło to do przysłania przez ten kraj pomocy militarnej. Władza królewska znacznie podupadła na rzecz znaczenia baronów. Ludwik I zmarł 16.X.1355 r. Konstancja odeszła około 23.X.1355 r. Po śmierci Ludwika kolejnym królem Sycylii został jego 13-letni brat, Fryderyk III. W jego imieniu do 1357 r. władzę sprawowała Eufemia. Ona także walczyła z wojskami Joanny I. W 1357 r. wojska Eufemii i Fryderyka pokonały neapolitańczyków pod Aci. Odzyskały Palermo i Messynę oraz zmusiły wrogów do ucieczki. Potem swoje pretensje do korony sycylijskiej zgłosiła kolejna siostra, Eleonora. Eufemia nigdy nie wyszła za mąż. Zmarła 21.II.1359 r.