KANDYDATKI NA WICEPREZYDENTA

Sarah Tilghman Hughes

Urodziła się 02.VIII.1896 r. w Baltimore w stanie Maryland jako córka Jamesa i Elizabeth Haughton Tilghman. Wraz ze swoim bratem Richardem w nowoczesnym domu, gdzie kładziono nacisk na rozwój dzieci. Po 2 latach nauki w Winston Salem Academy w stanie Karolina Północna, Sarah rozpoczęła studia prawnicze. W 1919 r. przeprowadziła się do Waszyngtonu. Wieczorami uczęszczała na George Washington University, a dniami pracowała jako policjantka. W 1922 r. wraz z mężem George Hughesem (którego poznała w czasie studiów), przeniosła się do Dallas w Teksasie. W trakcie następnych 8 lat prowadziła swoją praktykę prawniczą o raz brała aktywny udział w kampaniach politycznych Partii Demokratycznej. W 1924 r. National Federation of Business and Professional Women (BPW) rozpoczęła ponadpartyjną kampanię "Kobieta na wiceprezydenta". Na konwencji Partii Demokratycznej panie zgłosiły kandydatkę na ten urząd - sędzinę Sarę Tilghman Hughes. Tym razem się nie udało. Od 1930 r. przez 3 kadencje zasiadała w teksańskiej Izbie Reprezentantów. W 1935 r. została mianowana przez gubernatora Teksasu Jamesa Allreda sędzią w 14-ym Dystrykcie Sądowym w Dallas. Przez to stała się pierwszą kobietą na tym stanowisku w tym stanie. Zasiadała tam do 1960 r. Podczas swej kadencji szczególnie interesowała się prawami kobiet. W 1946 r. bez sukcesu ubiegała się o nominację Partii Demokratycznej na kandydatkę do Kongresu Stanów Zjednoczonych. W 1952 r. jej nazwisko pojawiło się ponownie wśród kandydatów na wiceprezydenta na konwencji Demokratów w Chicago. W 1961 r. prezydent Kennedy mianował ją, jako pierwszą kobietę, federalnym sędzią w dystrykcie w Teksasie. 17.X.1961 r., podczas ceremonii w Dallas, objęła swe obowiązki jako federalny sędzia w Północnym Dystrykcie Teksasu. 22.XI.1963 r., po zamordowaniu prezydenta Kennedy' ego, w samolocie dokonała zaprzysiężenia jego następcy, Lyndona B. Johnsona. Prasa spekulowała potem, że będzie kandydatką do Sądu Najwyższego. Udzielała się aktywnie m.in. w Amerykańskim Stowarzyszeniu Kobiet z Uniwersyteckim Wykształceniem. Na emeryturę przeszła w 1975 r., ale aż do roku 1982 r. odgrywała bardzo twórczą rolę jako sędzia o statusie seniora. Zmarła w 1985 r. po kilkuletniej chorobie.