SZEFOWE RZĄDÓW LOKALNYCH 2001- 

Frances Beatrice Marshoff

Urodziła się 17.IX.1957 r.

Edukacja:

1975 zdała maturę na pierwszym miejscu i z wyróżnieniem w Dr Blok Senior Secondary School w Heidedal w Bloemfontein,
- zdobyła dyplom akuszerki,
- zdobyła dyplom z intensywnej opieki pielęgniarskiej,
- ukończyła Operation Threatre Nursing Science.

Kariera:

1977-1982 pracowała jako zawodowa pielęgniarka w Johannesburgu,
- potem zaangażowała się w działalność polityczną,
- działała w różnych komitetach regionalnych i prowincjonalnych,
- członkini Stowarzyszenia Pracowników Służby Zdrowia,
- członkini Południowoafrykańskiej Organizacji Służb Zdrowia i Społecznych,
- członkini komitetów (parlamentarnych?) ds. fiansów, zdrowia i rachunków publicznych,
1994- członkini Zgromadzenia Narodowego z ramienia Afrykańskiego Kongresu Narodowego (ANC),
- działała w parlamentarnych komitetach finansów i rachunków publicznych,
- działała w parlamentarnym komitecie ds. zdrowia,
- członkini Tymczasowego Komitetu Urządzającego Służbę Zdrowia i Opiekę Społeczną prowincji Wolne Państwo,
- członkini Społecznego Komitetu Zdrowotnego prowincji Wolne Państwo,
- członkini-założycielka National Education Health and Allied Workers Union (NEHAWU) - narodowego związku zawodowego pracowników służby zdrowia i zawodów z nią związanych - w prowincji Wolne Państwo,
1998- przewodnicząca (parlamentarnego?) komitetu ds. rekonstrukcji i programu rozwojowego,
1998- przewodnicząca (parlamentarnego?) pod-komitetu ds. finansowania służby zdrowia,
VI.2001-21.IV.2004 minister rozwoju społecznego w rządzie prowincji Wolne Państwo,
26.IV.2004-06.V.2009 trzecia kobieta-premier (po Ivy Matsepe i Isabelli Direko) prowincji Wolne Państwo,
2004- rotacyjna zastępczyni przewodniczącej Narodowej Rady Prowincji (izba wyższa parlamentu federalnego) pani Joyce Lesawana Kgoali.

Pani Marshoff jest mężatką (jej drugim mężem jest dziennikarz Sphiwe Mboyane, młodszy od niej o 20 lat). Z pierwszego małżeństwa pani Marshoff ma 3 dzieci: Malcolma, Candice i Jarreda. Należy zaznaczyć, że po wyborach parlamentarnych z kwietnia 2004 r. kobiety zostały premierami 5 prowincji (spośród 9). Podobnie stało się po wyborach z 2009 r.