MINISTROWIE SPRAW ZAGRANICZNYCH
WICEPREMIERZY 1991-2000 
KOBIETY P.O.-PREMIERA

Billie Antoniette Miller

Urodziła się 08.I.1944 r. na Barbadosie. Jej, nie żyjący już, ojciec,  Frederick Edward Miller, był parlamentarzystą i ministrem zdrowia i spraw społecznych w latach 1956-61. Jej matka, Mildred Miriam (z domu Lashley) była pielęgniarką. Kształciła się na Queen’s College na Barbadosie, w King’s College w Durham University oraz ukończyła prawo w Council of Legal Education w Wielkiej Brytanii. W roku 1968 weszła w skład palestry Anglii i Walii, a w 1969 r. - Barbadosu. W latach 1969-1976 i 1987-1994 prowadziła praktykę adwokacką. Jest bardzo aktywna na polu organizacji obywatelskich i pozarządowych. Jako pierwsza kobieta została przewodniczącą Stowarzyszenia Parlamentarnego  Commonwealthu (w latach 1996-99) i oddziału Międzyamerykańskiego Banku Rozwoju pod nazwą Rozwój Kobiet. Pełniła funkcję przewodniczącej Federacji Planowanego Rodzicielstwa na półkuli zachodniej (wchodziła także w skład jej Rady Centralnej). Była także przewodniczącą międzyamerykańskiej parlamentarnej grupy ds. populacji i rozwoju oraz przewodniczącą Rady Ministrów Afryki, Karaibów i Pacyfiku. Weszła także w skład Komisji Doradczej Funduszu Ludnościowego ONZ ds. Działań Dotyczących Kobiet. Od 1975 do 1976 r. była członkinią Międzynarodowej Federacji Kobiet-Prawniczek, a w latach 1990-92 wchodziła w skład Doradczej Grupy Commonwealthu ds. Praw Człowieka. Karierę polityczną rozpoczęła w 1976 r., kiedy to została wybrana do Izby Zgromadzenia (niższej w parlamencie) z okręgu Bridgetown w wyborach dodatkowych. Parę miesięcy później powtórzyła swój sukces podczas wyborów powszechnych. Była ministrem zdrowia i ubezpieczeń społecznych w latach 1976-81 jako pierwsza w historii kraju kobieta-członkini Gabinetu. Po ponownie wygranych wyborach w 1981 r. została ministrem edukacji, a w 1985 r. dodano jej jeszcze tekę ministra kultury. Musiała odejść z obu tych stanowisk po tym, gdy jej partia, Partia Pracy Barbadosu, przegrała wybory parlamentarne w 1986 r., a pani Miller została mianowana do Senatu, gdzie została liderem opozycji. W 1991 r. ponownie została członkinią Izby Zgromadzeń i w latach 1993-94 była tam zastępczynią lidera opozycji. Po wygranych przez Partię Pracy wyborach z IX.1994 r. została wicepremierem, ministrem spraw zagranicznych i liderem Izby Zgromadzenia. W latach 1995-99 była także ministrem turystyki i handlu międzynarodowego, a w 1999 r. doszła jej jeszcze teka ministra handlu zagranicznego. 26.V.2003 r. przestała być wicepremierem, ale zachowała stanowisko ministra spraw zagranicznych. Funkcję wicepremiera objęła inna kobieta, minister spraw wewnętrznych Mia Mottley. W 2003 r. pani Miller otrzymała status i honorowy tytuł ministra-seniora. 26.III.2007 r., w trakcie nieobecności premiera i pani wicepremier, pełniła obowiązki premiera. 20.I.2008 r. przestała być członkinią rządu, ponieważ jej partia wcześniej przegrała wybory parlamentarne i utraciła władzę.