GUBERNATORKI GENERALNE 

Sian Seerpoohi Elias (1949-)

W 1970 r. ukończyła Uniwersytet Auckland, a 2 lata później - Uniwersytet Stanford w USA. Od 1972 r. pracowała w Turner Hopkins and Partners. W 1975 r. rozpoczęła praktykę adwokacką, a w 1988 r. została Radcą Królowej. W 1995 r. została członkinią Sądu Najwyższego. W III.1999 r. mianowano ją, jako pierwszą kobietę w historii Nowej Zelandii, Pierwszym Prezesem Sądu Najwyższego (Chief Justice). Została zaprzysiężona na tym stanowisku 17.V.1999 r. w Sądzie Najwyższym Auckland. Jest ona pierwszą zastępczynią gubernatora generalnego i pełni jej (jego) obowiązki podczas jej (jego) nieobecności lub niezdolności do sprawowania urzędu. Wtedy jej oficjalnym tytułem jest "Administrator of the Government". Sian Elias pełniła obowiązki gubernatora generalnego Nowej Zelandii między 22.III. a 04.IV.2001 r. tzn. między rezygnacją Michaela Hardie Boys'a a zaprzysiężeniem Silvii Cartwright. Od tego czasu na wszystkich najwyższych stanowiskach politycznych Nowej Zelandii były kobiety: głowa państwa - królowa Elżbieta II, gubernator generalny (jej reprezentantka) - Silvia Cartwright, Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego i zastępczyni gubernator generalnej - Sian Elias, premier - Helen Clark i spiker Izby Reprezentantów - (od 03.III.2005 r.) Margaret Wilson. Przypomnijmy także, że  W latach 1999-2001 liderką opozycji była była premier Jennifer Shipley. W parlamencie kobiety stanowią 28.3%. Ponownie obowiązki gubernatora generalnego pełniła w okresie 04-23.VIII.2006 po odejściu z urzędu pani Cartwright i przed zaprzysiężeniem jej następcy.