Berengaria
Urodziła się 01.VI.1180 r. w Segovii. Była czwartym dzieckiem króla Kastylii Alfonsa VIII i królowej Eleonory Plantagenetki. W 1188 r. zaręczono ją z powodów politycznych z Konradem, księciem Rothenburga. Był on piątym synem cesarza niemieckiego Fryderyka I Barbarossy. Do tego małżeństwa nigdy nie doszło, gdyż narzeczony został zamordowany w 1196 r. Rok później, w Valladolid, Berengaria poślubiła króla Leónu Alfonsa IX. Ich dziećmi byli: Berengaria, Konstancja, Ferdynand III Święty, Eleonora i Alfons.
Papież Innocenty III w 1208 r. uznał ich małżeństwo za nieważne z powodu zbyt bliskiego pokrewieństwa. Wywołało to nienawiść między małżonkami. Berengaria z dziećmi wróciła do macierzystej Kastylii. Król Kastylii Alfons VIII, ojciec Berengarii, zmarł 05(06?).X.1214 r. Teoretycznie regentką w imieniu ich 10-letniego syna Henryka I była matka Eleonora. Królowa była jednak tak zdruzgotana po śmierci małżonka, że nie była w stanie rządzić. Funkcję tę pełniła za nią jej najstarsza córka Berengaria. Eleonora Plantagenetka zmarła 31.X.1214 r. Regentka walczyła z oporem części możnych. Bunt ten przerodził się w wojnę domową. Młody król zginął 06.VI.1217 r. na skutek tragicznego wypadku podczas zabawy.
Nową królową Kastylii została Berengaria. Zrzekła się ona szybko władzy w państwie na rzecz swojego syna, który w sierpniu jeszcze tego samego roku został koronowany w Valladolid na króla Kastylii. W latach 1217-1219 nadal rządziła Kastylią w imieniu syna jako regentka. Berengaria wspierała liczne działania skierowane przeciwko byłemu mężowi, królowi Leónu Alfonsowi IX. Ten zaś wydziedziczył ich syna Ferdynanda na korzyść swych córek, Sanchy II i Dulcynei I, z pierwszego małżeństwa z Teresą Portugalską. Alfons IX zmarł 24.IX.1230 r. Tytularnymi królowymi Leónu zostały Sancha II i Dulcynea I. Szlachta opowiedziała się za obiema siostrami. Kler z kolei był zwolennikiem unii Kastylii i Leónu. Doszło do negocjacji prowadzonych przez Teresę i Berengarię. Podpisały one "Traktat trzech", na mocy którego obie królowe Leónu zrzekały się tronu na rzecz Ferdynanda. Ten z kolei musiał wypłacić im za to duże odszkodowanie. Nowym władcą tego królestwa został Ferdynand, ostatecznie jednocząc Kastylię z Leónem.
Berengaria w 1230 r. była regentką Leónu w jego imieniu. Była najbliższą
polityczną doradczynią syna. Zaaranżowała jego małżeństwo z Elżbietą
Szwabską. Królowa utrzymywała bliskie stosunki ze swą siostrą, królową
Francji Blanką
Kastylijską. Zmarła 08.XI.1246 r. w klasztorze Santa
María la Real de Las Huelgas w Burgos.