SZEFOWE RZĄDÓW LOKALNYCH 1991-2000

Heide Simonis

Urodziła się 04.VII.1943 r. w Bonn. W 1962 r. wyszła za mąż za prof. Udo Ernsta Simonisa. Po ukończeniu gimnazjum dla dziewcząt studiowała nauki społeczne i socjologię na uniwersytetach w Erlangen, Nürnberg i Kiel. W 1967 r. uzyskała dyplom ekonomisty. W latach 1967-68 pracowała jako lektorka języka niemieckiego na Uniwersytecie Lusaki w Zambii. Potem pracowała w Instytucie Finansowym w Kiel (1969/70), w Instytucie Goethego oraz w firmie "Triumph International" w Tokio (1970/72), doradczyni zawodowa dla abiturientów i studentów w Urzędzie Pracy w Kiel  (1972/76). W 1969 r. zapisała się do Socjaldemokratycznej Partii Niemiec (SPD). W latach 1972-76 była członkinią okręgowego zarządu SPD w Kiel. Od 1971 do 1976 r. należała do Zgromadzenia Doradczego w Kiel. W latach 1976-1988 zasiadała w federalnym Bundestagu. Od 1992 r. jest członkinią Landtagu (parlamentu) w Schlezwiku-Holsztynie. Od XI.1993 r. zasiada we władzach SPD. Od 01.VI.1988 do 19.V.1993 r. była ministrem finansów w krajowym (landowym) rządzie. W okresie 10.III-19.V.1993 sprawowała funkcję wicepremiera. Od 19.V.1993 r. była premierem Szlezwika-Holsztynu, pierwszą kobietą na takim stanowisku w historii Niemiec. Od 2000 r. jej wicepremierem i zarazem ministrem sprawiedliwości była także kobieta, Annemarie Lütkes, szefowa landowego Sojuszu 90/Zielonych. W skład gabinetu pani Simonis wchodziło 5 kobiet i czterech mężczyzn. W wyborach z 20.II.2005 r. jej Socjaldemokratyczna Partia Niemiec zdobyła 38,7% głosów (29 mandatów), a koalicyjny Sojusz 90/Zieloni - 6,2% (4 mandaty). Zwyciężyła Chrześcijańsko-Demokratyczna Unia Niemiec (CDU), która uzyskała 40,2% głosów (30 mandatów), a Wolna Partia Demokratyczna (FDP) zdobyła 6,6% głosów (4 mandaty). Do Landtagu wszedł także Związek Wyborców Południowego Szlezwiku (SSW) zdobywszy 3,6% głosów (2 mandaty). Początkowo w Szlezwiku-Holsztynie liczono na powołanie rządu mniejszościowego socjaldemokratów z SPD i ekologów z Zielonych, wspieranych w legislatywie głosami ugrupowania duńskiej i fryzyjskiej mniejszości, czyli Południowszlezwickiego Związku Wyborców - SSW. Koncepcja ta spotkała się jednak z krytyką chadeków z CDU, których zdaniem mniejszości nie powinny rozstrzygać o powołaniu rządów. Patowa sytuacja wynikła dlatego, że ani obóz chadeków i liberałów, ani socjaldemokratów i "zielonych" nie był w stanie sformować rządu bez głosów deputowanych z SSW. W marcu podjęto kilkukrotną próbę powołania na stanowisko szefowej rządu dotychczasowej pani premier - Heide Simonis z SPD. Każdorazowo jednak nie uzyskiwano niezbędnej większości, bo jeden z deputowanych SPD, Zielonych bądź SSW wstrzymał się od głosu; w ten sposób pani Simonis otrzymywała de facto tyle samo głosów co Peter Harry Carstensen - w efekcie liderka socjaldemokratów zrezygnowała z dalszego ubiegania się o fotel premiera, a CDU i SPD podjęły negocjacje zakończone powołaniem "wielkiej koalicji". 27.IV.2005 r. nowym premierem Szlezwika-Holsztynu został Peter Harry Carstensen - lider chadeków. Jego zastępczynią i zarazem ministrem oświaty i kobiet została socjaldemokratka Ute Erdsiek-Rave.