KOBIETY-PREMIERZY
KANDYDATKI NA PREZYDENTA 2004- 

Iveta Radičová

Urodziła się 07.XII.1956 r. w Bratysławie. Tam też spędziła swoje dzieciństwo i młodość. W 1979 r. ukończyła socjologię na Uniwersytecie Komeńskiego w Bratysławie. Dwa lata później obroniła tam doktorat, a w 1986 r. uzyskała habilitację w Słowackiej Akademii Nauk. W 1990 r. kształciła się na Uniwersytecie Oksfordzkim w Wielkiej Brytanii. W 1997 r. została docentem, a w 2005 r. - profesorem na Uniwersytecie Komeńskiego. W latach 1979-1989 była zatrudniona w Instytucie Socjologii Słowackiej Akademii Nauk. Od 1990 do 1993 r. wykładała socjologię, a w okresie 1997-2005 nauki polityczne na macierzystej uczelni. W latach 1993-1997 wykładała na Universitas Istropolitana w Bratysławie. Od 2005 r. do 2007 r. piastowała stanowisko dziekana Wydziału Socjologii na Uniwersytecie Konstantyna Filozofa w Nitrze. W latach 1992-2005 była dyrektorem wykonawczym Fundacji SPACE – Centrum Analizy Polityki Społecznej. Wykładała na uniwersytetach w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Szwecji, Finlandii i Austrii. Była również ekspertem Komisji Europejskiej do spraw polityki społecznej.

W latach 1990-1992 należała do ruchu Społeczeństwo Przeciwko Przemocy. Obecnie jest członkinią Słowackiej Unii Chrześcijańskiej i Demokratycznej - Partii Demokratycznej (SDKÚ-DS). W okresie 15.X.2005-04.VII.2006 była ministrem pracy, spraw socjalnych i rodziny w rządzie Mikuláša Dzurindy. Od 04.VII.2006 r. zasiadała w słowackiej Radzie Narodowej (parlamencie). Została wiceprzewodniczącą Komisji Spraw Społecznych i Mieszkalnictwa. W tym samym roku objęła stanowisko wiceszefowej swej partii.

21.III.2009 r. była kandydatką na prezydenta Słowacji. Poparły ją wszystkie partie opozycyjne: rodzima SDKÚ-DS, Partia Węgierskiej Koalicji oraz Chrześcijański Ruch Demokratyczny. W pierwszej turze wyborów zajęła drugie miejsce z 38.05 % głosów. 04.IV.2009 r., w drugiej turze, zmierzyła się z prezydentem Iwanem Gaszparowiczem. Ponownie zajęła wtedy drugie miejsce z 44.5% głosów. W trakcie kampanii publicznie oświadczyła, że „to, co się w społeczeństwie uznaje za moralne lub nie, jest kwestią umowy społecznej”. Mówiła o aborcji oraz o tym, że stosunek Kościoła do aborcji ma swoje ścisłe ograniczenia, a mianowicie: państwo bezwyznaniowe, konstytucja, prawa obywatelek i obywateli. Wkrótce po wygłoszeniu owej deklaracji w sprawie moralności i aborcji przedstawiciele Kościoła katolickiego zaczęli kwestionować kandydaturę Radičovej. W Bańskiej Bystrzycy biskup Rudolf Baláž implicite przyrównał ją do Hitlera. 21.IV.2009 r., podczas sesji Rady Narodowej, zagłosowała za swą koleżankę Tatianę Rosovą. 23.IV.2009 r. oddała mandat poselski.

28.II.2010 r. SDKU wybrała ją na przywódczynię opozycji. 12.VI.2010 r., podczas wyborów parlamentarnych, była oficjalną kandydatką swej partii na premiera. W wyborach z 12 czerwca 2010 cztery partie opozycyjne wobec rządu Roberta Fico uzyskały większość w parlamencie, a sama Iveta Radičová odnowiła mandat poselski. W wyniku porozumienia między partiami została wyznaczona na funkcję premiera nowego koalicyjnego rządu. 23.VI.2010 r. prezydent Ivan Gašparovič desygnował ją na stanowisko premiera Słowacji i powierzył misję sformowania gabinetu. 06.VII.2010 r. cztery partie (SDKÚ-DS, Wolność i Solidarność, Ruch Chrześcijańsko-Demokratyczny i węgierski Most–Híd) podpisały porozumienie koalicyjne. 08.VII.2010 r. Iveta Radičová została zaprzysiężona przez prezydenta Ivana Gašparoviča na stanowisku premiera. Jest pierwszą szefową rządu w historii Słowacji. Jej gabinet został zaprzysiężony 09.VII.2010 r.

Mężem pani Radičovej był scenarzysta i aktor komediowy Stano Radič (07.V.1955-08.IV.2005), z którym ma córkę Ewę. W latach 2006-2009 była związana z Jánem Riapošem, tenisistą i przewodniczącym Słowackiej Rady Paraolimpijskiej. Tatrzańska Tygrysica, jak nazwała ją prasa, mówi płynnie po angielsku i rosyjsku oraz rozumie po polsku i niemiecku.