Erato
Była córką króla Armenii Tigranesa III. W latach 8 p.n.e.-5 p.n.e., po śmierci ojca, współrządziła Armenią wraz z swym przyrodnim bratem-małżonkiem Tigranesem IV. Cesarz Oktawian August chciał osadzić na ich miejscu ich krewnego Artawasdesa III. W tym celu postanowił wysłać na czele wojska swego pasierba Tyberiusza, by ten wspomógł ich poplecznika. Erato poprosiła króla Partów Fraatesa V o przysłanie wojsk. Jego zaangażowanie trwało krótko, gdyż w owym czasie wojna z Rzymem była mu nie na rękę. Tymczasem do Armenii wkroczył Gajusz Juliusz Cezar Wipsanian. Erato po raz kolejny panowała w latach 2/1 p.n.e.-2/3 n.e. W 2/1 r. p.n.e. część ormiańskiej opozycji zamordowała Tigranesa IV i zaproponowała tron Ariobarzanesowi z Medii, Jktóry też w walce szybko stracił życie. August postanowił nadać Armenię jego synowi Artawazdesowi V. Ta kandydatura nie spotkała się z aprobatą ormiańskich możnych, którzy nie chcieli obcych władców. Cesarz August zrezygnował z medyjskiego kandydata i zaproponował Tigranesa V. Jego krótkie rządy wywołały niezadowolenie arystokracji ormiańskiej, która ponownie zaproponowała tron Erato. Ta objęła władzę po raz trzeci i ostatni w 12 r. n.e. Dalsze losy królowej nie są znane. Była ostatnią królową Armenii z dynastii Artaksiadów. Jej następcą został były król Partów Wonones I.