SZEFOWE RZĄDÓW W LATACH 2295-1935
KOBIETY U WŁADZY

Bibi Sahib Kaur Ji (1771-1801)

 Była najstarszym dzieckiem maharadży Amara Singha, sikhijskiego władcy stanu Patiala. Miała dwóch młodszych braci, maharadżę Sahiba Singha (młodszego o 7 lat) i najmłodszego maharadżę Budh Singha. Miała 11 lat, gdy nagle zmarł jej ojciec. Wcześnie wyszła za mąż za Sardara Jaimala Singha Kanhaiya, który rezydował w Fatehgarh i panował nad większą częścią Bari Doab powyżej Dina Nagar w dzisiejszym dystrykcie Gurdaspur w stanie Pendżab. Mieli córkę - maharani Chand Kaur. W 1793 r. radża Sahib Singh, w obliczu dużych niepokojów wewnętrznych, wezwał swą siostrę Bibi Sahib Kaur z powrotem do Patiali i powierzył jej urząd premiera. Nie pozostała ona tam długo, gdyż wkrótce wyruszyła na czele armii do Fatehgarh, gdzie jej mąż został schwytany przez Fateh Singh, wrogiego wodza. Wracając z powrotem do Patiali, w 1794 r., zmierzyła się z wielką armią Maratha maszerującą w kierunku miasta pod wodzą Anta Rao i Lachhmana Rao. Ramię w ramię z nią walczyli radżowie: Bhag Singh z Jind, Jodh Singh z Kalsia i Bhanga Singh z Thanesar. Tara Singh Ghaiba przysłał oddzielnie wojsko. Armia ta, licząca około 7000 żołnierzy, starła się z wrogiem w Mardanpurze koło Ambali. Zakończyła się ona zwycięstwem wojsk pani premier. Jeszcze kilkakrotnie interweniowała ona zbrojnie w innych konfliktach. Bedi Sahib Singh z Una oskarżył wodza Pathanów z Malerkotli o zabijanie krów i zaatakował go. Ten ostatni został w odpowiednim czasie ochroniony przez Bibi Sahib Kaur. W 1796 r., w odpowiedzi na prośbę radży z Nahanu, który prosił radżę Sahiba Singha o pomoc w zduszeniu rebelii w jego kraju, Sahib Kaur wyruszyła z wojskiem i zmusiła rebeliantów do poddania się. Radża ponownie zasiadł na tronie. Latem 1799 r., George Thomas, angielski poszukiwacz przygód, który zyskał wielką potęgę i władzę na obszarze Haryana, zwrócił swą uwagę na terytoria sikhijskie na swej północnej granicy i napadł na Jind. Sahib Kaur poprowadziła silny kontyngent z odsieczą oblężonemu miastu i, przy pomocy oddziałów innych wodzów sikhijskich, zmusiła Thomasa do wycofania się. Z powodu poróżnienia się z bratem pani premier musiała opuścić Patialę i zamieszkała w Bherlanie, koło Sunamu. Zmarła tam w 1801 r. Źródła mówią, że była nie tylko wielkim wodzem, ale także znakomitym premierem.