PRZEWODNICZĄCE PARLAMENTÓW 1730-1980

Deng Yingchao 

Urodziła się 04.II.1904 r. w okręgu Nanning w prowincji Guangxi jako Deng Wenshu. Jej ród pochodzi z okręgu Guangshan w prowincji Henan. Wychowywała się w bardzo biednej rodzinie. Jej ojciec zmarł, gdy była dzieckiem, a jej samotna matka wykładała i praktykowała medycynę. Deng była przywódczynią drużyny w Ruchu 4-go Maja, gdzie poznała Zhou Enlaia, swego męża i przyszłego premiera. Wyszła za niego za mąż w 1925 r. w Tianjinie. Nie mieli własnych dzieci, lecz adoptowali kilka sierot po "męczennikach rewolucji", w tym Li Penga, przyszłego premiera. Bardzo wcześnie zainteresowała się prawami kobiet i przyłączyła się do ruchu działającego przeciwko krępowaniu stóp kobietom. Przyłączyła się do Ruchu Czwartego Maja (1917-21), organizacji młodych intelektualistów, która troszczyła się o zachowanie chińskiej kultury po japońskiej inwazji. W wieku 15 lat weszła w skład Uświadomionego Towarzystwa, liberalnego ruchu studenckiego kierowanego przez Zhou Enlai. W 1924 r. zapisała się do Partii Komunistycznej. Po ślubie z Zhou w 1925 r. musiała wraz z mężem zejść do podziemia po masakrach komunistów urządzonych przez Kuomintang w Szanghaju w 1927 r. Wyjechali do Moskwy, ale w 1930 r. wrócili do Szanghaju i wzięli udział w Wielkim Marszu (1934-35). Deng była jedną z zaledwie 50 kobiet, które tego dokonały. W latach 1939-40 była członkinią Rady Politycznej Rządu Narodowego. Po zwycięstwie komunistów w 1949 r. stała się bardzo prominentną figurą. W 1956 r. została członkinią Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Chin. W latach 1976-82 (jej mąż zmarł w 1976 r.) była wiceprzewodniczącą Ogólnochińskiego Zgromadzenia Przedstawicieli Ludowych. W 1976 r. zmarł także przewodniczący Zgromadzenia Zhu De i wtedy 21 jego zastępców, w tym Deng (od 02.XII), sprawowało jego funkcję jako kolektywna głowa państwa i parlamentu do 1978 r. (konkretnie w okresie 06.VII.1976-05.III.1978). Inne źródła podają, że to Song Qingling była tymczasową przewodniczącą. W 1978 r. została członkinią Biura Politycznego KPCh. Deng należała do "Grupy nieśmiertelneych" (najważniejszych przywódców) od 1986 do 1992 r. W 1980 r. była przewodniczącą 3-ej sesji Ogólnochińskiego Zgromadzenia Przedstawicieli Ludowych, a w okresie VI.1983-IV.1988 - przewodniczącą Ogólnochińskiej Ludowej Politycznej Konferencji Konsultatywnej (OLPKK). Jako lojalistka partyjna nawoływała do użycia wojska przeciwko protestom studenckim na Placu Niebiańskiego Spokoju w Pekinie w 1989 r. Zmarła 11.VII.1992 r. w Pekinie.