MINISTROWIE SPRAW ZAGRANICZNYCH
Edna Adan Ismail
Urodziła się 08.IX.1937 r.
w Hargeisa w ówczesnym Brytyjskim Protektoracie Somalilandu. Z pochodzenia jest
Somalijką i Dżibutyjką.
EDUKACJA:
- była uczennicą w Ecole de la Nativite w mieście Dżibuti, w ówczesnej
kolonii francuskiej,
uczennica w Szkole dla Dziewcząt Burao w ówczesnym Brytyjskim Protektoracie
Somalilandu,
1954/1956 studiowała na Borough Polytechnic w Londynie w Wielkiej Brytanii, zdała
małą maturę i odbyła kursy przed-pielęgniarskie,
1956/1959 główna praktyka pielęgniarska w West London Hospital w
Londynie w Wielkiej Brytanii,
1960 podstawowa praktyka akuszerska w Hammersmith Hospital London w
Londynie w Wielkiej Brytanii,
1961 specjalizacja akuszerska w Lewisham Hospital w
Londynie w Wielkiej Brytanii,
1983 praktyka (planowanie rodziny) w Margaret Sanger Center w
Nowym Jorku w USA,
1988 bakalaureat z pielęgniarstwa na Clayton University w stanie Georgia w USA,
1998 ukończyła Opiekę Zdrowotną w Krajach Rozwijających się na Wydziale
Zdrowia Publicznego w Boston University w Bostonie w stanie Massachusetts w USA,
V.2002 honorowy stopień doktorski na Clark University w Worcester w stanie
Massachusetts w USAz literatury humanistycznej (Humane Letters).
KARIERA MIĘDZYNARODOWA:
X.1965-XII.1967 członkini personelu Światowej Organizacji Zdrowia (WHO),
nauczycielka pielęgniarstwa i akuszerstwa w Trypolisie w Libii,
1977-1986 członkini zespołu ekspertów ds. ludzkich zasobów rozwojowych
dotyczących zdrowia w WHO/EMRO,
II.1979 tymczasowa doradczyni WHO w Sudanie,
XII.1979 tymczasowa doradczyni WHO w Zambii,
XI.1980 tymczasowa doradczyni WHO w Nigerii,
II.-IX.1982 krótkookresowa konsultantka ds. rozwoju zasobów ludzkich w Dżibuti,
1983-86 członkini-założycielka i wiceprzewodnicząca Afrykańskiego (Międzyafrykańskiego,
Inter-African) Komitetu ds. Tradycyjnych Praktyk Dotyczących Zdrowia Kobiet i
Dzieci,
V-XII.1986 regionalna doradczyni ds. pielęgniarstwa w WHO,
I.1987-III.1991 regionalny urzędnik techniczny (fachowy) WHO ds. Zdrowia Matek
i Dzieci oraz Planowania Rodziny (w tym czasie koordynowała działalnością
Afrykańskiego Komitetu ds. Tradycyjnych Praktyk Dotyczących Zdrowia Kobiet i
Dzieci, działała na rzecz Inicjatyw Macierzyńskich oraz na rzecz szkolenia położnych
i towarzyszek przy tradycyjnych porodach w 22 krajach Wschodniego Regionu Śródziemnomorskiego
WHO),
III.1991-X.1997 reprezentantka WHO w Dżibuti,
I.1996-X.1997 przewodnicząca Grupy Tematycznej UNAID i członkini personelu
ONZ,
X.1998 konsultantka ds. służb społecznych w krajach rozwijających się w
Nowym Jorku,
XII.1998 konsultantka (Consultant Facilitator) Funduszu Rozwoju na rzecz Kobiet
Narodów Zjednoczonych (UNIFEM) ds. warsztatu genderowego w Nairobi przy głównej
misji ONZ do Somalii.
KARIERA NARODOWA:
- Jest pierwszą w historii Somalii kobietą, która otrzymała prawo jazdy,
VIII.1961 po ukończeniu studiów w Wielkiej Brytanii wróciła do Somalii jako
pierwsza wykwalifikowana pielęgniarka-położna,
- Została pierwszą kobietą
mianowaną na wysoki urząd w służbie cywilnej Somalii,
- Była przełożoną kobiecej sekcji w Hargeysa Group Hospital. W tym samym
czasie rozpoczęła pierwsze kursy szkoleniowe dla pielęgniarek i położnych w
Hargeisie,
VIII.1963-X.1965 Naczelna Pielęgniarka Kraju i Nauczycielka Położnictwa
Health Personnel Training School (szkole kształcącej personel służby
zdrowia) w Mogadiszu w Somalii,
1963-65 członkini-założycielka i sekretarz generalna Somalijskiego
Towarzystwa Czerwonego Półksiężyca w Mogadiszu w Somalii,
VIII.1967-X.1969 Gdy jej mąż był premierem podejmowała się wielu państwowych,
społecznych i charytatywnych funkcji w Somalii i poza nią. Towarzyszyła mężowi
podczas jego państwowych podróży zagranicznych do Stanów Zjednoczonych,
Republiki Federalnej Niemiec, Wielkiej Brytanii i Włoch,
X.1969 po puczu marksistowskim przebywała, jako więźniarka polityczna, w
areszcie domowym przez 6 miesięcy,
VII.1970-I.1972 właścicielka prywatnej apteki w Mogadiszu w Somalii,
I.1972-I.1977 Superintendent (nadzorczyni, inspektor) ds. położnictwa w Medina
Hospital w Mogadiszu,
IV.1977-XI.1978 pierwsza w historii Somalii kobieta-dyrektor departamentu w
jednym z ministerstw. Objęła tę funkcję w Departamencie Rozwoju Zasobów
Ludzkich w Ministerstwie Zdrowia i Pracy,
XI.1978-I.1984 Jej mąż był ambasadorem Somalii w sułtanacie Omanu,
II.1984-V.1986 pomysłodawczyni i twórczyni pierwszego prywatnego szpitala w
Mogadiszu (EDNA MATERNITY HOSPITAL),
- przewodnicząca Organizacji na rzecz Ofiar Tortur w Somalilandzie,
- członkini Rady Uniwersytetu Hargeysa,
- członkini Regionalnej Komisji (Zarządu, Board) Zdrowia w Ministerstwie
Zdrowia Somalilandu,
- członkini zarządów różnych innych organizacji charytatywnych w
Somalilandzie włączając Instytut Badań Praktycznych,
- założycielka nowego szpitala “ Edan Adan Maternity Hospital” w Hargeisie,
stolicy Somalilandu,
- przewodnicząca Międzynarodowego Stowarzyszenia Studiów Somalijskich,
- była minister opieki rodzinnej i rozwoju społecznego?
30.VII.2003-początek VIII.2006 minister spraw zagranicznych Somalilandu i
zarazem pierwsza kobieta-minister w historii tego kraju.
Obecnie jest wdową. Oprócz somalijskiego biegle włada angielskim i
francuskim. Nieco gorzej posługuje się włoskim i arabskim. Jest pionierką w
walce przeciwko obrzezaniu kobiecych narządów płciowych. Intersuje się
kwestiami związanymi z płcią kulturową (gender) i prawami człowieka, a
szczególnie gdy dotyczy to kobiet i dzieci w krajach rozwijających się. Jej
hobby to: filatelistyka, numizmatyka, somalijska poezja tradycyjna i muzyka
jazzowa. W wolnych chwilach uprawia chód sportowy i golfa.