PRZEWODNICZĄCE PARLAMENTÓW
1730-1980
WICEPREMIERZY 1991-2000
Simone Veil
Urodziła się 13.VII.1927 r.
w Nice. Jest córką Andre Jacoba, architekta, i jego żony Yvonne ( z domu
Steinmetz). W 1944 r., ze względu na swe żydowskie pochodzenie, została
zatrzymana wraz z matką i dwoma siostrami przez Gestapo i zesłana do obozów
koncentracyjnych w Oświęcimiu i Bergen-Belsen. Wszystkie jej siostry zmarły w
obozach. Kształciła się w liceum w Nice oraz ukończyła prawo na
uniwersytecie w Paryżu. 26.X.1946 r. wyszła za inspektora finansowego Antoine
Veila, z którym ma troje dzieci: Jeana, Claude-Nicolasa i Pierre'a-Francois. W latach 1957-70 pracowała w ministerstwie sprawiedliwości. W 1969 r. była
doradczynią techniczną w gabinecie ówczesnego ministra sprawiedliwości, Rene
Plevena. Potem pełniła następujące funkcje rządowe: ministra zdrowia
(27.V.1974-29.III.1977), ministra zdrowia i opieki społecznej
(29.III.1977-03.IV.1978), ministra zdrowia i rodziny (03.IV.1978-04.VII.1979)
oraz pierwszego wicepremiera i ministra spraw społecznych,
zdrowia, mieszkalnictwa i rozwoju miast (29.III.1993-18.V.1995). Przez 14 lat, w okresie 1979-93, zasiadała
w Parlamencie Europejskim z ramienia Centrum na rzecz Europy. W
okresie 13.VII.1979-19.I.1982 była
przewodniczącą Parlamentu Europejskiego. Od 1982 do 1984 r. kierowała tamtejszą
komisją ds. prawnych. W latach 1984-89