KOBIETY-WICEPREZYDENCI
MINISTROWIE FINANSÓW I
GOSPODARKI
MINISTROWIE
SPRAW WEWNĘTRZNYCH, OBRONY CYWILNEJ, BEZPIECZEŃSTWA PUBLICZNEGO I POLICJI
SZEFOWE RZĄDÓW
LOKALNYCH 2001-
Eveline Widmer-Schlumpf
Urodziła się 16.III.1956 r. Jest córką Leona Schlumpfa, członka Szwajcarskiej Rady Związkowej w latach 1979-1987. Dorastała w domu rodzinnym w Felsbergu wraz z dwoma siostrami. Jest mężatką i matką 3 dzieci.
Wykształcenie:
szkoła podstawowa w Felsbergu, |
|
gimnazjum typu B w kantonalnej szkole związkowej w Chur, |
|
w 1976 r. zdała maturę, |
|
studiowała prawo na uniwersytecie w Zurychu, |
|
w 1981 r. obroniła pracę licencjacką, |
|
w 1983 r. zdobyła związkowy patent adwokacki, |
|
w 1986 r. zdobyła związkowy patent notarialny, |
|
w 1990 r. obroniła doktorat na uniwersytecie w Zurychu. |
Kariera zawodowa:
w latach 1981-1983 praktykowała/pracowała w kancelarii adwokackiej w Chur, |
|
w latach 1981-1987 pracowała jako "Aktuarin" (?) w sądzie kantonalnym Gryzonii w Chur, |
|
w latach 1987-1998 pracowała samodzielnie jako adwokatka/radczyni prawna oraz notariuszka, |
|
w 1985 r. została wybrana do sądu gminy Trins, |
|
w latach 1987-1991 była wiceprzewodniczącą sądu gminy Trins, |
|
w latach 1991-1997 była przewodniczącą sądu gminy Trins. |
Kariera polityczna:
1989-1998 wiceprzewodnicząca
Szwajcarskiej Partii Ludowej (SVP) w kantonie Gryzonia,
1994-1998 członkini Wielkiej Rady (parlamentu) kantonalnej i współpracowniczka
wielu komisji,
1998 wybrana do rządu kantonalnego,
01.I.1999-31.XII.2007 szefowa Departamentu (Ministerstwa) Finansów,
01.I-31.XII.2000 i 01.I-31.XII.2004 wicepremier rządu kantonalnego w Gryzonii,
01.I-31.XII.2001 i
01.I-31.XII.2005 premier rządu kantonalnego w Gryzonii,
01.I.2008-XI.2010 federalna minister sprawiedliwości i
policji,
01.XI.2010- federalna minister finansów,
01.I-31.XII.2011 wiceprezydent Konfederacji
Szwajcarskiej.
12.XII.2007 r., w wyborach do
Szwajcarskiej Rady Związkowej (rządu federalnego), jej kandydaturę wysunęły
Socjaldemokratyczna Partia Szwajcarii oraz Partia Zielonych Szwajcarii. Miała
być ona alternatywą wobec kandydatury Christopha Blochera. W pierwszej rundzie
głosowania otrzymała 116 głosów poparcia w stosunku do 111 głosów na rzecz
Blochera. Drugą rundę głosowania wygrała stosunkiem głosów 125 do 115,
przy 6 głosach nieważnych i wstrzymujących się. 13.XII.2007 r. przyjęła
nominację. W rezultacie została wykluczona z klubu
parlamentarnego SVP, a jej partia przeszła oficjalnie w szeregi opozycji.