Konstancja Opolska
Urodziła się około 1256 r. jako córka księcia opolskiego Władysława i księżniczki wielkopolskiej Eufemii Odonicówny. W 1278 r. poślubiła księcia wrocławskiego Henryka Probusa. Przed 1288 r., z powodu rzekomej bezpłodności Konstancji, doszło do rozwodu. Konstancja wróciła do braci. Osiadła w Raciborzu u Przemysława i jego żony Anny Czerskiej. Z rodziną brata mieszkała do 1337. Po śmierci księżnej Anny, po 13.VII.1324 r., otrzymała od swego bratanka księstwo wodzisławskie (Wodzisław Śląski). Spędziła tam ostatnie 14 lat swego życia, ciesząc się wielki szacunkiem a nawet czcią swych poddanych. Zmarła w sędziwym wieku w 1351 r. na dżumę.
Źródła:
1. red. Stanisław Szczur, Krzysztof Ożóg, Piastowie. Leksykon biograficzny, Kraków 1999.