MINISTROWIE SPRAW ZAGRANICZNYCH 

Edna Adan Ismail

Urodziła się 08.IX.1937 r. w Hargeisa w ówczesnym Brytyjskim Protektoracie Somalilandu. Z pochodzenia jest Somalijką i Dżibutyjką.

EDUKACJA:

- była uczennicą w Ecole de la Nativite w mieście Dżibuti, w ówczesnej kolonii francuskiej,
uczennica w Szkole dla Dziewcząt Burao w ówczesnym Brytyjskim Protektoracie Somalilandu,
1954/1956 studiowała na Borough Polytechnic w Londynie w Wielkiej Brytanii, zdała małą maturę i odbyła kursy przed-pielęgniarskie,
 1956/1959 główna praktyka pielęgniarska w West London Hospital w Londynie w Wielkiej Brytanii,
1960 podstawowa praktyka akuszerska w Hammersmith Hospital London w Londynie w Wielkiej Brytanii,
1961 specjalizacja akuszerska w Lewisham Hospital w Londynie w Wielkiej Brytanii,
1983 praktyka (planowanie rodziny) w Margaret Sanger Center w Nowym Jorku w USA,
1988 bakalaureat z pielęgniarstwa na Clayton University w stanie Georgia w USA,
1998 ukończyła Opiekę Zdrowotną w Krajach Rozwijających się na Wydziale Zdrowia Publicznego w Boston University w Bostonie w stanie Massachusetts w USA,
V.2002 honorowy stopień doktorski na Clark University w Worcester w stanie Massachusetts w USAz literatury humanistycznej (Humane Letters).

KARIERA MIĘDZYNARODOWA:

X.1965-XII.1967 członkini personelu Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), nauczycielka pielęgniarstwa i akuszerstwa w Trypolisie w Libii,
1977-1986 członkini zespołu ekspertów ds. ludzkich zasobów rozwojowych dotyczących zdrowia w WHO/EMRO,
II.1979 tymczasowa doradczyni WHO w Sudanie,
XII.1979 tymczasowa doradczyni WHO w Zambii,
XI.1980 tymczasowa doradczyni WHO w Nigerii,
II.-IX.1982 krótkookresowa konsultantka ds. rozwoju zasobów ludzkich w Dżibuti,
1983-86 członkini-założycielka i wiceprzewodnicząca Afrykańskiego (Międzyafrykańskiego, Inter-African) Komitetu ds. Tradycyjnych Praktyk Dotyczących Zdrowia Kobiet i Dzieci,
V-XII.1986 regionalna doradczyni ds. pielęgniarstwa w WHO,
I.1987-III.1991 regionalny urzędnik techniczny (fachowy) WHO ds. Zdrowia Matek i Dzieci oraz Planowania Rodziny (w tym czasie koordynowała działalnością Afrykańskiego Komitetu ds. Tradycyjnych Praktyk Dotyczących Zdrowia Kobiet i Dzieci, działała na rzecz Inicjatyw Macierzyńskich oraz na rzecz szkolenia położnych i towarzyszek przy tradycyjnych porodach w 22 krajach Wschodniego Regionu Śródziemnomorskiego WHO),
III.1991-X.1997 reprezentantka WHO w Dżibuti,
I.1996-X.1997 przewodnicząca Grupy Tematycznej UNAID i członkini personelu ONZ,
X.1998 konsultantka ds. służb społecznych w krajach rozwijających się w Nowym Jorku,
XII.1998 konsultantka (Consultant Facilitator) Funduszu Rozwoju na rzecz Kobiet Narodów Zjednoczonych  (UNIFEM) ds. warsztatu genderowego w Nairobi przy głównej misji ONZ do Somalii.

KARIERA NARODOWA:

- Jest pierwszą w historii Somalii kobietą, która otrzymała prawo jazdy,
VIII.1961 po ukończeniu studiów w Wielkiej Brytanii wróciła do Somalii jako pierwsza wykwalifikowana pielęgniarka-położna, 
- Została pierwszą kobietą mianowaną na wysoki urząd w służbie cywilnej Somalii,
- Była przełożoną kobiecej sekcji w Hargeysa Group Hospital. W tym samym czasie rozpoczęła pierwsze kursy szkoleniowe dla pielęgniarek i położnych w Hargeisie,
VIII.1963-X.1965 Naczelna Pielęgniarka Kraju i Nauczycielka Położnictwa Health Personnel Training School (szkole kształcącej personel służby zdrowia) w Mogadiszu w Somalii,
1963-65 członkini-założycielka i sekretarz generalna Somalijskiego Towarzystwa Czerwonego Półksiężyca w Mogadiszu w Somalii,
VIII.1967-X.1969 Gdy jej mąż był premierem podejmowała się wielu państwowych, społecznych i charytatywnych funkcji w Somalii i poza nią. Towarzyszyła mężowi podczas jego państwowych podróży zagranicznych do Stanów Zjednoczonych, Republiki Federalnej Niemiec, Wielkiej Brytanii i Włoch,
X.1969 po puczu marksistowskim przebywała, jako więźniarka polityczna, w areszcie domowym przez 6 miesięcy,
VII.1970-I.1972 właścicielka prywatnej apteki w Mogadiszu w Somalii,
I.1972-I.1977 Superintendent (nadzorczyni, inspektor) ds. położnictwa w Medina Hospital w Mogadiszu,
IV.1977-XI.1978 pierwsza w historii Somalii kobieta-dyrektor departamentu w jednym z ministerstw. Objęła tę funkcję w Departamencie Rozwoju Zasobów Ludzkich w Ministerstwie Zdrowia i Pracy,
XI.1978-I.1984 Jej mąż był ambasadorem Somalii w sułtanacie Omanu,
II.1984-V.1986 pomysłodawczyni i twórczyni pierwszego prywatnego szpitala w Mogadiszu (EDNA MATERNITY HOSPITAL),
- przewodnicząca Organizacji na rzecz Ofiar Tortur w Somalilandzie,
- członkini Rady Uniwersytetu Hargeysa,
- członkini Regionalnej Komisji (Zarządu, Board) Zdrowia w Ministerstwie Zdrowia Somalilandu,
- członkini zarządów różnych innych organizacji charytatywnych w Somalilandzie włączając Instytut Badań Praktycznych,
- założycielka nowego szpitala “ Edan Adan Maternity Hospital” w Hargeisie, stolicy Somalilandu,
- przewodnicząca Międzynarodowego Stowarzyszenia Studiów Somalijskich,
- była minister opieki rodzinnej i rozwoju społecznego?
30.VII.2003-początek VIII.2006 minister spraw zagranicznych Somalilandu i zarazem pierwsza kobieta-minister w historii tego kraju.
Obecnie jest wdową. Oprócz somalijskiego biegle włada angielskim i francuskim. Nieco gorzej posługuje się włoskim i arabskim. Jest pionierką w walce przeciwko obrzezaniu kobiecych narządów płciowych. Intersuje się kwestiami związanymi z płcią kulturową (gender) i prawami człowieka, a szczególnie gdy dotyczy to kobiet i dzieci w krajach rozwijających się. Jej hobby to: filatelistyka, numizmatyka, somalijska poezja tradycyjna i muzyka jazzowa. W wolnych chwilach uprawia chód sportowy i golfa.