Terken Khatun
Celaliye (Terken) Hatun była żoną sułtana Jalala ad-Dawlah Malik Shaha I. Była księżniczką z Kara-Hanli. Posiadała swój własny dywan (rząd). Była w opozycji w stosunku do wezyra Nizam ul-Mulka. Ona popierała na następcę tronu Marhuna, a on - Barkiyaruq. Nizam ul-Mulk został zamordowany 14.X.1092 r. 19.XI.1092 r. został otruty sułtan Malik Shah I. Rozpoczęły się walki o władzę w sułtanacie, które doprowadziły do jego rozbicia feudalnego na wiele małych emiratów i samozwańczych sułtanatów. Poplecznicy zmarłego wezyra ogłosili władcą Barkiyaruq. Sułtanka, walcząc o władzę dla swego 2-letniego syna Mahmuda, namówiła Ismaila, wuja sułtana i gubernatora Azerbejdżanu, do rebelii przeciwko nowemu władcy. W VIII.1093 r. młody sułtan pokonał rebeliantów koło Kerec. We IX-X.1093 r. Ismail został zabity. Terken nie poddawała się jednak. Wezwała władcę Syrii, Tutusa. Był on jednym z pretendentów do tronu w Isfahanie. W 1094 r. jej armia wysłana do Farsu została pokonana przez Turan-shaha. Terken Khatun zmarła we IX-X.1094 r. w Isfahanie. Miesiąc później zmarł jej syn.