Matylda Szwabska
Urodziła się ok. 988 r. Była najstarszą córką księcia Szwabii Hermanna II i Gerbergi Burgundzkiej. Jej siostrą była cesarzowa Gizela Szwabska. Około 1002 r. jej mężem został książę Konrad I z Karyntii. Ich dziećmi byli: książę Konrad II z Karyntii, biskup Bruno z Würzburga, nieznana z imienia córka i być może syn o imieniu Wolfram. Konrad I zmarł 12.XII.1011 r. Około 1014 r. ponownie wyszła za mąż za księcia Górnej Lotaryngii, Fryderyka II. Z tego związku pochodzili: książę Górnej Lotaryngii Fryderyk III, Zofia i Beatrix. Tymczasem skomplikowała się sytuacja polityczna w Niemczech. Po bezpotomnej śmierci Henryka II w 1024 r. i wygaśnięciu w ten sposób dynastii Liudolfingów w Rzeszy doszło do rozłamu. Wprawdzie królem Niemiec obrano Konrada II (był praprawnukiem po mieczu samego Ottona I Wielkiego),ale nie chcieli się z tym wyborem pogodzić liczni niemieccy feudałowie, zwłaszcza ze Szwabii i Lotaryngii . Opozycjoniści, na czele których stanął książę Szwabii Ernest , Fryderyk lotaryński i jego żona Matylda szwabska. Przywódcy buntu przeciągnęli na swoją stronę Mieszka II .Niepoślednią rolę odegrała z pewnością Matylda. Ok. 1027 r. podarowała ona królowi polskiemu księgę pt. „ Liber officiorum quem Romanum appellant „ Zdobiła ją miniatura z wizerunkiem Mieszka i Matyldy .Do dzieła dołączono list od księżnej pełen komplementów pod dla polskiego władcy. Fryderyk II zmarł 13.V.1026 lub 1027 r. Prawdopodobnie jeszcze w tym samym roku trzecim mężem Matyldy został Esiko, hrabia von Ballenstedt. Owocami tego małżeństwa byli Adalbert i Adelajda. Księżna Matylda Szwabska zmarła 29.VII.1031 lub 1032 r.