Berenike II Euergetis
Urodziła się ok. 267/266 r. p.n.e. jako córka Magasa (308-253), syna Berenike I i króla Cyreny, i Apamy, córki Antiocha I króla syryjskiego i Stratoniki, córki Fili I. Stosunki Magasa z przyrodnim bratem, królem Egiptu Ptolemeuszem II, układały się różnie. Ok. 300 r. p.n.e. Ptolemeusz I, ojciec Ptolemeusza II i ojczym Magasa, uczynił tego ostatniego namiestnikiem Cyreny. Magas zamierzał przejąć całą władzę po Ptolemeuszu I i w 275 r. p.n.e. ogłosił się królem Cyreny. Doszło wtedy do nie rozstrzygniętej wojny. W wyniku porozumienia pokojowego Berenike II została zaręczona z Ptolemeuszem III Euergetesem I, synem Ptolemeusza II i Arsinoe I. Związek ten miał gwarantować pokój między oboma państwami. Po śmierci Magasa (w 308 r. p.n.e.) do władzy w Cyrenie doszła jego żona Apame, która sprzeciwiała się sojuszowi z Egiptem. Jako księżniczka syryjska była bliżej związana z koalicją antyegipską i nie życzyła sobie powrotu Cyreny pod panowanie egipskie. Wezwała z Macedonii brata Antygonosa Gonatasa Demetriosa Pięknego. Ok. 259 r. p.n.e. doprowadziła do małżeństwa Demetriosa z Bereniką. Ten nie pozyskał jednak sympatii Cyrenejczyków i nawiązał romans z teściową. Niespełna piętnastoletnia Berenika postanowiła położyć kres tej sytuacji i stanęła na czele spisku. Przygotowano zasadzkę i Demetrios został zamordowany w łożu Apame. Berenike pozostawiła matkę przy życiu i sama objęła rządy nad Cyreną. W 246 r. p.n.e. poślubiła króla Egiptu, Ptolemeusza III Euergetesa I. Egipt i Cyrena zostały połączone unią personalną. Berenike imię własne wpisywała w kartusz królewski, używała imienia horusowego, nie znaleziono dotąd zapisu jej imienia tronowego. Mieli 5 dzieci: Ptolemeusza IV Filopatora, Magasa, Arsinoe III i Berenike oraz jeszcze jednego, nieznanego z imienia syna (Lizymach lub Aleksander ?). Współrządzili Egiptem w latach 246-222 p.n.e. Byli szczęśliwym i kochającym się małżeństwem. Królowa słynęła z dobroci i wrażliwości. Interesowała się życiem kulturalnym, przypisuje się jej między innymi otoczenie opieką sławnego poety Kallimacha. Obdarzono ją boską czcią już za życia. W 221 r. p.n.e. zamordował ją syn, Ptolemeusz IV Filopator.