Ingegerd Birgersdotter
Urodziła się około 1180 r. jako córka jarla Birgera Brosy z z rodu Bjälbo i Birgitty Haraldsdotter, byłej królowej Szwecji. W 1200 r. poślubiła króla Szwecji Swerkera II Młodszego. Ich jedynym dzieckiem był Jan I Swerkersson (król Szwecji w latach 1216-1222). Królowa odgrywała ważną rolę w polityce dzięki swoim koneksjom rodzinnym. W 1202 r., po śmierci Birgera Brosy, wraz z mężem doprowadziła do tego, że ich roczny syn został dziedzicem i wodzem rodu Bjälbo na mocy jej praw. Dwa lata później Swerker pokłócił się z jej rodziną, która stanęła po stronie wrogiego mu klanu Erykidów. W 1205 r., po bitwie pod Älgaras (zwycięskiej dla Swerkera), ród Bjälbo zerwał wszelkie kontakty także z Ingegerdą. Ta bezskutecznie starała się doprowadzić do pojednania. W 1208 r. Swerker utracił władzę nad Szwecją i musiał uchodzić do duńskiej Skanii. Swerker nie pogodził się z porażką i w 1210 roku powrócił do Szwecji, gdzie jednak 17.VII poległ w bitwie pod Gestilren. Dalsze losy Ingegerdy nie są pewne. Historycy sugerują, że resztę swojego życia spędziła u swego brata Magnusa w Skanii lub Danii. Zmarła 07.IV być może w 1230 r.