Eufrozyna (ok. 790- po. 840)
Była córką cesarza Konstantyna VI i cesarzowej Marii z Paflagonii oraz wnuczką cesarzowej Ireny. We IX.795 r. jej ojciec rozwiódł się z żoną i zesłał ją oraz ich dwie córki, Eufrozynę i Irenę, do klasztoru. Eufrozyna przebywała tam do 820 r., kiedy to została wydana za mąż za cesarza Michała II Psellosa w celu legitymizacji jego panowania. Była ostatnią przedstawicielką dynastii izauryjskiej. W latach 829-230, po śmierci męża prawdopodobnie zasiadała w Radzie Regencyjnej rządzącej Bizancjum w imieniu jego syna Teofila. Należy jednak zaznaczyć, że źródła nie mówią tego jasno. Po pomocy w wyborze małżonki nowego władcy (była nią późniejsza cesarzowa-regentka Teodora) wycofała się do klasztoru, ale nadal uczestniczyła w życiu politycznym.