Amanirenas
Była żoną i następczynią króla Teriteqasa. Miała z nim syna Akinidada i (być może) córkę Amaniszachete (która także mogła być jej siostrą lub tylko drugą żoną Teriteqasa). Rządziła Meroe (Kusz) w latach 40-10 p.n.e. W 24 r. p.n.e. jej wojska, wykorzystując kampanię rzymskiego prefekta Egiptu Eliusza Gallusa przeciwko Arabii, uderzyły na Dodekaschoinos, zajęły File, Asuan i Elefantynę w Egipcie, rozbiły trzy rzymskie kohorty i spustoszyły miasta. Jeszcze w tym samym roku rzymski wódz, Kajusz Petroniusz, zaatakował Nubię i doszedł do Napaty. Cofnął się potem aż do Qasr Ibrim (Primis), pozostawiając w tej twierdzy rzymską załogę. Teraz w tym miejscu ustanowiono południową granicę Imperium Rzymskiego. Po nieudanych próbach zdobycia Primis przez wojska Amanirenas w 21/20 r. p.n.e. doszło do bezpośrednich rokowań z cesarzem Oktawianem Augustem na Samos. Zawarty tam pokój był dla Meroe bardzo korzystny. Dodekaschoinos zostało w rękach Rzymian jako wojskowa strefa buforowa, granicę ustanowiono ponownie w Hiera Sycaminos (Maharraqa), Triakontaschoinos (także Qasr Ibrim) znalazło się w królestwie Kusz. Pakt zawarty na Samos pozostawał w mocy aż do schyłku III w. n.e. Następczynią królowej Amanirensa została królowa Amaniszachete.