Jadwiga Bawarska
Urodziła się około 938/939/940/945 r. jako córka księcia Bawarii Henryka I i Judyty. Nie zgodziła się wyjść za mąż za cesarza bizantyńskiego Romana II. W 954 r. zawarła małżeństwo z księciem szwabskim Burchardem III, z którym nie miała potomstwa. Około 970 r. małżonkowie ufundowali klasztor świętego Jerzego na zamku Hohetwiel. Księżna owdowiała 11.XI.973 r. W cesarskich dokumentach jest nawet określana jako "dux" (książę). Po śmierci męża zaangażowała się w politykę. Cesarz Otto II przekazał pozostawione przez Burcharda księstwo swojemu bratankowi - również noszącemu imię Otto. Wywołało to niezadowolenie możnowładców szwabskich i bawarskich, na czele których stanął właśnie Henryk II Kłótnik - brat Jadwigi. Ona sama wspierała cesarza, któremu poleciła mnicha Ekkeharda z Sankt Gallen jako wychowawcę następcy tronu (przyszłego Ottona III). Otton II zmarł 07.XII.983 r. Od tego czasu księżna wspierała swego brata w jego walce o koronę Niemiec. Walkę tę przegrali rok później. Od tego czasu Jadwiga straciła swoje wpływy polityczne. Zmarła 26 lub 28.VIII.994 r. na zamku Hohetwiel.