Matylda
Urodziła się około 1200 r. jako najmłodsza córka króla Portugalii Sancho I Kolonizatora i królowej Dulce Berengarii. W 1215 r. wyszła za mąż za króla Kastylii Henryka I. Oboje małżonkowie byli bardzo młodzi i związek nie został skonsumowany. Unieważniono go już w 1216 r.
26.III.1211 r. zmarł król Portugalii Sancho I, ojciec Matyldy. W testamencie zapisał swym córkom Matyldzie, Teresie i Sanchy część ziem. Matylda i Sancha miały ponadto prawo używać tytułu królowych Portugalii. Własnością Matyldy miał być zamek Seia, pozostałości miasta, przychody z niego i klasztor Bouças. Tym zapisom sprzeciwił się nowy król Portugalii i brat Matyldy, Alfons II Otyły. Bał się on decentralizacji kraju. Wybuchła wojna domowa, w której infantki wsparła część szlachty, Kastylia oraz Leon. Alfons nie poniósł klęski dzięki interwencji papieskiej, która za cenę wielkich odszkodowań pozwoliła utrzymać całość państwa i zasadę władzy królewskiej nad wszystkimi terenami kraju. Alfons II zmarł 25.II.1223 r. Jego syn i następca, Sancho II, uznał prawa ciotek do niektórych zapisanych im ziem, ale zażądał od nich, by zrzekły się tytułów królowych. Tak też się stało i w tym samym roku podpisano traktat pokojowy.
Matylda wstąpiła później do zakonu cysterek i założyła klasztor Arouca. Zmarła 01.V.1256 r. w klasztorze Rio Tinto niedaleko Porto. 27.VI.1793 r. została beatyfikowana przez papieża Piusa VI. W kalendarzu katolickim wspomina się ją 02.V. Błogosławionymi są także jej siostry Sancha i Teresa.