Elżbieta z Turyngii
Urodziła się 07.VII.1207 r. na zamku Sárospatak na Węgrzech. Była córką króla Węgier Andrzeja II i Gertrudy z Andechs, siostry świętej Jadwigi z Andechs. W 1211 r. zabrano ją do Turyngii, gdyż miała zostać zaręczona z następcą tamtejszego hrabiego, Ludwikiem. Dziewczynka wychowywała się na dworze turyńskim. Zamieszkała na zamku Wartburg koło Eisenach, gdzie jej wychowaniem zajmowała się bardzo starannie przyszła teściowa, hrabina Zofia. Hrabia Hermann I zmarł w 1217 r. Rządy przeszły w ręce jego syna Ludwika IV. W 1221 r., w kościele Świętego Jerzego w Eisenach, poślubił on 14-letnią wtedy Elżbietę. Z tego związku pochodzili: Hermann II, Zofia i Gertruda. W 1227 r. Elżbieta rządziła Turyngią w imieniu męża jako regentka, gdy ten przebywał na piątej wyprawie krzyżowej. Ludwik IV zmarł 11.IX.1227 r. w Otranto we Włoszech, w drodze do Ziemi Świętej z wyprawą krzyżową. 29.IX Elżbieta urodziła ostatnią córkę Gertrudę. Nie zaakceptowana przez braci zmarłego małżonka opuszcza Wartburg. Zamieszkała wtedy w Marburgu. W latach 1227-1231 była panią Marburga i Wehrdy. Oddała się wychowaniu swoich dzieci, modlitwie, uczynkom pokutnym i miłosierdziu. Jej kierownikiem duchowym i spowiednikiem był najpierw franciszkanin Rudiger, następnie surowy i twardy norbertanin Konrad z Marburga, słynny kaznodzieja i inkwizytor na Niemcy. Pod wpływem Konrada Elżbieta na jego ręce złożyła ślub wyrzeczenia się świata. Mimo tego krewny Elżbiety biskup Bamberga Egbert usiłował przymusić Elżbietę do ponownego zamążpójścia. Wybronili ją od tego wasale zmarłego męża, którego zwłoki przywieźli do Niemiec. Elżbieta mogąc korzystać z rodzinnych dóbr materialnych założyła w Marburgu szpital, któremu patronował św. Franciszek Prawdopodobnie w roku 1228 przyjęła jako pierwsza tercjarka w Niemczech franciszkański habit. Ostatnie lata swojego krótkiego życia spędziła w skrajnym ubóstwie i wyrzeczeniu. Ojciec Konrad polecił jej nawet odprawić służące, które służyły Elżbiecie od wczesnego dzieciństwa. Oddała się wówczas posłudze chorych i ubogich. Zmarła 17.XI.1231 r. w Marburgu. 27 V 1235 r. papież Grzegorz IX ogłosił Elżbietę świętą.
Fragment modlitwy mszalnej z 17.XI: „Wszechmogący Boże, dzięki Twojej łasce Święta Elżbieta widziała i czciła Chrystusa w ubogich, za jej wstawiennictwem daj nam ducha miłości, abyśmy wytrwale służyli potrzebującym i cierpiącym”.
Źródła:
1. Wikipedia,
2. Vera Schauber, Hanns Michael Schindler, Święci na każdy dzień, Warszawa 2000.