KOBIETY-PREMIERZY
WICEPREMIERZY 1991-2000
PRZYWÓDCZYNIE PARTII

Jóhanna Sigurðardóttir

Urodziła się 04.X.1942 r. w Reykjaviku jako córka Sigurðura Egilla Ingimundarsona (1913-1978) i Karítas Guðmundsdóttir (1917-1997). Jej ojciec był parlamentarzystą z ramienia Partii Socjaldemokratycznej i działaczem w związkach zawodowych. Jeden z dziadków zakładał Dagsbrun, największy związek robotniczy w Islandii, a jedna z babć była członkinią zarządu Framsokn, kobiecego związku zawodowego. W 1960 r. Jóhanna ukończyła Islandzkie Kolegium Handlowe. W latach 1962-1971 była stewardessą w Loftleiðir (poprzedniku Icelandair). Od 1971 do 1978 r. była pracownicą biurową w firmie produkującej opakowania. Działała w związkach zawodowych. W latach 1966 i 1969 kierowała Islandzkim Stowarzyszeniem Członków Załóg, w którego władzach zasiadała w okresie 1966-1969. W 1975 r. stała na czele Svölurnar, Stowarzyszenia Byłych Stewardess. Członkinią zarządu tego związku zawodowego była w okresie 1974-1976. W latach 1976-1983 zasiadała w zarządzie Związku Pracowników Handlowych.

Od 1978 r. nieprzerwanie zasiada w Alþingu (parlamencie) z okręgu Reykjavik. W latach 1979 i 1983-1984 była wiceprzewodniczącą parlamentu. W okresie 1980-1985 brała udział w kongresach Międzynarodowej Unii Parlamentarnej (IPU). Od 1983 do 1986 r. pełniła funkcję zastępczyni szefa frakcji parlamentarnej Partii Socjaldemokratycznej. W latach 1984-1993 piastowała stanowisko wiceprzewodniczącej tej partii. W okresie 08.VII.1987-24.VI.1994 r. była ministrem spraw społecznych (w okresie 1991-24.VI.1994 - numerem 3 w rządzie). W 1994 r. przegrała walkę o przywództwo Partii Socjaldemokratycznej i utworzyła partię Þjóðvaki ("Przebudzenie Narodowe" lub "Ruch Narodowy"), na czele której stanęła osobiście w 1995 r. W wyborach parlamentarnych z 1995 r. Þjóðvaki zdobyła 7.2% głosów i cztery mandaty poselskie. Jóhanna Sigurðardóttir kierowała klubem parlamentarnym Þjóðvaki w okresie 1995-1996. W latach 1996-2003 była członkinią delegacji islandzkiej do Międzynarodowej Unii Parlamentarnej (IPU). W 1999 r. zawarła koalicję wyborczą z Partią Socjaldemokratyczną, komunistycznym Sojuszem Ludowym i feministyczną Listą Kobiet. W 2000 r. te ugrupowania, wraz z innymi małymi partiami, połączyły się w jedną lewicową partię - Sojusz Społeczny. Trzy lata później pani Sigurðardóttir ponownie została wiceszefową Alþingu. W wyborach parlamentarnych z 12.V.2007 r. Sojusz zajął drugie miejsce z 18. mandatami poselskimi i 26.8% głosów. Zawiązał koalicję rządową ze zwycięską Partią Niepodległości. 24.V.2007 r. powołano nowy rząd Geira Haarde, w którym Jóhanna Sigurðardóttir ponownie objęła tekę ministra spraw społecznych i i bezpieczeństwa socjalnego. Była najpopularniejszą członkinią tego rządu - w XII.2008 r. cieszyła się poparciem 73% respondentów. W latach 2003-2007 wchodziła w skład delegacji Islandii do Zgromadzenia Parlamentarnego Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie.

26.I.2009 r. wskutek kryzysu gospodarczego i protestów społecznych doszło do rozwiązania koalicji i upadku rządu premiera Haarde. Wcześniej proponował on, że odejdzie i na stanowisku premiera zastąpi go pani Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir, dotychczasowa minister edukacji, nauki i kultury. Socjaldemokraci nie zgodzili się na to. 27.I.2009 r. prezydent Ólafur Ragnar Grímsson powierzył misję stworzenia nowego gabinetu pani Ingibjörg Sólrún Gísladóttir, szefowej socjaldemokratów i dotychczasowej minister spraw zagranicznych. Ta już wcześniej oznajmiła, iż z powodu nowotworu mózgu nie zostanie szefową rządu i wyznaczyła na to stanowisko właśnie Jóhannę Sigurðardóttir. W ciągu kilku dni powstał nowy lewicowy gabinet pod przewodnictwem Sojuszu, w koalicji z Ruchem Zieloni-Lewica i z poparciem Partii Postępu, który rządził do czasu wcześniejszych wyborów parlamentarnych. Jóhanna Sigurðardóttir 01.II.2009 r. została pierwszą w historii Islandii kobietą-premierem. W jej 10-osobowym rządzie było 5 kobiet (włączając również panią premier) i 5 mężczyzn. 28.III.2009 r. pani premier zdobyła 98% głosów w wyborach na nową przewodniczącą Sojuszu Społecznego. Przyspieszone wybory parlamentarne odbyły się 25.IV.2009 r. Zgodnie z przewidywaniami wybory wygrała lewica. Pierwsze miejsce przypadło Sojuszowi, który uzyskał 29.8% głosów. Koalicyjny Ruch Zielonych zajął trzecie miejsce z 21,7% głosów. W nowo wybranym parlamencie zasiadł najwyższy w dotychczasowej historii Islandii odsetek kobiet - 43% (27 mandatów). 10.V.2009 r. nastąpiło oficjalne zaprzysiężenie drugiego gabinetu premier Sigurðardóttir.

Pierwszym mężem szefowej islandzkiego rządu 28.II.1970 r. został bankier Þorvaldur Steinar Jóhannesson. Mają dwóch synów: Sigurðura Egilla (ur. 1972 r.) i Davíða Steinara (ur. 1977 r.). Jóhanna Sigurðardóttir rozwiodła się z nim. 15.VI.2002 r. zalegalizowała swój związek partnerski z Jóníną Leósdóttir, powszechnie znaną w Islandii dramatopisarką. Synem pani Leósdóttir jest Gunnar Hrafn (ur. 1981 r.). Pani Sigurðardóttir ma pięciu wnuków i jedną wnuczkę. Niezwykle ceni sobie życie rodzinne i jest bardzo oddaną babcią dla swych wnucząt. 28.VI.2010 r. wstąpiła w związek małżeński z Jóníną Leósdóttir. Przed nią żaden premier na świecie nie miał współmałżonka tej samej płci.