KOBIETY-PREMIERZY TERYTORIÓW ZEWNĘTRZNYCH
PRZYWÓDCZYNIE PARTII

Stella Margaret Nomzamo Sigcau

Urodziła się 14.I.1937 r. w Lusikisiki jako córka wodza Botha Jongilizwe Sigcau z Wschodniego Pontolandu (1912-1978), który był prezydentem Transkei w latach 1976-1978. W 1954 r. ukończyła pedagogikę. W 1962 r. poślubiła Ronalda Tshabalalę, z którym ma troje (lub czworo, źródła nie są zgodne) dzieci, z których jedno zmarło w tragicznych okolicznościach. W politykę zaangażowała się w 1968 r. kiedy to wystartowała w wyborach parlamentarnych w Transkei. W latach 1970-1973 była  ministrem edukacji, a potem: ministrem spraw wewnętrznych (odpowiadała także za przemysł, handel i turystykę) w okresie 1973-1978 i 1979-1981, ministrem poczty i telekomunikacji (1981-1987). W 1987 r. była liderką Narodowej Partii Niepodległościowej Transkei. 05.X.1987 r., po puczu wojskowym, prezydent Transkei, Nyangelizwe Vulindlela Ndamase, powołał ją na urząd premiera. Już wkrótce, bo 30.XII tego samego roku, została obalona przez Radę Wojskową generała Bantu Holomisy, która zainicjowała kolejny przewrót. Od 1994 r. zasiadała w rządzie centralnym Republiki Południowej Afryki kierowanym przez Afrykański Kongres Narodowy. W latach 1994-1999 była ministrem przedsięwzięć publicznych i użyteczności, a od 1999 r. do 07.V.2006 r. stała na czele Ministerstwa Robót Publicznych.

CV:

Data i miejsce urodzenia: 14.I.1937 r., Wschodni Pontoland

najstarsza córka głównego wodza Botha Sigcau, byłego prezydenta Transkei

Stan cywilny: wdowa, jej mężem był Ronald Tshabalala (1962). Ma z nim troje dzieci, z których jedno zmarło w tragicznych okolicznościach

Obecnie zajmowane stanowiska:

minister robót publicznych w rządzie RPA (od 17.VI.1999 r. do 07.V.2006 r.)

członkini Kongresu Tradycyjnych Przywódców Południowej Afryki (Contralesa), obecnie kieruje jego dywizją ds. projektów

członkini Rady Wykonawczej Ligi Kobiet Afrykańskiego Kongresu Narodowego (ANCWL) w Natalu

przewodnicząca ANCWL w Transkei

Kwalifikacje akademickie:

dyplom nauczycielski, Lovedale Institute (1954)

stopień bakałarza, University of Fort Hare (1959)

Kariera:

nauczała w kilku szkołach w Natalu (1960 - 1968)

do polityki weszła w 1968 r., kiedy to ubiegała o mandat parlamentarny z Lusikisiki w wyborach parlamentarnych Transwalu

zanim Transkei otrzymało niepodległość zajmowała następujące stanowiska: ministra edukacji i robót publicznych, ministra spraw wewnętrznych (odpowiadała także za przemysł, handel i turystykę) oraz ministra poczty i telekomunikacji

przywódczyni Narodowej Partii Niepodległościowej Transkei (05.X.1987 r.)

trzecia premier Transkei (05.X-30.XII.1987 r.)

odsunięta od władzy przez jej ówczesnego szefa sił obronnych, generała Bantu Holomisę

minister przedsięwzięć (przedsiębiorstw?, Enterprises) publicznych w rządzie RPA (1994-16.VI.1999 r.)

Zmarła 07.V.2006 r. w Durbanie w prowincji KwaZulu-Natal.