Gunnhild Matka Królów
Urodziła się około 910 r. jako córka króla Danii Gorma I Starego i królowej Tyry Danebod. Są też tacy, którzy twierdzą, że jej ojcem był Ozur Toti z Halogalandu. Wyszła za mąż za króla Norwegii Eryka I Krwawego Topora. Z tego związku pochodzili: Gamle, Guthorm, Harald II Szara Opończa, Ragnfrod, Ragnhild Erikdotter, Erling, Gudrod i Sigurd Sleva. Eryk zginął w bitwie pod Stainmore w 954 r. Po śmierci męża wraz z synami schroniła się w Danii, gdyż nowym władcą został Haakon I Dobry. W 961 r. władzę w Norwegii objął jej syn, Harald II Szara Opończa. Wraz z nim wróciła Gunhild i, według Heimskringla, zdominowała dwór i "bardzo wtrącała się w sprawy państwa". Harald II zginął w 976 r. z rozkazu króla Danii Haralda I Sinozębego. Królowa znów musiała udać się na wygnanie wraz z swymi synami Ragnfrodem i Gudrodem. Tym razem osiadła na Orkadach, gdzie usiłowała przejąć władzę z rąk swego zięcia, jarla Arnfinna Thorfinnssona i jego braci. Wróciła do Norwegii około 977 r. i została zamordowana z rozkazu króla duńskiego Haralda I Sinozębego.