Maria z Blois
Urodziła się w 1323 r. jako córka Gwidona I z Blois-Châtillon, hrabiego Blois, i Małgorzaty Walezjuszki, siostry króla Francji Filipa VI. W 1334 r. Maria poślubiła księcia Górnej Lotaryngii Rudolfa I Walecznego. Dziećmi tej pary były bliźnięta zmarłe przed 31.VII.1343 r. oraz Jan I. Rudolf I zginął 26.VIII.1346 r. w bitwie pod Crécy. Wdowa po nim do 1353 r. rządziła Górną Lotaryngią jako regentka w imieniu ich syna. Wszczęła w 1347 r. konflikt z Adhémarem de Monteil, biskupem Metzu. W 1347 r. i 08.XI.1348 r. podpisywała traktaty pokojowe z hrabiną-regentką Baru, Jolanta Flandryjska. W 1350 r. doszło między nimi do wojny, do której wmieszali się biskup Metzu oraz Jan, hrabia de Salm et Waléran i Deux-Ponts (po stronie Marii). Maria i Jan zniszczyli Barrois. W odwecie Jolanta Flandryjska i Adhémar de Monteil napadli na obrzeża Nancy. Pokój zawarto dzięki mediacji papieża Klemensa VI 14.VIII.1351 r. W tym samym roku Maria poślubiła Ferdynanda, hrabiego Linange. Księżna Maria zmarła w 1363 r. lub 1380 r.